Men neme jazz funk, latin jazz en smooth jazz. Even mixen en je krijgt Jam In Progress. Echte rhythm ‘n’ groove. Het klinkt geweldig, maar waarom kennen wij ze nog niet? Bescheidenheid is het tweede kernwoord van deze band. Misschien zijn ze zelfs een tikkeltje bang dat het grote publiek er nog niet klaar voor is. Ruim tien jaar geleden is deze band begonnen. Toevallig kwamen bassist Erwin Latuheru (ook bekend van de Haagse funkband OctavePussY) en de gitarist van toentertijd er tijdens het sporten achter dat ze beide muzikanten waren. Voor de gein zijn ze wat gaan spelen met nog drie andere muzikanten. Op de een of andere manier wilde dat niet echt klikken. Maar zoals het spreekwoord luidt: de aanhouder wint. Ze bleven oefenen en proberen tot ze nog maar met drie man over waren. Je zou denken dat ze juist daarmee veel verloren hebben. In dit geval is het verlies juist een winst geweest. Na vijf jaar hadden ze precies het niveau bereikt dat ze wilden hebben. Nu, weer vijf jaar verder, bestaan ze uit een sterke band. Een band bestaande uit Erwin op bas, Henk Cabenda op drums en Willem van Luijk op toetsen. Ze zijn sterk omdat ze muziek maken puur en alleen omdat ze het gewoon leuk vinden. “Op de eerste plaats maken we muziek voor onszelf, zo houden we er plezier in”, vertelt Erwin. Ze hoeven er geen geld mee te verdienen, dus dat maakt het allemaal mogelijk. Het nadeel is dat ze vooral voor vrienden en familie bekend zijn. De muziek die Jam In Progress maakt is relaxed om naar te luisteren. Het lijkt bijna wel of ze hun eigen relaxedheid erin gestopt hebben. Ze zijn al ruim tien jaar bezig en nog steeds kent niemand ze en treden ze niet veel op, hoe kan dit? “Steeds als we tijdens het oefenen verder willen werken aan een nummer, komt er weer een ander nummer uit voort. We jammen gewoon te veel” verklaart Erwin. “Zo hebben wij wel veel plezier in wat we doen, maar dat maakt het op dit moment nog onmogelijk om een avond te vullen tijdens een optreden.” Jam In Progress is te funky voor jazz, maar weer te jazzy voor funk. De beste manier om de muziek te beschrijven is en blijft dus rhythm ‘n’ groove. Ze mixen verschillende stijlen jazz om uiteindelijk de jazz te krijgen die hen laat swingen, want stilstaan is verboden. Ook de band zelf swingt. Wat logisch is aangezien Erwin half Moluks en Henk Surinaams is. Het dansen gaat hen dus gemakkelijk af. Erwin is ervan overtuigd dat dit ook de rede is dat zij niet aan hokjes denken doen. Wat voor hun muziek een positief effect heeft. Ondanks hun bescheidenheid zijn ze er helemaal klaar voor. “Kom maar op!”, roept Erwin enthousiast uit. Een enthousiasme die ze vast moeten houden, dan is het zeker dat we veel van hen zullen gaan horen. Ben je nieuwsgierig geworden? Dan kun je natuurlijk luisteren naar de mooie demo op hun site.