Met Black Uhuru op zaterdag en The Toasters op vrijdag heeft het Paard van Troje in één weekend twee legendarische bands in huis gehaald. In het kader van hun 25 jarige jubileum tournee deed het New Yorkse ska ensemble The Toasters op 2 februari het Haagse poppodium aan. De formatie rond Robert ‘Bucket’ Hingley, inmiddels de ‘Longest Running U.S. Ska Band’ kreeg in de Kleine Zaal de mogelijkheid haar naam waar te maken. Het voorprogramma van The Toasters wordt voor het overgrote deel van deze Europese tour ingevuld door een andere Amerikaanse skagroep, Go Jimmy Go genaamd. De amper half gevulde Kleine Zaal wordt een verdienstelijk optreden van een ruim half uurtje voorgeschoteld. De heren van Go Jimmy Go spelen een relaxte vorm van ska, dat eerder naar reggae dan rocksteady neigt. Het zestal uit Honolulu, Hawaï, staat uiterst relaxt op het podium en brengt de sfeer er op zich goed in. Aan het eind van hun optreden is de zaal al iets voller en is het publiek klaar voor de hoofdact. Die hoofdact laat echter nog wel even op zich wachten, zodat DJ Ronald zijn uiterste best moet doen om de inmiddels vol gestroomde zaal nog een tijdje zoet te houden. Als The Toasters uiteindelijk het podium betreden is het wachten direct vergeten en worden Hingley & Co. met een warm applaus onthaald. De band schiet zelfverzekerd en sterk uit de startblokken met hun up-tempo ska. Tijdens het tweede nummer ‘Shocker!’ komt het publiek al aardig los en wordt er lustig op los ‘geskankt’. De band speelt een sterke set, waarmee een goed overzicht van hun imposante oeuvre wordt gegeven. Naast oprichter van The Toasters is de Brit Hingley tevens oprichter van het inmiddels heengegane label Moon Ska, dat een groot aandeel kende in de ‘Third Wave Ska Revival’ gedurende de eind jaren tachtig – begin negentig. De sound van The Toasters kent duidelijk haar wortels in de Britse ‘two tone ska’, maar heeft ook sterke punk en rocksteady invloeden. Dat Hingley geen begenadigde zanger is maakt niets uit, zijn catchy composities zijn stuk voor stuk ska-knallers van de buitencategorie. Naarmate het optreden vordert stijgt het enthousiasme in de zaal. Bij krakers als ‘ABC’s’, ‘Chuck Berry’ en ‘Don’t Let the Bastards Grind You Down’ gaat het dak eraf en vormt zich een behoorlijk mosh pit voor het podium. Als de band na een uurtje het publiek vaarwel zegt worden de mannen direct tot een toegift gemaand. Gretig wordt deze uitnodiging aanvaard en krijgt het publiek nog meer. Met ‘I’m Running Right Through The World’ wordt het optreden afgesloten. Een overtuigende show, waarmee The Toasters hebben aangetoond dat ze na 25 jaar nog steeds de primaire vaandeldragers zijn voor de Amerikaanse ska-scene.