The Waterboys in uitverkocht Paard van Troje

Veel veertigers en vijftigers in de zaal

Tino van Leeuwen | Foto's: Danijel Mihajlovic, ,

De grote zaal van het Paard was zondagavond 11 maart gereserveerd voor een optreden van The Waterboys. Deze Ierse band rondom zanger/gitarist/pianist Mike Scott heeft in de jaren ‘80 flink naam gemaakt middels de hits ‘A girl called Johnny’ en ‘The whole of the moon’. De groep speelde in een uitverkocht Paard, voor een publiek dat grotendeels bestond uit veertigers en vijftigers.

Veel veertigers en vijftigers in de zaal

De grote zaal van het Paard was zondagavond 11 maart gereserveerd voor een optreden van The Waterboys. Deze Ierse band rondom zanger/gitarist/pianist Mike Scott heeft in de jaren ‘80 flink naam gemaakt middels de hits ‘A girl called Johnny’ en ‘The whole of the moon’. De groep speelde in een uitverkocht Paard, voor een publiek dat grotendeels bestond uit veertigers en vijftigers. De sfeer is enigszins afwachtend, als even na half negen de band op het podium verschijnt. “Hello, I’m Mike Scott and we are The Waterboys”, kondigt hij aan en ze beginnen met spelen. Tweede nummer ‘It’s gonna rain’ is een goed voorbeeld hoe energiek de muziek van The Waterboys is; stuwende bas en drums, een pakkende gitaarlijn, de melodische vioolpartijen en natuurlijk de aangrijpende stem van Mike Scott. Waarschijnlijk zijn er echte fans (vermoedelijk vanuit het hele land) overgekomen naar het Paard, want sommigen zingen de teksten woordelijk mee. Halverwege het concert is er sprake van een rustpuntje, namelijk het nummer ‘Sustain’. Mike Scott zit achter de piano en Richard Naiff, gedurende het concert achter het Hammond-orgel, speelt nu op een fluit. Het is een werkelijk prachtige compositie, waarin het songwritertalent van Mike Scott nog eens benadrukt wordt. Het publiek wordt er echter wel wat onrustig van. De zanger kondigt aan dat er nog vijf nummers van het nieuwe album gespeeld gaan worden. De nieuwe cd, die ‘Book of lightning’ zal gaan heten, verschijnt op 2 april aanstaande. Violist Steve Wickham speelt er lustig op los. Na ongeveer anderhalf uur is het optreden ten einde gekomen en komen de vijf kopstukken afscheid nemen. Het publiek blijft rumoerig en wacht waarschijnlijk op de klassiekers, die nog niet gespeeld zijn. De band komt inderdaad terug voor drie songs, maar helaas zijn het onbekende nummers…