Doorgaans speelt de trots van het Limburgse land, Rowwen Hèze in deze regio in feesttenten, festivals en andere grootschalige evenementen, zoals Vrienden van Amstel live eind van de maand. In het teken van hun clubtour rond het laatste album Rodus & Lucius deden de Los Limbos het Haagse Paard van Troje aan. Een staaltje gedegen vakmanschap was wat de hofstad te zien kreeg. De Rodus & Lucius tour loopt langzamerhand tegen het eind. Met nog vijf clubconcerten voor de boeg brengt het zestal het Paard in andere sferen. Ondanks dat de band met een nieuwe cd op de proppen is gekomen en al een gevestigde naam is, is op zaterdagavond 6 januari de Grote Zaal niet uitverkocht. Het aanwezige publiek maakt het niet uit. Men is gekomen voor een avondje feest vieren, mee blèren en biergooien. Zodra de zaallichten gedoofd zijn en het podium summier verlicht wordt is het bij de aanwezigen raak. De eerste rijen vooraan zijn gevuld met fans die alle teksten letterlijk van voor tot achter meezingen. De band zet in met het openiningsnummer van de laatste plaat 50 Joar en gaat vanaf dat moment dik anderhalf uur als een stoomtrein op volle vaart. De zes heren weten van doorspelen en wisselen feeststampers af met rustige ballads en bekende hits met nieuw repertoire van Rodus & Lucius. Gaandeweg het optreden blijkt echter wel dat spontaniteit plaats heeft gemaakt voor vakmanschap. Hier en daar leken de heren echt bezig te zijn met het vak van muzikant in plaats van de vrolijke jolijt van de begin dagen van de band. Zoals altijd is ook tijdens dit optreden Tren van Enckevort het geheime wapen van de band. Hij mag dan bekend staan om zijn accordeon spel maar hij wisselt met het grootste gemak van piano en trombone. Later komt het publiek te weten dat van Enckevort ook de producer is geweest van dit nieuwe Rowwen Hèze album. Één van de mooiste momenten zit al aan het begin van de set. De lichten worden gedimd en de band laat een kippenvelversie horen van de klassieker Auto, vliegtuug waarna het feestgeruis weer verder gaat. Na een blokje van wat onbekend werk met onder meer 'T Blaad an de palm van de nieuwe cd. Start frontman Jack Poels met de gitaarriff van de eerste single van Rodus & Lucius, Vechte, valle en opstoan. Vanaf dit moment is niets meer heilig in het publiek. Handen gaan de lucht in en men begint druk te springen. Dat Rowwen Hèze meer is dan een eerste klas feestband komt naar voren in de rustige liedjes. De band lijkt de laatste tijd de voorkeur te geven aan dit soort repertoire. Ook het publiek lijkt deze rustmomenten te slikken. November wordt luidkeels meegebruld en het is duidelijk waarom dit nummer zo populair is geworden. Voor de invulling van de rustige nummers pakt gitarist Theo Joosten met regelmaat de mandoline vast of de Mexicaanse versie van een gitaar. Deze klankkleur leent zich meer voor dit repertoire. Voor het publiek is zonder twijfel het hoogtepunt de nieuwe single Kilomeaters. Jack Poels vraagt of er wat dames op het podium willen komen om de achtergrondzang voor hun rekening te nemen. Een negental dames laat dit geen tweede keer zeggen en bewegen en zingen er lustig op los op het podium. Hierna is het dan tijd voor bier gooien, de kraker Met de neus omhoog wordt ingezet en glazen bier gaan richting podium. Niet voor niets heeft de band hun effectpedalen afgedekt met verhoudfolie. Ook de ode aan Shane MacGowan mag niet onvermeld blijven. Shane is het nummer wat de band heeft geschreven voor de nieuwe plaat en is duidelijk het verhaal van drankorgel en ex-frontman van The Pogues. Dit nummer gaat vakkundig over in Koning Hay gevolgd door 'T Greune monster. Na Blieve Loepe en Krokodillelearelangelaarze met een knipoog naar de schoenen van Tren van Enckevort sluiten de heren de set af in stijl af met de meezingers en meewerpers Zondag in 't Zuiden en natuurlijk Limburg. Het is een kwestie van (kort) geduld, want enthousiast en vol overgaaf gaat Rowwen Héze weer verder met de eerste toegift, en uiteraard mag Bestel Mar niet ontbreken. Piel in Brand en de tweede toegift Lamp ging oet completeren het optreden. De zes vakmannen hebben het publiek een fijne avond voorgeschoteld, en zullen zeker de harten van wat Haagse Sjengies gestolen hebben, want uiteraard was het publiek niet overwegend Limburgs. Na geslaagde optredens op Koninginnenach en Parkpop, mogen we nu ook 't Paard noteren en kunnen we concluderen dat Rowwen Héze meer is dan een feestbandje met wat lokale teksten. Er staat een goed geoliede machine die vrijwel zonder problemen van lied naar lied en van stijl naar stijl wisselt.