Op vrijdag 12 oktober verschijnt het debuutalbum Hallway of dreams van de formatie Kingfisher Sky. De helft van KS komt uit Den Haag en drummer Ivar de Graaf en zangeres Judith Rijnveld vertellen over de band die ze samen hebben opgezet. Ivar de Graaf? Ja, inderdaad, de voormalige drummer van Within Temptation. Meteen maar even het hete hangijzer aanpakken. De oud-drummer van WT keert terug met een band met zangeres, zelfs met helemaal dezelfde bezetting als WT. De sound mag dan anders zijn, vergelijkingen zullen aanvankelijk toch worden getrokken. “Ja, dat is zo,” beaamt Ivar. “Voordat er überhaupt maar een noot muziek van ons was verschenen, werden we al als gothicband neergezet. Daar ontkom je niet aan. Maar we zijn er niet bang voor. De muziek is duidelijk anders, al is er best wel eens een vleugje WT te horen. Ik heb daar zeven jaar in gezeten, dus daar neem je invloeden van mee.” Judith is een klassiek geschoolde zangeres en neemt van daaruit ook invloeden mee. “Koortjes, die zijn duidelijk klassiek beïnvloed. En ik gebruik af en toe een kopstem, maar lang niet overal. Ik zing soms ook heel poppy. De laatste twee albums van WT heb ik niet gehoord, ik ben er helemaal niet mee bezig wat ze doen. Dat heb ik misschien ook wel expres gedaan. Ik heb een tijdje gedacht ‘oh, ik moet niet daar op lijken…’ maar daar wordt je heel erg moe van. Ik ga me daar gewoon niet mee bezig houden. We zijn toch een unieke band, unieke mensen in ieder geval? Ik ben mezelf.” Veel Haagse bands komen met demo cd’s en hun naam keert steeds weer terug op de affiches van bandwedstrijden en lokale festivals. Kingfisher Sky, die zichzelf niet zozeer als Haagse band betiteld, heeft dat allemaal niet gedaan en ging rechtstreeks met de demo naar een platenmaatschappij. “Met onze vorige band Jambone hebben we dat allemaal wel gedaan, maar we voelden ons niet op onze plek,” zegt Judith. Ivar: “We kwamen er niet verder mee. Je blijft in een bepaald cirkeltje rondhangen en het is heel lastig om daar uit te komen, ook al loopt er het nodige talent in rond. Met Kingfisher Sky wilden we dat op een andere manier aanpakken. Ik kan me nog herinneren dat WT ook rechtstreeks naar een platenmaatschappij ging en dat circuit van talentenjachten en bandwedstrijden oversloeg. Op die manier wilde ik het ook proberen. Maar je moet dan wel een goed product hebben. En mijn CV en dat van Eric, die in Orphanage (eind jaren ‘90 een succesvolle Nederlandse metalband) heeft gespeeld, spelen natuurlijk ook een rol.” Het duo maakte gezamenlijk een zeven track demo, waarop Ivar het instrumentarium inspeelde en Judith alle zangpartijen deed. Er is aan de nummers geschaafd totdat alle arrangementen zo goed als af waren. Uiteindelijk leidde het tot een platencontract. Ivar: “Met die demo wilden we iets doen, de reacties peilen. Suburban vond het zo goed dat ze ons wilden hebben en wij realiseerden ons dat we nog geen band hadden! Die hebben we toen maar snel bij elkaar gezocht.” In die demofase was bassist Eric Hoogendoorn er al wel zijdelings bij betrokken. “Als wij elk een andere mening waren toegedaan, dan was hij wel een prettig extra luisterend oor,” legt Judith uit. “Maar wij hebben wel alles samen geschreven. De twee gitaristen (Edo van der Kolk en Daan Janzing) vonden we via via en toetsenist George van Olffen via een advertentie.” “Via Markplaats!” roept Ivar lachend. Of all places… In de biografie worden uiteenlopende invloeden als Porcupine Tree, Heart, Clannad en Pink Floyd genoemd. Hoe omschrijven ze het zelf? Judith: “We kunnen heel hard rocken, maar we kunnen ook heel romantisch, lief en zacht klinken. Veel contrasten.” “Mensen zeggen er ook veel muziekgeschiedenis in te horen,” vertelt Ivar. “Jethro Tull, zelfs Joni Mitchell, Mike Oldfield en dat soort dingen. Maar wel met een moderne twist natuurlijk, omdat we toch een beetje uit de rock en metal hoek komen, dat komt er ook bij.” Met de release van het debuut moet de trein nu op gang komen. Ivar: “Er komt ook een single en een clip, al weten we nog niet welk nummer. De promotie gaat lopen, we gaan waarschijnlijk ook wat in-store optredens doen in platenzaken. We zijn bezig met een cd-presentatie, dat zal in november zijn, maar wanneer en waar exact is nu nog niet helemaal duidelijk.” Judith: “Vorige week hebben we ook de knoop doorgehakt qua boeker, SOZ Concerts, die onder meer 16 Down, Hallo Venray en Peter Pan Speedrock doen. We hopen dat die snel aan de slag gaan zodat we lekker de bühne op kunnen! De Benelux is onze eerste prioriteit. Daarna misschien wat groter, maar dat is nog toekomstmuziek.” “We zullen toch eerst in Nederland onze naam moeten neerzetten en van daaruit kunnen we kijken of we het buitenland kunnen veroveren,” meent Ivar. “Ik denk dat de potentie daarvoor er wel is, maar ik wil wel eerst hier een goede basis hebben. Ik heb wel vaker gezien dat bands te snel naar het buitenland gaan en dat het misgaat.” Eind september stond Kingfisher Sky voor het eerst op de planken, de bühneshow is dan ook nog in ontwikkeling. Ivar: “Onze muziek leent zich wel voor visuele aspecten, dus het is wel de bedoeling dat we daar iets mee gaan doen, met licht en zo.” “We hebben ook heel mooi artwork, daar willen we ook iets mee, al weten we nog niet precies hoe en wat,” vult Judith aan. “Momenteel gebruiken we een vrij eenvoudige backdrop - met een enorme ijsvogel - zodat we qua kleding een beetje kunnen variëren. We zitten een beetje in natuurlijke tinten te denken. Niet de gothic hoek. Bewust niet. Verder moet het nog groeien. Je moet als band een stijl ontwikkelen!” Nieuwtjes over single release, optredens e.d. kun je via de MySpace pagina van de band volgen.