Tekst: Jeroen Thijssen, Remco van der Ham, