Lovin L’Ectro met Chip & Dale

Geile officiers achter de draaitafels

Leontine de Reede, ,

Zaterdag 15 februari strijkt het Lovin L' Ectro circus, bekend uit het LVC, voor het eerst neer in het Haagse nachtleven. De organisatie pakt groots uit met een line-up die staat als een huis. 3VOOR12 Den Haag stuurde een reporter om de uit New York afkomstige sensatie, het NYPD duo Chip & Dale, te belichten.

Geile officiers achter de draaitafels

Zaterdag 15 februari strijkt het Lovin L' Ectro circus, bekend uit het LVC, voor het eerst neer in het Haagse nachtleven. De organisatie pakt groots uit met een line-up die staat als een huis. 3VOOR12 Den Haag stuurde een reporter om de uit New York afkomstige sensatie, het NYPD duo Chip & Dale, te belichten. "Welcome home doll, watch your step!" NYPD officier en dj/producer Dale Johnson waarschuwt me preventief voor obstakels. Hij draagt zijn volledige uniform inclusief 'signature' Rayban. Enigszins verbaasd volg ik hem naar binnen. De bende in het strak ingerichte appartement duidt op de resten van een feestje. Overvolle asbakken met uitgedrukte joints, stapels vinyl en lege flessen domineren de zithoek. Dale deelt de ruimte met partner in crime, officier Chip Powers. Ik plof op de bank van royaal formaat, waar ik een roze damesslipje tussen de kussens vind. Officier Johnson mixt een smoothie, ondertussen kauwend op zijn donut. Hij voelt mijn blik en gebaart geenszins gegeneerd naar de massa in zijn rechterwang. "Donuts importeer ik uit New York omdat dat de beste zijn. Gelukkig zit hier ook MC Donald's want Chip houdt vooral van burgers". Net als ik me afvraag waar Chip Powers blijft, komt hij de woonkamer in gesloft. Een grijns breekt door onder zijn borstelig behaarde bovenlip en hij blaast me gladjes een handkus toe. Chip draagt slechts zijn halve uniform. Onder de NYPD blouse met stropdas draagt hij een herenslip met panterprint. Niet gehinderd door enig gevoel van ongemak ploft hij naast me neer. Daar zit ik dan, ingebouwd tussen twee dikke snorren, spiegelende zonnebrillen en een panterslip. Nice. Waarom hebben jullie New York verruild voor Amsterdam? CP: “Het geluid in Amerika is meer clubachtig en wij houden juist van stevige minimal en techno met gevoel erin. Als het maar vet is gewoon. Via MySpace kwamen we op het spoor van de elektronische dancemuziek uit Europa, dus we zijn dicht bij de bron gaan wonen. Die muziek viel gewoon op, ook door de gekke Europese namen die we niet uit kunnen spreken.” DJ: “Dat Nederlands snap ik echt niet. Ik werd een keer bijna in elkaar geslagen op de Dam omdat ik Duits sprak tegen een Amsterdammer. Ik dacht dat Nederlanders Duits spraken.” Hebben jullie altijd politieagent willen worden? CP: “Ja, altijd. Dale en ik zijn samen naar de politieacademie gegaan. Vroeger werden we altijd gepest met onze namen en nu pakken we iedereen terug. DJ: “Ik niet. Ik wilde eerst brandweerman worden, maar ik rook al zoveel dat het niet gezond zou zijn als ik daar tijdens mijn werk ook nog eens in zou staan. Overigens vind ik zo'n waterslang in je hand ook zo lullig staan. Ik heb het wel eens geprobeerd hoor, in de tuin met de plantjes, maar ik vond het niks. Ik ga liever achter boeven aan.” Hoe combineer je dat met je ambities als dj? DJ: “Ik heb de liefde voor beide beroepen altijd aardig kunnen combineren. Als ik overdag op patrouille was, kon ik 's avonds plaatjes draaien.” CP: “We zijn ook begonnen met produceren. Het gaat lekker dus we kijken uit naar het festival seizoen! Blijkbaar dragen jullie die pakken altijd, ook als jullie off duty zijn? Doen jullie dat voor de vrouwen? CP: “Uh...geen commentaar.” DJ: “Het liefst draag ik ‘m altijd. Het zit als een pyjama, een tweede huid.” CP: “Ik ben niet voor niets agent geworden. Het pak hoort er echt bij. Soms ben ik in Amsterdam wel undercover, vooral als ik in de koffieshop zit te sucken.” DJ: “Soms val ik zelfs in slaap met mijn pak nog aan, pet en zonnebril nog op. Dat is meestal als ik teveel gedronken heb. CP: “Pfff, dat heb ik wel eens gezien ja.” Wat zijn jullie kleedkamereisen en -wensen? DJ (lacht): “Ik lust graag wodka en ik heb een ding voor vrouwen in kostuum. Kan dat?” CP: “Voor mij graag Heineken, maar dat dronk ik in New York ook al regelmatig. We hebben geen sterallures en stellen dus ook geen bizarre eisen. Ik ben de labrador van de dancescene en wil graag aardig gevonden worden.” DJ: “Precies! We zijn party boys die alleen maar een goed feestje willen bouwen.” Info: Lovin L’ectro’s Guide to Happiness, 15 februari 2008, Paard van Troje. Met: André Galluzzi, Chip & Dale en Fokko Versloot & Koen Lebens. Tickets: vvk 13,- euro / deur 15,- euro