Das Pop goes Europe

“Wij zijn tegenwoordig wereldburgers”

Tekst: Lilian van Dijk | Foto's: Peisam Tsang, ,

Het trio Bent van Looy (zang, toetsen), Reinhard Vanbergen (gitaar) en Niek Meul (bas) liet jarenlang weinig van zich horen. Maar nu is de nieuwe cd ‘Das Pop’ klaar. Begin 2008 komt hij uit. De band richt zich tegenwoordig ook op Scandinavië, Engeland, Frankrijk en Duitsland. Na de enige voorpremière in Nederland, in Paard van Troje op vrijdag 19 oktober, praten we bij.

“Wij zijn tegenwoordig wereldburgers”

Het trio Bent van Looy (zang, toetsen), Reinhard Vanbergen (gitaar) en Niek Meul (bas) liet jarenlang weinig van zich horen. Maar nu is de nieuwe cd ‘Das Pop’ klaar. Begin 2008 komt hij uit. De band richt zich tegenwoordig ook op Scandinavië, Engeland, Frankrijk en Duitsland. Na de enige voorpremière in Nederland, in Paard van Troje op vrijdag 19 oktober, praten we bij. Hebben jullie het idee dat jullie opnieuw een markt moeten veroveren? Bent: “Nee. Ergens ook wel, maar het voelt meer als een nieuw begin. Toch is dit nog steeds dezelfde groep die in 2000 in Paradiso stond.” Wat is er anders aan het nieuwe repertoire? Was dit optreden bedoeld om het uit te proberen op publiek? “Voor ons is dat heel natuurlijk gekomen. We hebben de cd live op tape opgenomen. Dat paste goed bij de nummers. We doen wat try-outs, omdat de cd nog niet uit is en we Matt, onze nieuwe drummer, willen inwerken. Spelen in een lege ruimte is leuk, maar voor publiek spelen is nog veel leuker.” Jullie doen maar één try-out in Nederland, in Paard van Troje. Bent: “Omdat ze ons maar bleven e-mailen: ‘Wanneer komen jullie weer spelen?’ Na tien mailtjes heb ik maar eens geantwoord. Toen we op zoek waren naar een Nederlands podium voor een try-out, dachten we direct aan het Paard. Het optreden ging goed. Ik ben blij dat er zoveel mensen op af zijn gekomen, hoewel het maar kort van tevoren bekend was gemaakt. Super.” Hoe komen jullie aan deze uitstekende drummer? Bent: “Hij heet Matt Eccles, is 24 jaar en komt uit Nieuw Zeeland. Onze Engelse manager kende hem nog uit Australië. Toen hij hoorde dat we een drummer zochten, noemde hij Matt. Wij zeiden: ‘Laat hem eens voorspelen.’ We hebben vijf keer met hem geoefend. Vanavond speelt hij voor de tweede keer mee. Hij doet het erg goed, maar Das Pop is en blijft een trio. Hij doet mee bij de live optredens, maar staat niet op de cd.” Voor de vorige cd werkten jullie met Phil Vinall van Placebo, nu met de Dewaele broers van Soulwax. Waarom weer een andere producer? Bent: “Waarom zou je steeds dezelfde nemen? Op een bepaald moment heeft die man je niets meer te leren. Dan is het tijd om weer eens wat anders te doen. Stephen en David zijn goede vrienden van ons, al sinds de jaren negentig. We zien elkaar veel en het leek ons leuk om samen iets te doen. Dat lukte één à twee keer per maand, maar als je die dagen optelt, is de plaat slechts in twee weken opgenomen.” Vroeger gebruikte je zo’n draagbaar toetsinstrument. Nu alleen nog keyboards. Waarom? Bent: “Dat ding heet geloof ik een keytar. Ik heb hem een keer kapot geslagen in Oostenrijk en dat is maar goed ook. Vroeger drumde ik ook veel bij optredens. Ik vond het wel moeilijk dat op te geven, maar bij Matt zijn de drumstokjes in goede handen.” Wat gaan jullie de komende tijd doen? Bent: “Veel spelen. We gaan nu naar Engeland. Daar moeten we toch al veel zijn voor de zakelijke kant.” Niek: “We willen in meer Europese landen spelen. We zijn tegenwoordig wereldburgers. Ik woon in Stockholm. Daar hebben we nu onze Das Pop studio, niet meer in Gent. We werken er aan onze eigen muziek en produceren nog steeds veel andere bands, bijvoorbeeld een all-girlband uit Manchester. Bent zit veel in Parijs. Alleen Reinhard woont nog in Gent. Dat is en blijft onze thuisstad. We zijn er alle drie opgegroeid. Reinhard ken ik al vanaf mijn twaalfde, Bent vanaf mijn veertiende. We zijn schoolvrienden. Als we naar een optreden moeten, vertrekken we altijd vanuit Gent.”