Cecile Morel draait al flink wat jaartjes mee. Meer dan een decennia geleden met Kantje Boord en vanaf begin deze eeuw onder haar eigen naam. Eén ding staat centraal in haar carrière, ze is het avontuur nooit uit de weg gegaan. Daarnaast loopt het woord 'samenwerking' ook als een rode draad door haar leven. Wie haar CV bekijkt ziet namen als Odin Dekkers, Bart Hijlkema (ex-Deire), Nadine van der Zalm (Nadine & Me), Singer-songwriter Unite (met Hasselhoff's Stefan Oosthof) en zelfs onze eigen 3VOOR12 voorbij komen. Voor onze site was Cecile jarenlang een vaste medewerker en met de rest bouwde ze het vak als singer-songwriter verder uit.

In het verleden scoorde ze enkele bescheiden lokale hitjes met 'Healing hands' en 'Going places', de openingstrack van deze nieuwe EP. 'Being five', zou nummer drie in de rij kunnen worden als je het ons vraagt. Een lekker loom liedje wat perfect bij het warme weer van de laatste dagen past. Het prachtige liedje 'Harriet' van de twee jaar geleden verschenen geluidsdrager 'Up Close & Personal' deed al een gooi naar een andere invalshoek. Jammer genoeg ging dit cd’tje, wat Morel samen met partner-in-crime Erik Minken opnam geruisloos weg in het Haagse aanbod van de ep's, maxisingles en albums van toentertijd.

Sinds begin dit jaar heeft Martin Suijs zich bij dit tweetal gevoegd en lijkt het erop dat de juiste weg gevonden is. In het verleden deed de Haagse zichzelf te kort met wat poppy songs en wat donkerbruin en zwaarmoedig werk. Afgelopen mei mocht fan-van-het-eerste-uur Kees Visser, het trio verwelkomen in zijn programma ‘Stage’ op de Westlandse radiozender Way FM. Deze opnames pakte blijkbaar zo goed uit dat, na een klein beetje sleutelen, iedereen weer kennis kan maken met Cecile Morel.

Op ‘Live @ Way FM’ horen we dat er enorm veel progressie in de zaak zit. Dit is niet vreemd als je bedenkt dat het dobrowerk Martin Suijs de nieuwe troef is. Zijn spel sluit perfect aan bij dat van Erik Minken en geeft de mogelijkheid de liedjes van Morel uit te bouwen. Want het allermooiste van de songs op dit kleinood is dat er nog aan te sleutelen valt. Deze songs zijn nog lekker in beweging. Over het algemeen klinkt deze EP vrolijk en erg ontspannen. 'Being five' is de échte uitschieter, al komt dit alleen al door de laidback manier van zingen die Morel zich hier heeft toegeëigend.

Ook de ruimte en tijd voor de medemuzikanten komt goed naar voren. Wel is het jammer dat in de rest van de nummers de vocalen iets te ver naar voren komen. Het is iets te hard en te veel recht-toe-recht-aan. Het had beter geweest de stem meer in de songs te duwen, waardoor het allemaal warmer klinkt. De gortdroge manier van opnemen heeft zeker zijn vruchten afgeworpen. Want je moet uitkijken voor een vet randje. Dit kan erg lekker zijn, maar een hele speklap is te veel. Ook klinkt het soms te kaal om minutenlang te boeien. Dit zou opgevangen kunnen worden door een extra instrument toe te voegen. Een Hammondorgeltje zou de muziek geen windeieren leggen.

‘Live @ Way FM’ laat horen dat Cecile Morel haar draai heeft gevonden en dit geeft veel ruimte voor de toekomst. De puur- en traagheid en sommige kale leegtes laat ons een vis in het water horen. Met sterke nummers als 'Love stories', 'Being five', 'Harriet' en misschien het aloude 'Going places' kan er een goed begin gemaakt worden aan iets groots. Een goede tip voor het eventuele album, iets meer ruimte en tijd te nemen in de balans tussen de vocalen en de instrumentale passages. De weg vooruit ligt weer open.