Tekst: Leontine de Reede en Remco van der Ham Foto’s: Peisam Tsang en Eefje Lammers De tweede dag van het Ontzettend Leiden festival op zaterdagavond 29 september in het LVC aan de Leidse Breestraat was net als de eerste avond compleet uitverkocht. Na de lange vrijdagavond is het een kwestie van opstarten, maar met The Dead Rudolfs, Kraak & Smaak, Junior Eats Alone, Dubwise, Joyfalds en Poor Man Friend is dat geen probleem. Zoals de eerste avond al bleek komen de meeste bezoekers van het Ontzettend Leiden festival pas later op de avond op de been, al weet JIP de aandacht te trekken en de eerste diehards over de streep te trekken met hun frisse Nederlandstalige up-tempo pop en rock. De band doet denken aan F, de Haagse sensatie met de volle prijzenkast. Het verschil wordt bepaald door het ontbreken van een rapper bij JIP. Pakkende teksten met humor brengen de stemming erin waarmee het ijs in de zaal razendsnel wordt gebroken. In het zoldercafé mag B-Confident in de herhaling. De twee jonge Leidse rappers gaan na de poging op het festival van vorig jaar, waarbij de tapes vergeten werden en stress de overhand nam, een nieuwe uitdaging aan. B-Confident overtuigt niet helemaal. De raps worden rotsvast gespit, het zelfvertrouwen is gegroeid en de interactie tussen de twee verloopt soepel, maar de refreinen van de liedjes doen er helaas afbreuk aan. B-Confident werkt (nog) niet met een eigen dj en zingt mee met een band waar de refreinen al netjes opstaan. Zingen ze mee of playbacken ze? Het geeft een beetje een vreemde wending aan het geheel als de boys op cruciale momenten vergeten op tijd mee te zingen. Als je Nederlandstalige reggaesongs maakt en een bassist hebt die de leadzang voor zijn rekening neemt, dan is de vergelijking met Doe Maar natuurlijk al snel gemaakt. Dat is dan ook het geval bij Koel. Helaas kan de band nergens tippen aan de tieneridolen van de jaren ’80. Vooral wat betreft de liedjes is de band ondergeschikt. Op een nummer of twee na kunnen die nauwelijks boeien. Instrumentaal zit het allemaal wel in orde, maar daar alleen red je het natuurlijk niet mee. Bovendien lijken de bandleden er zelf ook niet al te veel zin in te hebben. Het publiek schenkt er dan ook niet al te veel aandacht aan en haalt liever even een drankje. De Haagse meidenband Syreens neemt vanavond revanche op het mislukte optreden op Schollenpop, waar de dames bezweken onder de zenuwen. Dat lukt ze redelijk. Het klinkt een stuk swingender en de bandleden lijken ook beter in hun vel te zitten. Jammer genoeg gaat het met de blazerssectie wat minder vanavond. De twee saxofoons lijken slecht op elkaar afgestemd en het samenspel klinkt behoorlijk vals. Zonde, want de blazers kunnen net dat beetje extra geven aan een optreden, wat dan vanavond helaas niet is gelukt. Pex heeft tegen half tien het genoegen voor een bijna volle zaal te spelen. De van coverband tot rockband met eigen repertoire uitgegroeide band staat stevig in zijn schoenen en geeft een degelijke rockshow weg in het straatje van Seven. De zaal geniet zichtbaar van het gemakkelijk in het gehoor liggende geluid. Op het zolderpodium is het dan de beurt aan Dubwise, een van de grote verrassingen van de Haagse Popweek. Instrumentale reggaemuziek van hoog niveau. Eigenlijk mis je een zanger(es)/rapper niet eens, al zal het wel een leuke toevoeging zijn om een vaste frontman of -vrouw aan te stellen. Bassist Papa Jan zal later vanavond nog een optreden geven, maar dan met de bekende Leidse reggaeband Poor Man Friend. De formatie Joyfalds is ook al geen onbekende meer. Dit jaar stond de band niet op de Ontzettend Leiden cd, maar in 2005 en 2006 wel. Wel heeft het Leidse trio een eigen cd uitgebracht, genaamd Rails, die op 22 september werd gepresenteerd. Het zijn dan ook voornamelijk de nummers van deze cd die vanavond voorbij komen. De sferische, lang uitgesponnen nummers klinken goed uitgedacht en zorgen ervoor dat de volle zaal met veel interesse de band gade slaat. Zeker een