Kleine jongens worden groot. Ivar Keuren, beter bekend als frontman van The Crowd, heeft een nieuwe band. Hij heeft de rust in zichzelf terug gevonden en zegt ook de arrogantie kwijt te zijn. Is hij dan echt volwassen geworden? In gesprek met 3VOOR12 Den Haag vertelt hij uitbundig over het tijdperk van The Crowd, over zijn nieuwe band Johnnie Stalker en over de periode die daar tussen heeft gelegen. Met een glas whisky in zijn hand, zit hij al aan de bar van de Zeta te wachten. Over een krappe drie weken zal Ivar in het café ernaast, de Zwarte Ruiter, voor het eerst sinds jaren weer voor het Haagse publiek spelen. Met zijn nieuwe band Johnnie Stalker welteverstaan. Hij noemt het zijn alter ego. “Je zit nu voor Ivar, een gesloten, rustige jongen die maar drie echte goede vrienden heeft en heel huiselijk met zijn verloofde samenwoont. Ik heb nu een veilige thuishaven en de innerlijke rust terug gevonden. Op het podium is het een heel ander verhaal. Dan ben ik Johnnie Stalker en die is verre van rustig. Misschien ook een tikje arrogant, maar arrogantie op het podium is oké!” Wat begon als een project van Ivar, is inmiddels uitgemond tot een band dat net zoveel van Ivar als van drumster Sarah Feenstra en bassist Mark van Dijk is. “Dat vind ik mooi!”, zegt Ivar. “Ik sta er niet meer in mijn eentje voor. Niks is leuker dan muziek maken met z’n allen.” Wel is dit de eerste keer dat Ivar op zichzelf is aangewezen als gitarist. “Het voelt goed. Ik ben nu op het punt dat ik de band in mijn eentje kan dragen. Ik heb echt enorm veel zin in het optreden de 17de. Het maakt niet uit als ik dan op mijn bek ga en me vervolgens weer moet gaan bewijzen.” Hoewel Ivar en Sarah beiden afkomstig zijn uit The Crowd, ligt de muziekstijl van Johnnie Stalker er toch mijlen ver vandaan. Johnnie Stalker is vooral ‘high gain’. Het heeft wat weg van een combinatie van Danko Jones en AC/DC. In de hoogtijdagen van The Crowd sprak Ivar in interviews vaak over de oorsprong van zijn teksten. Die kwamen toen voort uit zijn meest diepe emoties. “Dat is nu wel anders”, lacht Ivar. “Het hoeft van mij allemaal niet zo diepgaand meer. Ik toon wel emoties, maar dan op een heel ander vlak. De teksten van Johnnie Stalker gaan vooral over vrouwen, drank en seks.” Ivar claimt niet bezig te willen zijn met het creëren van een nieuwe sound. “Een band hoort geen muziek te maken met het idee iets te willen toevoegen. Denk je dat Nirvana of The Beatles zo iets hadden van: kom we gaan nu de muziekscene veranderen?” Ook op de hokjesgeest heeft Ivar niks meer tegen. “Ik vind het juist kicken als er op onze muziek een label wordt geplakt waaronder mensen het makkelijk terug kunnen vinden!” Zoals gezegd is het eerste optreden van Johnnie Stalker tevens de eerste keer sinds The Crowd dat Ivar weer in Den Haag op het podium zal staan. Na The Crowd had hij voor zichzelf besloten om voorlopig geen muziek meer te maken. “Dat heb ik ook echt tegen iedereen gezegd: ‘Voor mij even geen muziek meer!’ Ik heb het ruim twee maanden volgehouden.” Wat hij in die periode gedaan heeft varieert van werken en sparen tot op vakantie gaan. “Ik ben toen nog wel regelmatig gebeld om weer de oefenruimte in te duiken. Het klinkt misschien een beetje arrogant maar ik was het niveau van The Crowd gewend en wilde daar niet voor onder doen.” Een andere reden waarom Ivar lang niet op een Haags podium gestaan heeft, komt omdat hij de Haagse muziekscene voor een lange tijd beu is geweest. “Vooral tijdens wedstrijden wordt vooral op de vrienden en vrienden van vrienden gestemd. Als ze later beseffen dat de muziek van de voor hen vreemde, onbekende band beter blijkt te zijn, is het al te laat. Mensen moeten naar mijn optreden komen omdat ze de muziek leuk vinden, niet om dat ze mij een aardige gozer vinden.” Het verhaal achter Johnnie Stalker is dat er eigenlijk geen verhaal achter zit. “Ik had de naam al vlak nadat The Crowd uit elkaar ging in mijn hoofd zitten. Ik heb hem trouwens niet zelf bedacht hoor. Hij is verzonnen door een vriend, DJ Phill Tovver. Het is afgeleid van het drankmerk Johnnie Walker, maar heeft verder geen betekenis. Een band hoeft naar mijn mening ook geen diepgaande naam te hebben. Het gaat uiteindelijk vanzelf wel ergens voor staan!” Voor nu richt Ivar zijn aandacht op het optreden van 17 april. Hij zegt er enorm veel zin in te hebben. “Ik ga er voor zorgen dat heel de Zwarte Ruijter vol staat en iedereen het naar zijn zin heeft! Ik speel met gevoel en meen het ook. Zelfs als het vals is, zal het met gevoel gebracht worden!”