Je hebt bands die eigen werk spelen, met wellicht een enkele cover tussendoor. Dan heb je coverbands, die alleen maar covers spelen van diverse artiesten. En dan heb je de tributebands, die covers spelen van één artiest. Een van de Haagse tributebands is AllTheYoungDudes en menigeen weet daarmee wel welke artiest geëerd wordt. De laatste avond van augustus zat de Paap dan ook helemaal stampvol met Bowie-liefhebbers. De drie genoemde categorieën aan bands worden elk op andere maatstaven beoordeeld. De eerste moet goede nummers schrijven en die ook goed uitvoeren. Bij de coverbands ligt het accent op het feest der herkenning en wordt een foutje al snel vergeven - al moeten ze er natuurlijk geen potje van maken. Bij tributebands is het ook een feest der herkenning, maar het publiek kent de nummers over het algemeen door en door. Met de eerste noten van Ziggy Stardust wordt de toon gezet voor een optreden van een dikke zeven kwartier. Het is bij de eerste nummers een beetje zoeken naar een goede balans in het geluid, wat dat betreft blijft de Paap een lastige locatie. AllTheYoungDudes heeft daarbij een uitgebreide bezetting: Marcel Singor op zang en elektrische gitaar, Ruud Groenendijk op akoestische gitaar en zang, John Aponno op bas, Palko L'Ami op drums, Arvid van den Bosch op toetsen en Sacha de Bruin en Debbie Sies op zang. Het is proppen op het podium. Iedereen heeft zijn eigen favoriete Bowie-periode, veelal afhankelijk van het moment waarop je met hem kennismaakte, maar voor velen zijn de echte topjaren toch de jaren zeventig. De helft van de setlijst komt dan ook uit die periode. Rebel rebel, Fame, Jean genie, Heroes, noem ze maar op. Laatstgenoemde gaat over in een persoonlijke favoriet: Boys keep swinging. Uit de jaren tachtig komen onder meer Under pressure en China girl voorbij, uit de jaren negentig Blue jean en Ashes to ashes en Bowie's recentere werk is vertegenwoordigd door New killer star en Slip away, hetgeen toch enkele mensen vertwijfeld naar de setlijst doet kijken. AllTheYoungDudes richt zich op het muzikale. Een flamboyante, enigmatische persoonlijkheid als David Bowie visueel te willen imiteren is een opgave waar je eigenlijk niet aan moet beginnen en Marcel doet dan ook niet. Zijn stem weet wel regelmatig in de buurt te komen, vooral in de lagere regionen. De vocale ondersteuning door Sacha en Debbie - die het samen duidelijk erg naar de zin hebben - en Ruud geeft de nummers een volle sound. Twintig nummers en twee toegiften later - waarvan één ongepland - is de koek op. Het doet uitzien naar een optreden in een grotere zaal waarbij de band een grote lichtshow en volledige PA ter beschikking heeft. Maar gezellig was het zeker, daar in de Paap. Op 21 oktober zal de band optreden tijdens de David Bowie fanclubdag in Amsterdam.