In de onuitputtelijke lijst met leuke instore optredens in platenzaak Velvet was het op zondagmiddag 11 november de beurt aan The Tellers. Met z’n tweeën speelden de beide Walen een klein half uur nummers van hun titelloze debuut EP en het in augustus uitgebrachte volledige album Hands Full Of Ink. Lieve, vrolijke romantische liedjes op akoestische en elektrische gitaar, waarbij de zwoele hese stem van zanger Ben Bailleux-Beynon de zomer heel eventjes in Delft laat terugkeren. Regelmatig spelen er leuke bandjes in Delft, ja ook wel in Speakers, maar vaak nog veel specialer en intiemer in platenzaak Velvet. Vandaag spelen The Tellers op een gewone zondagmiddag een paar liedjes ter promotie van hun cd en als aankondiging van het optreden volgend jaar in Delft. “In Venlo speelden we laatst nog voor zo’n veertien betalende bezoekers”, zegt zanger Ben Bailleux-Beynon voor het optreden. Vandaag in Delft is het een stuk drukker, de platenzaak is half gevuld. Even na half vier wordt het duo aangekondigd. “We are The Tellers and we are from Brussels”, zegt zanger/gitarist Ben. Samen met Charles op elektrische gitaar vormt hij het jonge duo The Tellers. Eerder dit jaar speelden ze al op The Music In My Head in het Paardcafé, waar zij werden begeleid door een bassist en een drummer. Voor hen is vandaag slechts een bijrol weggelegd. Het eerste nummer is het lekker ritmische en catchy More gevolgd door het, voor The Tellers begrippen, redelijk up-tempo Jacknife wat zich kenmerkt door een heerlijk gitaarloopje. Het nummer Hugo swingt lekker en zou nog wel eens kunnen uitgroeien tot een meezinger. De enthousiaste zanger Ben Bailleux-Beynon verontschuldigt zich steeds weer voor zijn slechte Nederlands en spreekt tussen de nummers door vooral in het Engels. Ze komen behoorlijk schuchter en verlegen over, wat tegelijkertijd ook wel weer hun charme is. Het publiek is muisstil en vol aandacht voor deze jonge Belgen. Als wordt gevraagd mee te klappen wordt hier massaal gehoor aan gegeven. Second Category was hun eerste single en doet het ook vandaag erg goed. Na Memory, het laatste liedje, willen er meteen een paar meisjes op de foto met de zanger. De combinatie van de knappe gitaarloopjes van Charles en de akoestische akkoorden van Ben doen het goed. De liedjes zitten erg goed in elkaar, maar toch is de warme licht hese stem van de zanger de bepalende factor voor het geluid van The Tellers. Het was een erg leuke kennismaking met misschien wel de grootste belofte uit België; The Tellers. Op donderdag 13 maart kunnen alle mensen die dit unieke intieme optreden hebben moeten missen in de herkansing, want dan spelen The Tellers weer in Delft, dit keer in Speakers. Iedereen die vanmiddag genoten heeft zal er ook vast bij zijn.