Vermakelijke boerenrock in het Paard van Troje

Grote zaal krijgt ouderwets biergooifestijn voor de kiezen

Cok Jouvenaar | Foto's: Eef te Pas, ,

Als je de band Normaal en Bennie Jolink niet kent heb je de afgelopen dertig jaar geslapen. Bijna iedereen kan de klassieke motorkraker 'Oerend hard' wel meezingen. Op donderdag 3 mei stond de achterhoekse formatie met zeven man sterk in de grote zaal van de Haagse poptempel. De band trok een halfgevulde zaal, maar wel dubbel zo fanatiek en enthousiast. Uiteraard met het traditionele biergooien en wel.

Grote zaal krijgt ouderwets biergooifestijn voor de kiezen

Als je de band Normaal en Bennie Jolink niet kent heb je de afgelopen dertig jaar geslapen. Bijna iedereen kan de klassieke motorkraker 'Oerend hard' wel meezingen. Op donderdag 3 mei stond de achterhoekse formatie met zeven man sterk in de grote zaal van de Haagse poptempel. De band trok een halfgevulde zaal, maar wel dubbel zo fanatiek en enthousiast. Uiteraard met het traditionele biergooien en wel. Even na half negen komt ras Hagenees René Bom het podium opgelopen. "Wat doet hij nou hier? De KoninginneNach is toch al geweest?", is de reactie. Maar dan pakt René de microfoon en zegt trots te zijn deze band te mogen aankondigen. Nog voordat hij is uitgesproken heeft Normaal al ingezet. Ze hebben er duidelijk zin in. Dik tweeënhalf uur onverwoestbare boerenrock krijgen we voorgeschoteld. Al vanaf meet af aan zit de stemming erin en nog voordat het openingsnummer is geëindigd zijn de eerste glazen bier al de lucht ingegaan. Van inkomen is dus geen sprake. Logisch ook, want Normaal draait al meer dan 32 jaar mee en dat is te merken. De band mag dan zo nu en dan enkele verfrissingen zijn ondergaan, de oude vertrouwde sound is altijd gebleven. Normaal houdt niet van moeilijk, zo blijkt al snel. Het hele concert is qua rockmuziek gewoon recht toe, recht aan. Maar hier is het publiek uiteraard voor gekomen en men laat zich gewoon lekker gaan op de oerklanken van deze achterhoekers. Een enkeling in het publiek is op klompen gekomen om zo één te zijn met de boerenrock van de mannen. Al aan het begin van de set worden enkele ouwe krakers gespeeld. Het gejoel, geschreeuw en meegebrul is niet uit de lucht. Om over de hoeveelheden bier maar te zwijgen. 'Doe niet zo moeilijk', 'Ali' en andere klassiekers worden uit volle borst en met gebalde vuist meegebruld. Hoewel de muzikanten wel hun mannetje staan blijft muzikale krachtpatserij achterwege. De muziek van Normaal leent zich daar nou eenmaal niet voor. Beide gitaristen Ferdi Jolij en Jan Wilm Tolkamp soleren zo nu en dan wel, maar meer dan muzikale ondersteuning is het niet. De enige die muzikaal echt laat zien wat hij in huis heeft is Roel Spanjer (toetsen en accordeon). Niet voor niets heeft deze rasmuzikant een flinke staat van dienst bij o.a. JW Roy & The One Night Band. Hij doet een solonummertje, 'Een voor de weg'. Zijn virtuoze spel komt naar voren met zijn vette orgelsound en zijn sublieme accordeonspel. Ook saxofonist Jan de Ligt doet een duit in het zakje met 'TekkeTek'. Een grappig instrumentaaltje waarbij op het scherm (wat als decor op het podium dient) stukjes slapstick zijn te zien van Charlie Chaplin. Ook heeft Normaal enkele bekende rocksongs omgebouwd zoals 'You really got me' van The Kinks en heeft Jan Wilm Tolkamp een gitaarrifje van ZZ-Top verwerkt tot een eigen nummer. Hoe vermakelijk ook Bennie Jolink en zijn kornuiten zijn, halverwege het concert lijkt het geheel een beetje in te kakken. Veel onbekend repertoire wordt gespeeld en de verschillende bandleden zingen elk een nummer en laten zien wat hun specialiteit is. Ook komt er versterking in de vorm van een trompettist. Samen met gitarist Ferdi Jolij, die dan de altsax ter hand neemt, en Jan de Ligt wordt er een heuze blazerssectie gevormd. Net als het geheel lijkt in te kakken staat er weer een ouder kraker op het programma, 'De boer dat's de kerl'. Uiteraard geeft het kleine maar o zo enthousiaste publiek hier gehoor aan en schreeuwt weer luidkeels mee. De sfeer blijkt er nog altijd in te zitten. Ondertussen is er midden in de zaal een enorme grote plas bier ontstaan van het gooien en zitten enkele bezoekers van onder tot boven onder het goudgele vocht. Men kijkt hier nauwelijks van op, want wie naar Normaal gaat krijgt nou eenmaal een echte bierdoop cadeau. Tegen het einde van het concert is het inkoppen voor de band. Op het programma staan 'Hendrik Haverkamp' en 'Poot op 't gas', opgevrolijkt met illustraties van Henk Kuijpers (tekenaar van de strip Franka) uit het stripboek 'Strips in Stereo'. Hierna wordt het bekende rondje voorstellen gedaan. Normaal doet dit op zijn eigen manier en heeft er een lied overgemaakt wat soepel overgaat in de bekendste Normaal-hit 'Oerend hard'. Hierna is het concert dan ten einde, tenminste zo lijkt het. Men vraagt om een toegift en ons aller René Bom verschijnt weer op het podium om de boel flink op te jutten. "Vrouw Haverkamp, vrouw Haverkamp, wat heb je grote tieten" wordt er vanuit de hele zaal meegebruld. Niet vreemd dat Normaal zich heeft over laten halen voor een toegift. "Dit zijn alleen drinkliederen", laat Bennie Jolink al proostend weten. Vier nummers worden als een tapijtje over het paardpubliek uitgespreid, waaronder de klassieker 'Mama woar is mien pils'. Daarna is er toch echt een einde gekomen aan een avondje Normaal in het Paard van Troje. Normaal is zoals altijd weer heel vermakelijk maar heeft hier in het Westen niet dezelfde impact als in het Oosten des lands, want om Normaal echt mee te maken moet je niet in een halfgevuld Paard van Troje in Den Haag zijn, maar bijvoorbeeld in de grote feesttent in Dalfsen. Dat is de ultieme Normaal experience. Proost!