Een uitspraak die mij al weken bezighoudt hoorde ik in een onlangs uitgezonden documentaire van de BBC over Jimmy Hendrix. Het was een opvallend sombere docu. Het leven van de gitaargod die, getekend door chronische pijn, onzekerheid, frustratie en onbegrip, zichzelf langzaam maar zeker dood slikte, zoop en wie weet wat nog meer. Hoe is het eigenlijk mogelijk dat een dergelijk megatalent zich dusdanig miskend voelde dat hij veelvuldig uit de beker van zelfdestructie dronk totdat hij, diep ongelukkig, op onfortuinlijke wijze een enkele reis hiernamaals aangeboden kreeg door het lange kreng met de zeis. Een muziekcriticus van toen zei dat hij te aardig was. Te vriendelijk, soft, niet kon omgaan met succes, en vooral te aardig was voor zichzelf. Te veel toegaf aan koning drank en foute "vrienden" uit de rock & roll bizz. "Om te overleven in deze business moet je eigenlijk een hufter zijn, een gewetenloze klootzak die over lijken gaat, rücksichtslos, opportunistisch en egocentrisch", zei de criticus. Een gevoel van tegenstrijdigheid drong zich aan mij op. Ik heb ook in een band gezeten en het, zoals zovele andere bands, niet gered op de ladder van de eeuwige roem. Was ik ook te aardig voor mijn omgeving en mijzelf? Door mijn werk als HPC chef ken ik heel veel mensen uit de muziekscene. Van Mojo tot het HPC muziekcafé zal ik maar zeggen. Hoe hoger op de ladder, hoe minder vriendelijke personen ik daar heb ontmoet. En dat is maar goed ook, dan weet ik waar ik aan toe ben. Aardige mensen zijn niet te vertrouwen, dat zijn losers! Zaken zijn zaken! Ja, en heb gesproken met enkele "groten" der aarde. Wat een etters zijn dat. Met hun belachelijke eisen, in hun hotelkamers van duizend euro per nacht. Zijn die mensen zo erg dan? De grote boekers, die beroemde muzikanten? Is hun eventuele vriendelijkheid gemaakt, gewoon een PR houding, en duwen ze als ze even de kans krijgen een mes in je rug? Zijn er nog aardige, oprechte, eerlijke, sympathieke, vriendelijke mensen te vinden in de pophaaienvijver? Neeeeee, natuurlijk niet! Dus als band, opkomend manager, platenchefke: wees cool, afstandelijk, hard, absoluut zeker van jezelf, onbeschoft, opportunistisch, egoïstisch en zeker niet aardig! Dan kom je er wel! En als je zelf voor de zoveelste keer wordt afgebekt door een popbobo, boeker of organisator, dan is het niet persoonlijk, maar zakelijk. Doe het dan net zo hard, of liever tien keer harder weer terug! Wees hard voor jezelf en je omgeving. Ga over lijken en wees stiekem, als je tenminste succesvol wilt zijn. Schop tegen alles aan wat je maar kan vinden. Pimp je rider op met de meest onmogelijke eisen. En als je het gemaakt hebt, schroef dan je gage dan op naar onmetelijke hoogten en voor je weet ben je binnen in het keizerrijk van succes. Tussen alle chagrijnen, bulkend van het geld, roem en eeuwige dankbaarheid. En denk dan aan diegenen die het niet gered hebben. Zeer ongelukkig in hun eengezinswoning en Opel Astra, of erger, aan de bedelstaf geraakt of vertrokken naar het hiernamaals.