Nina Kinert is niet je gemiddelde popprinses

Mooi optreden met aparte sfeer

Susanne Kooijman ,

In de kleine zaal van het Paard van Troje was het afgelopen donderdag aangenaam druk. De Zweedse zangeres Nina Kinert en haar band stonden op donderdag 27 november op het Haagse poppodium om het publiek in hogere sferen te brengen.

Mooi optreden met aparte sfeer

In de kleine zaal van het Paard van Troje was het afgelopen donderdag aangenaam druk. De Zweedse zangeres Nina Kinert en haar band stonden op donderdag 27 november op het Haagse poppodium om het publiek in hogere sferen te brengen.

De aanvang is gepland om 20.30 uur, maar het eerste teken van leven op het podium laat zich pas zien om 21.00 uur. En het is Nina zelf. Vandaag krijgen we dus geen voorprogramma te zien. Samen met haar enige vrouwelijke bandlid steekt ze van wal. Tijdens het tweede nummer komt de rest van de band erbij. Met een extreem glitterende hoofdtooi dat menig travestiet jaloers zou maken, zingt ze nonchalant haar nummers. Tussen de songs door kletst ze vrolijk met het publiek. Het is meteen duidelijk dat ze zich erg thuis voelt op het podium. Haar mooie, heldere stem wordt af en toe onderbroken door de meest vreemde geluiden. Soms vraag je jezelf af hoe de geluiden gefabriceerd worden, maar ze schijnen toch echt uit instrumenten te komen. Het geeft het geheel een aparte sfeer.

Op het podium is blijkbaar het rookverbod niet ingegaan, de rookmachine draait overuren en af en toe verdwijnen Kinert en haar bandleden geheel in de rook. De songs die ze laat horen zijn een mix van nieuwe songs van haar recent uitgebrachte album ‘Pets and friends’ en een aantal van haar oudere songs. Dat Kinert veel talent heeft laat ze vanavond goed zien, maar vooral het talent van haar bandleden maakt dit optreden net even anders dan die van haar zingende leeftijdgenoten. De soms stampende drums en andere bijzondere instrumenten geven de show net dat zetje dat het nodig heeft om de aandacht erbij te houden.

Als ze het podium verlaat, gaan twee van haar bandleden nog even door. Er wordt door hen samen een spetterende drumsolo, of eigenlijk drumduo, weggeven. Onder luid applaus verlaten ze het podium. Even later verschijnt Kinert weer ten tonele voor een kleine toegift. Een van de hoogtepunten van de avond is de cover van de jaren tachtig hit ‘Sweet dreams’ van Eurythmics die ze in geheel eigen stijl mooi weet te vertolken. “This is my band, I am Nina Kinert and you are great!” Met veel handkusjes van de zangeres richting publiek verlaat ze opgetogen het podium.