Tekst: Jeroen Thijssen en Remco van der Ham Foto’s: Ron van Varik en Michella Kuijkhoven Afgelopen weekend was het jaarlijkse HPC Winterfestival in het Haags Pop Centrum het begin van het Haagse festivalseizoen. Buiten begint de winter langzaam uit te treden, maar toch moeten velen nog uit de winterslaap ontwaken. Zo was deze editie over het algemeen erg succesvol, maar kunnen we toch terugkijken op een wat minder bruisende editie dan vorig jaar. Gelukkig wasniet alles winters, kil en grauw, maar waren er ook hoogtepunten. Het HPC Winterfestival kent dit jaar een zeer gevarieerd programma, waarvoor verschillende partijen bij elkaar zijn gebracht om een deel van de programmering te verzorgen. Stichting Aight en Stichting Fly zorgden voor de urban programmering, het Singer Songwriter Guild verzamelde de meest uiteenlopende singer-songwriters uit de regio en 3VOOR12 Den Haag verzorgde net als vorig jaar een akoestisch buitenpodium voor de echte bikkels. Verder was er ook een goede verdeling tussen gevestigde acts als BaggaBownz, Natha Lee, Naked en Leo Gstrein en nieuw talent als Punkture 89, Tightladyshy en Johnny’s Landing. Opener Spaceboy kan nog niet op al te veel publiek rekenen, maar het duo Matty (Psychedelectric Freak Club) en Femke (Remmelt, Muus & Femke) weet het aanwezige publiek zeker te boeien met hun alternatieve akoestische liedjes. Ook goed is The Saturnine. Een snelle blik werpend op het podium verwacht je, met deze stoer uitziende donker geklede langharige mannen, spijkerharde groteske en brute death metal. Niets van waar. Gedegen, grotendeels progressieve, en symphonische metal. Af en toe een uitstapje naar de wat hardere randen en de donkere zijden, maar vooral toch muzikaal wat meer verantwoord. Als je de biografie en het internet er op na slaat blijkt dat ze ook al in het voorprogramma van The Gathering hebben gestaan en zijn er links naar Within Temptation, Stream of Passion, Trisomy en Sun Caged. Zanger Matt Prichard beschikt ook over een prima stemgeluid, variërend van de wat meer rockende kant naar de indringende zwaardere klanken. Om 19.00 uur gaat het programma op het buitenpodium van start. Ondanks de kou en harde wind is het buiten erg gezellig en sfeervol. Opener Jeroen Kant, begeleid door gitarist Ingmar Spaaij (Field, The Crowd) speelt Nederlandstalige liedjes en kan op het enthousiasme van het publiek rekenen. Er zijn ook flink wat mensen op Naked afgekomen. Arie Spaans en Erik Schurman spelen een sterke set met uiteraard veel nummers van de veelgeprezen album ‘Naked’ uit 2004. Hey Nikita! speelt vanavond voor het eerst in Den Haag en speelt haar eerste drie eigen geschreven nummers. Ondanks de zenuwen gaat het gelukkig allemaal goed en een flink applaus is haar beloning. Na Christian Alsemgeest is het de beurt aan Daniël Sensit. Daniël speelt zes liedjes en heeft daarbij veel interactie met het publiek. Ook wijst het nog even op zijn eerste nummer 1 hit, ‘Taste the rain', dat momenteel op de hoogste positie in de Top 50 van de Haagse YouBox staat. Het buitenpodium wordt afgesloten door Squirrel & The Hazelnuts, die bewijzen dat ze ook akoestisch een feestje kunnen bouwen. Het staat helemaal vol en het publiek zingt en klapt er vrolijk op los. Er wordt zelfs nog gedanst. Natha Lee speelt 1 maart in de Zwarte Ruiter, waar de act hun nieuwe EP zal presenteren. Vanavond staan ze echter in de BB oefenruimte. Nou niet bepaald een plek die een band highlight op een cv, maar het is natuurlijk wel een leuke try-out. Lekker spelen en toch nog even wat reacties van het publiek meekrijgen. Raymond is enthousiast, wat ook te zien is in het spel. Alle bandleden hebben behoorlijk plezier en gaan redelijk los. “Apart is dat je nu eens een keer in een redelijk verlichte omgeving staat, op dezelfde hoogte als de toeschouwers. Zo kun je de mensen nog eens aankijken en herkennen elders in het HPC”, aldus bassist Remco Visker. Ze rocken aardig en naast het eigen materiaal schuwen ze ook een cover van Led Zeppelin niet. Rock ‘n’ roll! BaggaBownz lijkt een beetje ‘uitgebounced’. De afsluiter doet haar ding en het merendeel van het publiek vindt het erg fijn, maar er zijn ook diverse mensen die het tijd vinden voor een frisse aanpak. Een paar nieuwe liedjes wellicht? Eigenlijk komen we tot de conclusie dat we de originele zanger/rapper Andy Ninvalle gewoon missen. Er is echt weinig mis met de muziek, en Koen Herfst heeft zich ook niet zomaar ontwikkeld tot invaldrummer bij After Forever, maar we hebben het eigenlijk even een klein beetje gezien. Jammer. Snel de cd uitbrengen en nieuw materiaal dan maar?