Verslag Vlietpop 2008

Regenachtige maar sfeervolle 24e editie

In het Leidschendamse Zijdepark werd dit jaar de 24e editie van Vlietpop gehouden. Als hoofdact was dit jaar voor de tweede keer Di-rect naar het festival gehaald. Zij stonden in 2001 ook al op het festival. Verder waren er ook optredens van Peter Pan Speedrock en veel lokaal talent met onder andere Pitch Blond, Bagga Bownz, Natha Lee en Alfa Female.

Regenachtige maar sfeervolle 24e editie

Tekst: Ferry Bovet, Remco van der Ham en Annelies van Es Foto’s: Eefje Lammers, Ron van Varik, Inge van Holstein en Linda Bruggeman In het Leidschendamse Zijdepark werd dit jaar de 24e editie van Vlietpop gehouden. Als hoofdact was dit jaar voor de tweede keer Di-rect naar het festival gehaald. Zij stonden in 2001 ook al op het festival. Verder waren er ook optredens van Peter Pan Speedrock en veel lokaal talent met onder andere Pitch Blond, Bagga Bownz, Natha Lee en Alfa Female. Het was maar goed dat er dit jaar een festivaltent was neergezet, want de regen kwam met bakken uit de hemel. In totaal kwamen er zo’n vijftien- a twintigduizend bezoekers op Vlietpop af, waarvan het merendeel waarschijnlijk voor Di-rect. De organisatie kijkt ook zeer positief terug op het festival. Ruud van der Lans: “We hebben er een goed gevoel over. We waren wel blij dat de tent er was, want het weer viel vies tegen. De sfeer was goed, het programma bracht wat we ervan hoopten en de bezoekersaantallen waren hoog ondanks het slechte weer. Alles bij elkaar een zeer geslaagde editie.” Van de optredende acts wist vooral Pitch Blond indruk te maken. Ruud: “Ze waren erg goed. We wisten dat al, maar wisten niet of ze dat ook op Vlietpop (toch een wat groter podium) ook konden waarmaken. Dat hebben ze zeker gedaan. Shane Shu vond ik live minder pakkend overkomen dan verwacht. De liedjes vind ik erg leuk, maar toch sloeg het niet zo aan bij het publiek als we verwacht en gehoopt hadden. Daarnaast vond ik persoonlijk de gastoptredens van respectievelijk Liza van den Heuvel (Alfa Female) bij Natha Lee en Spike (Di-rect) bij Peter Pan Speedrock erg leuk. Het tekent de sfeer van Vlietpop. Iedereen die er komt (ook bands) heeft het er naar de zin en de ontspannen sfeer erbij zorgt dat iedereen wil blijven.” Volgend jaar is het alweer de 25e editie van Vlietpop. Heeft de organisatie daar al plannen voor? Ruud: “We gaan uiteraard proberen een topjaar te draaien. Het wordt moeilijk om deze geslaagde editie te overtreffen, maar we gaan zeker leuke dingen bedenken en doen. Het bedenken is zelfs al begonnen!” Op de vraag welke acts de organisatie nou echt nog een keer wil boeken voor Vlietpop heeft Van der Lans geen grote internationale namen voor ogen. Ruud: “Pitch Blond. Ik denk dat zij nog ver kunnen komen en ik heb met ze afgesproken dat ze dan zeker terugkomen op Vlietpop.” Lees hieronder de individuele bandrecensies. Formosa Om half 12 ’s ochtends een festival openen blijft natuurlijk een wat twijfelachtige eer. Zeer zelden staat het bij de eerste band al vol en zo ook niet bij de band Formosa. De uit Voorburg afkomstige band speelt vandaag voor het eerst op een groot festival en dat is te zien. De vier jongemannen hebben enorm veel plezier op het podium en dat is leuk om te zien. Muzikaal klinkt het allemaal nog wat twijfelachtig. De rock klinkt een beetje dertien in een dozijn en de zang is niet altijd even zuiver. Maar de band is nog jong en heeft wel een aanstekelijke podiumpresentatie. Iets meer aandacht aan het muzikale aspect en dan komt het vast goed. Alfa Female De Haagse meidenband Alfa Female is de tweede band op het programma. De vier dames op het podium spelen