van de betere bands van de avond. Olivier's Army is een werktitel voor een langlopend muziekproject, gestart en geleid door songschrijver en multi-instrumentalist Olivier Schutte. Het optreden van vanavond is de eerste live show die de band geeft. De verwachtingen in het publiek zijn hoog. De band bestaat uit ervaren Leidse muzikanten waaronder drummer Lodewijk die ooit de prijs voor beste muzikant in ontvangst mocht nemen in Paradiso bij de Grote Prijs van Nederland en zanger Floris van der Klein die ooit furore maakte met de Leidse grungeband Lemmingz Edge. Muzikaal gezien wordt de belofte ingelost. Er ontbreekt niets aan de podium presentatie van Olivier’s Army. De subtiele, mooi gespeelde liedjes slepen de luisteraar mee. Zanger Floris is goed bij stem al laat zijn Engelse uitspraak soms nog iets te wensen over. Junior Eats Alone, het voormalige Id, had volgend recensenten het beste nummer op de Ontzettend Leiden 2007 cd. Het nummer Heal me werd alom geprezen. Dit niveau weet de band mee te nemen op het podium en de band zet een ijzersterk optreden neer. De zeven bandleden maken fijne poprockliedjes met zeer aanstekelijke melodieën. Leuke bijkomstigheid is dat er tijdens het optreden een soort van sketch wordt opgevoerd van Junior die vooraan het podium aan het dineren is. Tussen de nummers door komt er een ober om het volgende gerecht te brengen. Leuk bedacht. Met zanger Rémon Beeftink heeft sfeermaker Karma’s Kitchen een funky showman in huis. Rémon klinkt ten alle tijden zuiver en krijgt de bezoekers van het zoldercafé mee met zijn energieke verschijning. De groepsdynamiek bepaalt dat Karma’s Kitchen lekker in zijn vel zit. Rémon en gitarist Paul gaan zelfs samen door de knieën. Niet alleen de meisjes vooraan vinden dit geweldig, maar ook de rest van de zaal wordt weer wakker en gaat mee in dit vrolijke optreden waarbij oude en nieuwe liedjes afgewisseld worden. De enthousiaste Rémon verkeert na afloop nog in een roes: “Ik had het helemaal naar mijn zin!” Dan is het tijd voor een van de leukste acts van het festival, The Dead Rudolfs. De vijf Katwijkers zetten een rock ’n roll show van formaat naar in het LVC. Het publiek gaat helemaal los en de band doet gezellig mee. The Dead Rudolfs is ook gezegend met een frontman van het kaliber van Dave Grohl en hij hoeft dan ook weinig moeite te doen om het publiek mee te krijgen. Hoewel de band wordt geplaagd door wat technische mankementen, zo valt onder andere de gitaarversterker uit, zet de band onverstoord door. Zanger Leo waagt zich aan het eind van het optreden ook nog aan het crowdsurfen en daarmee is de show compleet. De DJ in de grote zaal is al begonnen met een opwarmer. Hij bouwt de brug van rock naar reggae om het publiek klaar te stomen voor Poor Man Friend. De zesjarige band staat hoog aangeschreven als waanzinnige sessieband in het reggaegenre, maar ook de live optredens hebben een goede naam. De bezoekers die over het algemeen meer rock georiënteerd lijken kunnen er wel wat mee. Poor Man Friend brengt met zijn ervaren sessiemuzikanten en een zanger die over een prima stemgeluid beschikt de zon in huis. De set brengt de luisteraar voor even heel ver weg. Daar waar het kwik stijgt en het zand kriebelt tussen je tenen. Kraak & Smaak’s Oscar en Wim starten hun dj-set in met een sample van N.E.R.D.’s Lapdance, waarna Mystikal’s Shake ya ass al snel volgt. De zaal is er voorlopig zoet mee. Organisator Tim Griffioen kan weer opgelucht adem halen na de stress die het festival met zich mee heeft gebracht de afgelopen maanden. Zijn hoogtepunt van vanavond? “Daar hoef ik niet lang over na te denken. Voor mij waren dat The Dead Rudolfs, voor honderd procent”. Ik ben al een tijdje een groot liefhebber van deze Katwijkse band en wat ze vanavond weer hebben neergezet! Het was complete waanzin. Ze hadden zoveel tegen, de apparatuur viel uit, maar al die mankementen hebben hen niet tegengehouden er een rock ’n roll show van te maken die ik niet snel zal vergeten.”