Op zaterdagavond 24 november werd in het HPC Muziekcafé het Cheapass Punkfest gehouden. Op het programma de bands Gino’s Eyeball, Maybee, The Octopussy’s en Lenny Can’t Remember. Het werd een geslaagde avond. In het HPC is de voorbereiding voor het Cheapass Punkfest in volle gang. Er wordt gesoundcheckt en de gangen hangen vol met geïnteresseerde bezoekers. Veel bekende gezichten ook uit de lokale scene gespot, zoals de mannen van The Getaway, Punkture89, Apex Horizon, Drunktank en natuurlijk de Trashcan Heroes, de initiators van dit feestje. Er staan vier bands op het menu, in volgorde van de playlist zijn dat Lenny Can’t Remember, de Belgische band The Octopussy’s, Maybee en de slagroom op de taart, het eveneens uit België afkomstige Gino’s Eyeball. Een een-tweetje Nederland - België. In die volgorde loopt ook de kwaliteit duidelijk op. Lenny Can’t Remember doet wat het belooft, maar niet heel veel meer dan dat. Een zanger met een vaste stem, die hij op niveau weet te houden gedurende een set vol vrolijke punkrock. Jammer dat hij zich niet altijd even gemakkelijk lijkt te voelen en zich soms niet veel raad lijkt te weten met zijn eigen gestalte op de instrumentale stukken. Net als de gitarist overigens die soms wat ingehouden speelt en in gedachten verzonken lijkt. De bassist doet het overtuigender en scoort de punten. Hij barst van de energie en lijkt op alle fronten het onderste uit de kan te willen halen. Het podium wordt ten volle gebruikt voor zijn bokkensprongen en ook de zangpartijen van zijn kant zijn overtuigend. Na een pauze mag België voorzetten met het geluid van The Octopussy’s, een uitgelaten gezelschap dat het publiek snel voor zich weet te winnen. Humor wordt niet geschuwd en zo knalt er nog een cover van 2 Unlimited’s ‘No limit’ door het HPC muziekcafé. Trashcan Heroes drummer is nog even te gast tijdens het optreden. De bezoekers worden betrokken bij de show en zo weet de band zich te onderscheiden van zijn voorganger en een amicaal sfeertje te creëren. Met een strakke set en prima stage performance springt het Rotterdamse Maybee vol zelfvertrouwen in na een korte onderbreking. Vol gas dendert het voort met pakkende liedjes die snel opgepikt worden door de toeschouwers. De volle zaal begint voorzichtig in beweging te komen maar van een echte moshpitt is helaas nog geen sprake. Zanger Roy trekt de kar van een gestroomlijnde set met prima muzikanten waar de tweede stem van Remco energiek invalt met een intense grunt. Gino’s Eyeball sluit hier lekker op aan met hun punkrockact die bijna carnavalesk aandoet vanwege de joligheid van de, overigens prima, muzikanten. De Belgen zetten de tent al snel op zijn kop met een paar meezingers. Het is feest en het publiek heeft er duidelijk veel lol in. Er wordt braaf gehoor gegeven aan het commando van de punkrockers wat er toe leidt dat de bezoekers massaal op de grond gaan zitten. Eén meisje boft dubbel en moet op schoot komen zitten. Gino’s Eyeball brengt als hoofdact juist dat verrassingselement in de avond die tot dan toe niet meer en niet minder was dan geslaagd.