pakkende poprock liedjes met zangeres/gitarist Liza van den Heuvel als absoluut middelpunt van de band. De rest van de bandleden komt ook eigenlijk niet in de buurt van het niveau van hun frontvrouw. Van den Heuvel is een echt podiumbeest met een dijk van een stem, en de rest staat er eigenlijk maar een beetje bij. Erg jammer, want er zit zeker meer in. Misschien dat de andere bandleden nog een gebrek aan podiumervaring hebben, maar dat zal de tijd dan wel leren. Op dit moment lijkt de combinatie van de zangeres en de overige bandleden een misplaatste combi. Natha Lee Ja, wat kunnen we nu eigenlijk nog zeggen over de Haagse rockband Natha Lee? De plek op Vlietpop hebben ze gewonnen door de finale van de Vlietpopslag op hun naam te schrijven, en dat is volledig terecht. Wederom zet de band weer een goed energiek optreden neer, waar verder weinig op valt aan te merken. Het enige puntje van kritiek richting de band is eigenlijk meer een tip; pas op dat je niet te lang in de Haagse regio blijft hangen met steeds weer die optredens voor dezelfde mensen. Zoek het ook eens in de rest van Nederland, want de lijst met bands die zichzelf helemaal grijs gespeeld hebben in de Haagse regio is eindeloos. Zorg ervoor dat je niet in dezelfde val trapt! De set wordt afgesloten door de Led Zeppelin cover ‘Rock & roll’ waarbij zangeres Liza van Alfa Female ook nog een gastrol vertolkt. Shane Shu Hadden we nog midden in de jaren tachtig gezeten dan was de electropop/rock (en de look) van Shane Shu wellicht goed ontvangen, maar anno 2008 kan in ieder geval het Leidschendamse publiek er niet erg warm voor lopen. Nadat de eerste nieuwsgierigheid is vervuld, blijven er maar een handjevol mensen over bij het podium. Shane zelf blijft er onverstoorbaar onder en is de vrolijkheid zelve. Muzikaal leunt de drummerloze band, vandaag met slechts één dame in de gelederen, erg op allerlei synthesizers en computers. Bij het tweede nummer ‘It’s a game’ gaat dat mis, als er wat snoeren niet op de juiste plek ingeplugd blijken te zitten. De meeste bandleden bespelen meerdere instrumenten en de muziek is dan weer pop, dan een beetje rock, dan een beetje zonnige Caribische melodietjes. De makke is dat Shane Shu dat live niet tot een coherent geheel weet samen te brengen. Wat resteert is het spreekwoordelijke vleesch noch visch. Pitch Blond Het is goed Pitch Blond weer in de regio te kunnen aanschouwen! De band heeft de laatste tijd diverse nummers opgenomen en de look en sound wat aangescherpt. In de set vandaag oude krakers als ‘Loose’ en ‘Bubblegum’ maar ook de nodige verrassingen. In ‘Surprise’ komt rapper Paradize een Nederlandstalige rap geven, ‘Can’t get you out of my head’ van Kylie Minogue komt voorbij (zou misschien zelf nog iets feller mogen) en een nieuw nummer getiteld ‘Big boys’. Verrassend want gitaar en bas worden hier terzijde gelegd. Bassist Vincent trommelt mee met drummer Jim en ook zangeres Suzanne neemt nog een cimbaal ter hand zodat er een nummer overblijft dat enkel uit zang en percussie bestaat. Maar het werkt zeker en het wordt door het publiek dan ook goed ontvangen. Goed optreden, benieuwd naar de nieuwe single! Bagga Bownz De groovende hiphop/metal van Bagga Bownz is, vooral door de laag gestemde gitaar van Eller, gebaat bij een goed geluid, maar daar ontbreekt het in de Vlietpoptent nogal aan. Juist dat laag klinkt erg modderig. Pas in de twee helft van set wordt het geluid feller en scherper en dat komt de muziek ten goede. Er staat behoorlijk wat publiek bij het podium maar ook aan de zijkanten, de achterkant en her en der verspreid. Vooralsnog lijkt de tent een maatje te groot gekozen en