Een last-minute boeking van drie geweldige acts in de grote zaal van het Paard van Troje op zondag 9 september resulteerde in een unieke bandjesavond. Ondanks de minimale publieke belangstelling wisten a balladeer, Moke en Esmaye een indrukwekend optreden neer te zetten. Misschien maar goed dat er slechts zo weinig getuigen van waren, anders was het misschien lang niet zo speciaal geweest. De afterparty van de Expat-beurs 'Feel at home in The Hague' van eerder die middag in het stadhuis, zou om half zes beginnen in het Paard van Troje. Op dat moment zijn er slechts twintig bezoekers, en dat in de grote zaal. Zou het door de late aankondiging komen? Te laat voor het programmaboekje en de posters in de stad? Of wellicht door het vreemde tijdstip, aanvang 17:30 uur? Aan de bands kan het in ieder geval niet liggen. Want met Moke en a balladeer is de Nederlandse top vertegenwoordigd, en Esmaye mag als groeibriljantje openen. Esmaye, die vandaag haar band heeft thuisgelaten, begint de avond iets te laat. Slechts akoestisch begeleid door haar gitarist weet ze al snel een zeer intieme sfeer te scheppen. En zo zien we Esmaye het liefst. Met minimale begeleiding komen haar liedjes en vooral haar loepzuivere stem het beste tot zijn recht. Deze Nederlandse Kate Bush heeft eerder dit jaar haar debuut cd uitgebracht, met daarop een dozijn puike popliedjes. Hierop vind je invloeden uit de pop, dance en vanavond vooral de singer-songwriter hoek. De gitaar klinkt vanavond soms wat blikkerig, maar verder is het een prima optreden. Als a balladeer begint is het publiek in aantal inmiddels maar liefst gegroeid tot exact 52 mensen. Zanger Marinus trekt aan een denkbeeldig touw het publiek van achterin de zaal naar voren. Na een enthousiast begin weet hij te melden dat dit voorlopig hun laatste optreden is, "want we gaan werken aan een nieuwe cd". Toch klinkt de band nog verrassend fris en enthousiast en absoluut niet moe van het vele optreden. De poprock-liedjes variëren van heel klein, akoestisch en breekbaar, tot hard en bombastisch met soms krijsende gitaren. En vaak weten ze dit alles zelfs in één nummer te vatten. De band weet de veelal makkelijk in het gehoor liggende liedjes met veel speelplezier te brengen. "Het volgende nummer is steeds weer speciaal om in deze stad te spelen" zegt Marinus. "Het gaat over een vriendin die hier niet ver vandaan woonde aan de Laan van Meerdervoort. Zij woonde in Den Haag en stierf ook in Den Haag." Met deze woorden, die je onbewust toch even doen slikken, wordt het nummer Tarot & Tequila aangekondigd. En tevens is daar het eerste kippenvelmoment. Na nog een aantal liedjes springt Marinus met zijn akoestische gitaar het podium af. Midden in een kring van publiek begint hij helemaal solo en unplugged publieksfavoriet 10 Things To Win You Over te spelen. De zanger weet letterlijk elke bezoeker tot zingen te krijgen. Naast enkele publieksfavorieten komen ook de drie singles Swim with Sam, Robin II en Fortune teller langs. Ook worden er drie nieuwe nummers gespeeld; Ting-a-ling, Jesus en Free America. Stuk voor stuk erg goede songs, dus met die nieuwe cd zal het ook wel goed komen. De band komt nog terug voor een toegift, want Moke is nog niet gearriveerd. Ze spelen nog twee nummers en sluiten met de single Fortune teller een prima volwaardige goed opgebouwde set af. Moke begint een uur te laat en een groot deel van het toch al minimaal aanwezige publiek is alweer vertrokken. Moke is druk bezig om de titel 'meest optredende band van 2007' binnen te slepen. Maar met een ervaren band bestaande uit ex-leden van Tröckener Kecks, Flemming en Supersub merk je hier vanavond niks nadeligs van. Sterker nog; ze spelen weer super strak en dit keer straalt de bezieling en het enthousiasme er ook van af. Waar het tijdens vorige optredens weliswaar technisch altijd goed was leek het soms een routineklus te worden. Een plichtmatige set zonder al te veel emotie werd het dit keer absoluut niet. Zanger Felix verontschuldigd zich licht laconiek voor de vertraging; "Alles liep een beetje uit in Tilburg en bedankt dat jullie nog gebleven zijn". De band speelt vervolgens in sneltreinvaart voornamelijk nummers van debuut cd Shoreland. Vaak bombastische Britpop georiënteerde nummers die gaan over de 'troubles' in het thuisland van de zanger, Ierland. De veel op 3FM gedraaide singles Last Change en Here comes the summer komen uiteraard ook langs. Op een enkel nummer na zijn het allemaal zeer sterke pakkende nummers met internationale allure. The long way is het laatste nummer, en wordt uitgerekt tot een ruim tien minuten durend spektakelstuk, compleet met gillende gitaren en tempowisselingen. Een waardig einde van een vreemde maar zeer geslaagde unieke avond in de grote zaal van het Paard van Troje. Geen van de acts lijkt zich vanavond iets aan te trekken van de minimale publieke aandacht. Sterker nog, ze maken er stuk voor stuk een onvergetelijk optreden van. Esmaye speelt een bijna privé-optreden voor slechts een handjevol mensen, a balladeer weet letterlijk elke bezoeker mee te laten zingen tijdens het kringliedje 10 Things To Win You Over en zet een perfecte voorlopig laatste show neer en Moke weet ondanks een uur te laat te beginnen toch een enthousiaste en retestrakke show vol bezieling neer te zetten.