Popmuziek en literatuur gaan steeds meer hand in hand. Dankzij initiatieven en festivals als het Voorwoord, Crossing Border en het Haganum festival telt Den Haag een woordje mee. Daarom kon een initiatief als Nightwriters van de Tilburgse schrijver Kluun niet aan Den Haag voorbij gaan. Muzikaal werd de avond opgeluisterd door Alamo Race Track. Tegenwoordig zijn muziekliefhebbers ook fervente lezers. Gesprekken met popfreaks komen vaak op dezelfde boeken uit. 'De Vliegeraar' en 'Duizend Schitterende Zonnen' van Khaled Hosseini zijn populair, evenals 'Schaduw van de wind', 'Joe Speedboot' en 'Er komt een vrouw bij de dokter' van Kluun. Kluun, in het dagelijks leven Raymond van der Klundert, is initiatiefnemer van de Nightwritersavonden. De reden voor 3voor12 Den haag om vrijdag 21 december naar het Paard van Troje te gaan is Alamo Race Track. Maar de Amsterdamse band is de versiering van de avond en verzorgt slechts korte intermezzo's tussen de auteurs door. 3voor12 Den Haag pist weer naast de pot, zou je zeggen? Nee! We hebben echt een verrassende avond gehad waar humor, sex en cultuur ons om de oren vlogen. Rock 'n roll dus! In de Kleine Zaal stond de ouwe garde van de rock 'n roll. Claw boys claw zijn na tien jaar weer back on track. Bij aankomst in het Paard zijn we verrast dat deze band niet in de Grote Zaal acte de presence geeft. De Grote Zaal is het podium voor de show van de Nightwriters. Ja! Het geheel is een show. Groot podium, band recht in de hoek, links twee sofa's met decor en in het midden een podium waar de auteurs hun verhalen afsteken. Nightwriters is ontstaan in het Amsterdamse Panama. Hier hebben Kluun en co tot mei geëxperimenteerd. Nu lijkt de juiste vorm gevonden te zijn en is met behulp van wat sponsors een tourtje uitgezet. Dat het geheel een luchtig imago moet hebben is duidelijk. Bestsellerauteur Kluun laat zich vooral in het zonnetje zetten als de man achter de website lillekemeense (lelijke mensen) in plaats als schrijver van 'De weduwnaar' en 'Er komt een vrouw bij de dokter'. Vanavond laten ook Saskia Noort (De eetclub, Nieuwe buren) en Vlaming Christophe Vekeman (Wees maar niet bang) van zich horen. In de rubriek '5 minutes of fame' krijgt jong talent een kans'. En de avond werd aan elkaar gepraat door Sarah Meuleman. Hierdoor krijgt het een écht showbizz gevoel. Het is vooral Christophe Vekeman die scoort met zijn humoristische epistels. Voor Alamo Race Track zit er niet meer in dan één nummer live ten gehore te brengen 'Stanley vs Hannah'. Dit soort liedjes en de band passen prima in dit concept. Andere acts van het Excelsiorlabel luisterden vorige avonden op. Johan was eerder te zien bij de Nightwriters. Dit label lijkt een ware run te maken en een steeds groter marktaandeel te krijgen bij allerlei initiatieven. Muziek is wel op z'n plek. Aan de auteurs wordt gevraagd of muziek hun werk beïnvloed. Saskia Noort laat weten dat bij één van haar boeken de muziek van Led Zeppelin een rol speelt. Vekeman's voorbeeld is Herman Brood en Kluun steekt niet onder stoelen of banken dat hij veel werk pikt van zijn grote held Bruce Springsteen. Stukken van zijn teksten zijn opgenomen in de boeken van Kluun. En zoals een echte show hoort te zijn, is er ook een quiz. Aan de hand van film en muziek fragmenten (Trainspotting, The world according to Carp) wordt de kennis van de twee kandidaten getest. Het blijkt dat de kennis van muziek, film en literatuur bij deze bezoekers te wensen over laat. Alamo Race Track en Sarah Meuleman (verkleed als engel) spelen na de pauze 'Last Christmas' en is het geheel iets serieuzer, alhoewel? Het rollenspel van de drie auteurs werkt erg op de lachspieren. Alleen Saskia Noort leest een hoofdstuk voor uit Nieuwe Buren als serieuze toon. De band krijgt hierna meer aandacht. Zanger Ralph Mulder laat weten dat hij net Hemingway heeft uitgelezen en waardeert zijn manier van vertellen. Samen met Meuleman laat de band een intieme en bloedstollende versie van het nummer 'My heart' horen. Nadat Vekeman het slotakkoord voor zijn rekening neemt is de toegift voor Alamo Race Track een feit. Drie nummers worden er nog los vertolkt. De mannen nemen het allemaal niet zo serieus, alsof er gezegd wordt "Het publiek zal het een worst zijn", jammer want enkele van de beste nummers van het album 'Black Cat John Brown' worden een klein beetje om zeep geholpen. Toch blijven de nummers als 'Lee J Cobb Is Screaming A Lot' en 'The Northern territory' recht overeind staan. De Nightwriters is een zeer geslaagd concept waarbij zo'n poptempel als het Paard ook eens dienst doet in de breedte.