hebben alle bands daardoor met een versnipperd publiek te maken. De mix van de raps, vrouwelijke zang, riffs en swingende ritmes doet erg aan het Engelse Senser denken en daar zijn zeker liefhebbers voor. Op het eind van de set, die met twee nummers ingekort moet worden, ontstaat er dan toch nog de door de band gewenste pit in het publiek. Een kleintje weliswaar, maar toch! Peter Pan Speedrock Rond 19.00 uur begint de tent vol te stromen. Niet verwonderlijk, want het Eindhovense drietal Peter Pan Speedrock, kan elk moment het podium betreden. Ze spelen een combinatie van ranzige punk, hardrock, rockabilly en metal. Dikke Dennis is als vaste gast en aankondiger ook weer van de partij. Met zijn opzwepende aankondiging begint het Leidschendamse feestje. De nummers worden luidkeels meegezongen en een moshpit, flink aangemoedigd door de band, wordt voor het podium gevormd. De Vlietpop bezoekers zijn het eens dat dit geweldige muziek is. In vergelijking met Schollenpop komt het optreden wat tammer over; dikke Dennis houdt het netjes. Een microfoon verdwijnt in zijn enorme bilspleet en een mooie dame showt haar tieten waar hij met zijn gezicht in gaat wroeten. Een traktatie op een dikke naakte waarheid en ook het crowdsurfen van Dennis blijft achterwege. Zou dit het vroege tijdstip zijn, of het jonge publiek? Bij de toegift verschijnt Spike (Di-rect) wat geen extra schwung geeft aan het geheel. De driejarige dreumes in Peter Pan shirt in het publiek kan het niet deren; hij weet nu pas echt wat rock ‘n’ roll is! Rob Orlemans Goed opgewarmd vervolgt Vlietpop met het bluesrock powertrio Rob Orlemans & Half Past Midnight. De band bestaat uit Piet Tromp op basgitaar, Ernst van Ee op drums en Rob Orlemans op gitaar en zang. Ze draaien al jaren mee in het muzikale circuit. Met het spetterende gitaarwerk en de doorleefde stem van frontman Orlemans weten zij het publiek goed op te zwepen. Aangekondigd door de zanger zelf spelen ze een speciaal nummer voor de oudere jongeren. ‘Hey Joe’, een cover van Jimi Hendrix, wordt ingezet en hiermee spelen ze de tent plat. Niet alleen de rock en rollator jeugd gaat uit zijn dak, ook de kleuters en pubers. Uiteindelijk besluit de zanger het publiek in te gaan, waarna hij door de tent naar buiten moet. Hij loopt door de stromende regen om het podium weer te beklimmen en het optreden te vervolgen. Goede keuze van de Vlietpop programmeur. Di-rect Bij Direct is het eindelijk droog. De mannen die acht jaar geleden de Vlietpopslag verloren en er een jaar later, in 2001, ook speelden staan nu als afsluitende act op het festival. Na de aankondiging en een oorverdovend gegil is het tijd, maar door een stroomstoring moet het publiek nog vijf minuten wachten. Het concert wordt geopend met ‘I Just can’t stand’. De mensenmassa wordt geconfronteerd met een hyperactieve gitarist Spike. Frontman Tim zet ‘Inside my head’ in, een wat ouder nummer, wat door het voltallige publiek, jong en oud, wordt meegezongen. Een jazzy uitvoering van ‘12345’ is een welkome verassing. Drummer Jamie geeft zoals altijd een drumsolo. Het hele optreden wordt omlijst door een eigen lichtshow op de achtergrond. Bij de toegift wordt als laatste nummer ‘Rollercoaster’ gespeeld. Di-rect zet een tot in de puntjes geregisseerd (standaard) optreden neer en het Vlietpoppubliek kan met een voldaan gevoel naar huis gaan of nog even swingen bij de DJ set van Ferry en KB. De organisatie heeft mazzel gehad door gebruik te maken van de grote feesttent waardoor het festival niet in het water viel. De 24ste editie van Vlietpop is druk bezocht en volgend jaar wordt het extra leuk bij het 25-jarig jubileumfeest van Vlietpop.