Haagse Popweek 2007: Dag 7

Met o.a. NiCad, Blues Junkies, Dubwise, So What en Smutfish

Op woensdag 12 september was de Popweek 2007 over de helft en was er live muziek te zien en te beluisteren op maar liefst zeven locaties. Het was dus lastig kiezen vandaag, zeker gezien het grote aantal goede bands in de programmering. 3VOOR12 Den Haag maakte een fotoreportage en nam de locatie Lokaal Vredebreuk wat beter onder de loep.

Met o.a. NiCad, Blues Junkies, Dubwise, So What en Smutfish

Tekst: Cok Jouvenaar Foto's: Eefje Lammers, Peisam Tsang, Inge van Holstein, Peter de Hoog en Cok Jouvenaar Op woensdag 12 september was de Popweek 2007 over de helft en was er live muziek te zien en te beluisteren op maar liefst zeven locaties. Het was dus lastig kiezen vandaag, zeker gezien het grote aantal goede bands in de programmering. 3VOOR12 Den Haag maakte een fotoreportage en nam de locatie Lokaal Vredebreuk wat beter onder de loep. Lokaal Vredebreuk wordt vanavond namelijk getrakteerd op twee hele leuke acts uit onze residentie. Het trio Trouble Pass Me By en de vijf mannen van Zwardsick Jam zorgen voor een gedenkwaardige en erg leuke avond. Qua stijl staat het vanavond vooral in het teken van (semi)akoestisch en americana. Dit sluit perfect aan bij de stijl en het geluidniveau van Lokaal Vredebreuk. Als eerste mag het drietal met de naam Trouble Pass Me By van zich laten horen. In het verleden hebben deze drie heren in andere bands enkele sporen verdiend. Bassist Jean Midde is bekend van de formatie Footsweep, gitarist Ralph van den Hoogenband en zanger/drummer Mark van Dijk maakten zo'n jaar of drie geleden Den Haag onveilig met de band Grechko's Doll. Muzikaal was er vanavond niets terug te vinden wat op deze formaties leek. Dit trio produceert een mengeling van country, sixties en prettige pop met een overduidelijke americana-feel. Van meet af aan weet Trouble Pass Me By dan ook de sympathie te winnen van het publiek. Prettig in het gehoor liggend repertoire met hier en daar een catchy kantje. In vergelijking met andere bands die zichzelf maar constant willen bewijzen gaat het bij deze drie jonge heren om het plezier van het muziek maken. Lekker lo-fi en laagdrempelig, maar toch met een kwalitatief hoge insteek, een flinke dosis talent en gezonde dosis zelfspot. Als er deze week een prijs uitgereikt zou worden aan de band met de meeste charme, dan zou dit trio deze zeker winnen. Want het feit dat Mark van Dijk zich niet alleen op de zang heeft toegespitst, maar ook tegelijkertijd een stukje lekker drumwerk weet te leveren maakte het dat dit er visueel erg charmant uit zag. Zwardsick Jam sluit de avond af met een flinke set vol donkere akoestische swamprock. Muzikaal gezien is deze band van een heel hoog niveau, waar maar weinig bands deze week aan kunnen tippen. Zwardsick Jam bestaat uit louter muzikanten. Zo vinden we op de contrabas rots-in-de-branding Arie van Duyvenvoorde, bekend van zijn werk bij Dyzack en Les Charmeurs, maar ook het drumwerk van Hans Loos is niet voor een kleintje vervaardigd. Alles lijkt bij de muzikanten te kloppen. Het spelplezier, techniek en de kwaliteit is van een kilometer afstand al aan de heren te zien. Het enige minpunt is de zanger van Zwardsick Jam. Paul Eckersley voelt zich niet prettig op het podium, tenminste zo lijkt het. Hij steekt bleekjes af bij de vier muzikale zwaargewichten om hem heen. Daarnaast mist Paul de uitstraling die bij veel frontmannen en zangers aangeboren lijkt te zijn. De ogen in het publiek gaan vooral uit naar Arie, Hans en de kale gitarist en gekke bekken trekker Gary Spencer. Misschien dat een hoedje of een ander soort outfit Paul wat kan helpen om meer de zanger te zijn van de band in plaats van los aanhangsel bij vier fantastische musici. Aan zijn stem zal het in ieder geval niet liggen. Een vergelijking met Captain Beefheart, Nick Cave en Tom Waits is heel snel gemaakt. De band maakt deze avond gelijk reclame voor hun nieuwste cd Skin. De recensies in de desbetreffende media liegen er niet om. Als deze net zo klinkt als de mannen live zijn dan zal dit schijfje niet misstaan in de cd-collecties van de liefhebbers. Dit is dan ook precies de muziek die je moet horen in een donkere rokerige kroeg waar de walmen lauw bier en sigarenrook in de lucht hangt. Zwardsick Jam heeft wel degelijk iets in huis en is misschien nu nog de grote onbekende in onze regio. Wie weet komt er ooit verandering in, of is het misschien maar beter van niet. Een mooi groot geheim blijven past beter bij deze band. Misschien ooit een keer afreizen naar New Orleans om daar met de lokale musici te jammen of nummers te schrijven. Dat zou precies in de lijn liggen van dit kwintet. Met deze unieke band is met de inbreng van Lokaal Vredebreuk tijdens de Haagse Popweek 2007 een einde gekomen. Na vanavond valt er nog genoeg te beleven tot zaterdag op de finale in het Paard van Troje. Want daar wordt ook de Haagse Popprijzen uitgereikt. Helaas niet die voor het charmantste bandje.