Muzikale samenhang en vreugde bij Check MO

“Wat mij betreft volgend jaar weer”

Jade Yorks | Foto's: Eefje Lammers ,

En de winnaars van Check MO 2008 zijn: NiCad en Groupe L’Ambiance. Volgens de jury zijn deze twee bands er het best in geslaagd om samen een liedje te componeren waarbij de verschillende stijlen goed hoorbaar zijn. Juryvoorzitter Mónica Soares (Culturalis) geeft wel te kennen dat de jury het uitermate lastig vond om tot dit besluit te komen.

“Wat mij betreft volgend jaar weer”

En de winnaars van Check MO 2008 zijn: NiCad en Groupe L’Ambiance. Volgens de jury zijn deze twee bands er het best in geslaagd om samen een liedje te componeren waarbij de verschillende stijlen goed hoorbaar zijn. Juryvoorzitter Mónica Soares (Culturalis) geeft wel te kennen dat de jury het uitermate lastig vond om tot dit besluit te komen. Een deel van de jury zag ook een winnaar in de muzikale samenwerking tussen The Socks en Levi Silvanie. Vandaar dat zij als tweede worden benoemd.

De derde en vierde plek blijven onbenoemd. “Dat neemt niet weg dat ook MacAlistair met Symplex en Karma’s Kitchen met Jimmy G een geweldige prestatie hebben neergezet.” Organisatrice en presentatrice Paula Udondek kijkt een dag later nog steeds met een glimlach, van oor tot oor, terug op de avond. “Wat een fantastische muzikanten! Wat een tof publiek. Alles verliep soepel. Iedereen had het naar zijn zin. Kortom: wat mij betreft volgend jaar weer!”

Onder toeziend oog van wethouder Burgerschap Rabin Baldewsingh, ontvangen de winnaars een grote Check MO cheque. Deze staat onder meer voor studiotijd, een fotoshoot, een videoclip en een optreden op Stork on Air. De twee winnende bands combineerden electropop en Marokkaanse muziek met elkaar.

De rode draad van de avond is dat de twee bands van elk koppel geïntroduceerd worden met een filmpje. Vervolgens spelen ze afzonderlijk een eigen nummer, alvorens ze samen het gezamenlijke spelen. Zo maakt het publiek eerst kennis met   de muziek die de bands normaal gesproken spelen en is het bij het gezamenlijke nummer duidelijk vanuit welke stijlen het nummer ontstaan is.

Vooral bij de winnaars is dit goed hoorbaar. Bij Groupe L'Ambiance zijn vooral de karakteristieke Marokkaanse trommel en de Marokkaanse melodielijntjes op de toetsen kenmerkend voor de band. Ook de zang neemt je met gemak mee naar het land van dadels en couscous. Het staat haaks op wat NiCad brengt. Het is een experimentele mix van electro en rock. Wel wat braver naar voren gebracht dan dat ze normaal doen, maar net zo sterk, strak en passioneel als normaal. Hoewel de twee stijlen mijlenver uit elkaar liggen, hebben ze het toch voor elkaar gekregen om er samen een lekker strak en goed in het gehoor liggend liedje van te brouwen. En beide bands zijn er in te herkennen.

Zo ook bij de meiden van The Socks en singer-songwriter Levi Silvanie, compleet met begeleidingsband. Hier wordt rock met jazz en soul gemengd. The Socks staan bekend om hun mooie ballads en stevige rockliederen, Levi Silvanie om zijn groovende liedjes die barsten van de soul. Beiden goed hoorbaar in het gezamenlijke nummer. Wat een leuk melodieus liedje! Maarliefst drie gitaren, twee basgitaren, een drummer en een percussionist. Het is wel een rare gewaarwording om dit gezelschap in deze hoedanigheid op het podium te zien. Toch is de verwachte hinderlijke brei van geluid uitgebleven. Beide bands namen met dit optreden overigens afscheid van één van hun leden. The Socks deelde voor het laatst het podium met hun zangers Loan en bij Levi Silvanie was het drummer/percussionist Alex die er voor het laatst bij was.

Stop een getalenteerde rapper in een oefenhok met een vrolijk muziekgezelschap en succes is gegarandeerd. MacAlistair en Symplex. Het resultaat van de samenwerking tussen deze twee acts is een leuk groovend liedje met waanzinnige teksten en goede meerstemmige zanglijnen. MacAlistair wordt vooral gekenmerkt door de samenzang van de twee zangeressen en de strakke begeleiding die ze van hun instrumentalisten krijgen. Symplex staat alleen en wordt slechts begeleidt door een track uit het dj-deck. Meer heeft hij ook niet nodig. Wat een bloemrijke woordenschat, wat een symboliek. In werkelijk al zijn zinnen zit een metafoor verstopt.

In eerste instantie lijkt de vrolijke pop funk van Karma’s Kitchen absoluut geen overeenkomsten te vertonen met de rauwe hip hop van rapper Jimmy G. Toch is ook hun muzikale creatie zeer geslaagd. Ook hun hebben hun stijlen met elkaar weten te versmelten tot een vrolijk en lekker in het gehoor liggend liedje. Vooral de breaks en de meerstemmige koortjes maken het compleet. Een waar feestje op het podium dat langzaam maar zeker overslaat op het publiek is het gevolg.