Column: 'Rob & Roll' (17)

De kogel door de Stork

Rob Vondracek ,

Ik kan er niet omheen, als medeoprichter van Stork On Stage en later het radioprogramma Stork On Air, iets te zeggen over het mogelijke verdwijnen van Stork. Ik moest mij op 21 november melden in perscentrum Nieuwspoort (een onvergetelijke ervaring, het leek wel een scène uit de film 'Das Leben Der Anderen'), waar de hoofdredacteur van RTV West aan een tafel zat. De eerste zin was duidelijk. “We gaan ermee stoppen”.

De kogel door de Stork

Ik kan er niet omheen, als medeoprichter van Stork On Stage en later het radioprogramma Stork On Air, iets te zeggen over het mogelijke verdwijnen van Stork. Ik moest mij op 21  november melden in perscentrum Nieuwspoort (een onvergetelijke ervaring, het leek wel een scène uit de film 'Das Leben Der Anderen'), waar de hoofdredacteur van RTV West aan een tafel zat. De eerste zin was duidelijk. “We gaan ermee stoppen”.

Ik merkte dat discussie niet mogelijk was. Het besluit was genomen. De kogel was door de Stork. Nu is het voor de hand liggend dat ik weer allemaal argumenten opschrijf waarom dit slecht is, maar daar is de afgelopen week al veel over gezegd. En dat moeten de liefhebbers en vooral de bands zelf maar uitmaken, jullie zijn nu even aan zet. Maar wel supertof zijn de emails gericht aan de hoofdredactie, en gecct naar de Storks, van veel muziekliefhebbers uit de regio, die bijna allemaal een persoonlijk pleidooi houden voor behoud voor Stork On Air op Radio West. En dat is mooi.

Daarnaast gaat het muziekgebeuren gewoon door, niets of niemand is onvervangbaar. En is de tijd weer aangebroken voor een terugblik naar het afgelopen jaar. De jaarlijstjes zullen ons weer om de oren vliegen, beste cd, beste live act, beste festival etcetera. Maar het wordt wel een sleur. Ieder jaar hetzelfde ritueel. Natuurlijk geeft het een beeld van een jaar, wat er allemaal gebeurt is in de popsector. Maar wie o wie verzint er eens iets origineels voor. Desnoods een anti lijstje. Slechtste dit en afschuwelijkste dat. Even lekker zeuren en zaniken is ook wel lekker tijdens deze donkere dagen. En dan mag ik het dan toch weer zeggen, het was een fantastisch popjaar in Den Haag. Maar als ik de Noorderslag programmeurs mag geloven, komt er echt bijna niets goeds meer uit Den Haag. Behalve 2562 dan, onze dubstep-electrotrots. Maar daarnaast geen enkele Haagse act op EuroSonic ofNoorderslag.

Dat is erg jammer, waar zijn Appie Kim, The Deaf, Moonpilot, The Polar Exploration Ship, So What en Organisms. En HalloVenray (wat een mooie laatste plaat!) popverdomme, die doen er wel degelijk nog toe. En dan zal ik er vast nog wel een aantal vergeten!? Het wordt eens tijd dat de Haagse scene eens flink infiltreert in die Groningse grachtengordel. Want Den Haag is gewoon een kicke Popstad, waar de laatste tijd niet alleen maar commerciële popruk vandaan komt, hoe je het wendt of keert. Voor de echte piepknor vernieuwende muziek moet je ook in Den Haag zijn, kijk maar naar het vooruitstrevende programma van State-X New Forms.

Tot slot uit ik mijn bewondering voor de organisatie van Crossing Border, die echt een legendarische editie heeft neergezet. Veel hoogtepunten, bijzondere momenten, veel lang haar en baarden, maar vooral onvergetelijke optredens (dat je van een slaapverwekkend optreden van Van Dyke Parks alleen zijn enorme heupwiegende spijkerbroek en bretels bij blijft, geniaal!). Daar mag je als popstad best wel heel erg trots op zijn. Noorderslag en EuroSonic kunnen daar nog een puntje aan zuigen, vooral in 2009! Nehnehnehnehne! Prettige feestdagen!