De uit Lyon afkomstige leden van Babylon Circus bezochten Den Haag al eerder, en hoe. Hun optredens tijdens de KoninginneNach en op Parkpop lieten al vele voetjes van de vloer gaan en bij beide optredens lieten zij een feestende massa achter. Donderdagavond 8 maart bracht Babylon Circus voor de derde maal een bezoekje aan Den Haag. In het Paard van Troje zetten de Franse Patchanka-helden de, slechts matig gevulde, Grote Zaal volledig op haar kop met hun circus. Om half negen is het nog verbazingwekkend rustig in de Grote Zaal van het Paard van Troje. Is dit wel de zaal waar Babylon Circus zo zal optreden? Vijf minuten later wordt die vraag volledig weggevaagd als tien heren en één dame het podium betreden. Met een niet te missen intro kondigt zanger David aan dat het spektakel van Babylon Circus op het punt van beginnen staat. Voor de gelegenheid heeft hij zich verdiept in het Nederlands en weet het publiek netjes welkom te heten. Wel met de mededeling dat hij eigenlijk helemaal geen Nederlands spreekt, maar dat dat ook helemaal niet nodig is omdat de taal van Babylon Circus universeel is; muziek! Met die mededeling wordt het publiek vervolgens getrakteerd op een feestelijke muzikale mengeling van ska, punk, rock, jazz, reggae, gypsy en zelfs een mooie Franse chanson d’amour. Het optreden van deze circusartiesten is een feest om naar te luisteren . Het aanwezige publiek zingt, klapt en skankt vol overgave mee onder het genot van nummers als ‘De la musique et du bruit’, ‘Circus’, ‘Lost in the jungle’ en ‘J’aurais bien voulu’ en een niet te missen wietgeur. Een geur die door zanger David ook niet onopgemerkt blijft. Hij vertelt al gehoord te hebben van de bloemetjesgeur waar Nederland bekend om staat. Wat staat hier een supergoede band te spelen, met een bezetting waar je u tegen zegt! Twee zangers, een zangeres, gitarist, toetsenist, bassist en drummer. Daar bovenop nog een blazerssectie van vier man sterk, bestaande uit altsaxofonist/klarinettist Brizoux, tenorsaxofonist/accordeonist Rimbaud, trompettist Laurent en trombonist Clemensito, die samen het dak er af blazen. En alsof dat nog niet genoeg is spelen de bandleden van Babylon Circus alsof hun leven er vanaf hangt. Niet alleen met hun instrumenten, maar ook met mimiek en lichaamstaal. Het optreden is een groot spektakel om naar te kijken. Door de interactie tussen de bandleden onderling en de interactie met het publiek lijkt het bijna theaterspel. De gehele band duikt naar de vloer en wordt in het donker gezet wanneer één van de saxofonisten een geweldige solo weggeeft. Als na een kleine drie kwartier zanger David aankondigt dat de band nog snel één laatste nummer speelt, omdat ze later op de avond nog in Amsterdam worden verwacht, krijgt hij een hoop boegeroep over zich heen. Even lijkt het erop dat het publiek het hiermee zal moeten doen, maar gelukkig heeft Babylon Circus nog een toegift van ruim een half uur in petto. In de toegift komt er een hele andere kant van de band naar boven, met nummers tegen elke oorlog, waar dan ook ter wereld. Ook draagt de zanger het optreden, net als alle andere Babylon Circus optredens, op aan alle mensen in de wereld die vechten voor vrede, liefde en een vredige revolutie. Nog één keer gaat het publiek mee in de ‘madness’ van Babylon Circus, zoals zij het zelf noemen. Kon het overal op de wereld maar net zo’n feest zijn als hier vanavond in het Paard.