Hoe het Zoetermeerse cultuurpodium De Boerderij de vrijwel altijd volle zaal op zondagen voor elkaar krijgt blijft het geheim van Zoetermeer. Op zondag 6 mei zorgden The Vultures en rocklegende Bo Diddley voor een uitverkocht feestje. We zullen het er maar op houden dat de omslag van het weer verantwoordelijk is voor de hoge opkomst voor het concert van de rocklegende Bo Diddley. Geen weer voor de barbecue dus dan maar een concertje pakken. Bij binnenkomst is goed te merken dat het een periode te warm voor de tijd van het jaar is geweest. In de zaal hangt nog de enigszins klamme warmte van de afgelopen dagen die een schril contrast vormt met de frisse wind buiten. In een rap tempo stroomt de zaal vol en dit zorgt voor aanvang van het optreden al voor een tropisch sfeertje. The Vultures is als voorprogramma en opwarmer geboekt. Op het podium staat een drumstel met een ondermaatse basdrum en aan de zijkant een oud Hammond orgeltje. Dat wordt weer twaalf maten zielenpijn en de zoveelste bluesband die de revue passeert. Gelukkig vallen The Vultures meer dan mee. De band waarvan de bandleden vreemde namen hebben en on-Nederlands klinken, speelt een lekker moppie bluesrock die nergens vet uitblinkt en niet vernieuwend is, maar het publiek tot het eind van de set blijft boeien. Gitarist Sebastiaan Folreden is het enthousiaste wonderkind van de band en het is bijna voorspelbaar dat hij op de boxen zal klimmen. En zoals verwacht volgt dan ook een klimpartij naar boven waar de gitaar voor een solo in de nek gaat. De rest van de band speelt ook niet onverdienstelijk en als er wat meer aandacht en een eigen geluid aan de nummers gegeven zou worden, kan The Vultures best een band van betekenis worden. Het enthousiasme is er in ieder geval. Het publiek is natuurlijk gekomen voor de hoofdact en wil daar eigenlijk alleen maar enthousiast over worden. Het geduld wordt op de proef gesteld want de tourmanager werkt met strikte precisie het stageplan uit. Microfoon-standaards worden vast getapet en de Spa flesjes wel drie keer geteld en gerangschikt. Als ook de witte hand-doeken keurig gevouwen klaar liggen is het tijd voor de ster die veel ouder is dan de oudste bezoeker uit de zaal. Bo Diddley is inmiddels 78 en heeft het allemaal al meegemaakt. Stram wordt hij het podium opgeholpen en gaat gelijk zitten op een stoel waar hij tot het laatste nummer niet meer afkomt. Als zijn handelsmerk, de rode vierkante gitaar, wordt aangereikt gaat het publiek met een hoog gehalte aan oudere jongeren en krasse knarren al los voordat Bo één noot gespeeld heeft. De begeleidingsband van Debby Hastings, die ook de dertig ver gepasseerd is, speelt een geroutineerd stuk rock ’n roll zoals eigenlijk alleen Amerikanen dat kunnen. Als Bo op de gitaar begint te spelen blijkt dat niet alleen de benen stram zijn geworden. De gitaarriffs lopen niet lekker en zijn regelmatig uit de maat. Da’s jammer want de zangcapaciteiten zijn nog van een 50 jarige god. Bo heeft zelf amper hits gehad maar zijn nummers hebben wel veel collega- muzikanten geïnspireerd. Zijn nummers werden gecoverd door The Rolling Stones, Buddy Holly, Muddy Waters, The Animals en The Yardbirds om er maar een paar te noemen. Op het podium heeft Bo ook een nummer waarin hij alle bekende namen met wie hij optrad voorbij laat komen. Imposant. Veel te snel voor de swingende fans is het tijd voor de grande finale. ‘Yeah Bo Diddley’, de op een slaapliedje geïnspireerde hit wordt uit volle borst cq borsten meegebruld en Bo wordt nog even achter het drum-stel neergezet waar hij laat zien dat het drummen nog wel in het bloed zit maar dat het niet meer zo snel gaat. Naarmate de leeftijd vordert wordt het verschil tussen willen en kunnen steeds groter. Vermoeit verlaat Bo het podium. De massa brult om meer maar de manager komt vertellen dat Mr. Diddley slaapt. Bo Diddley is niet meer zo overtuigend als in de dagen van welleer. Maar het is fantastisch om te zien hoe een rock ’n rollator legende het publiek nog weet in te pakken. Over twintig jaar zit hij nog steeds op het podium en wij op de bank voor de honderdduizendste aflevering van Goede Tijden…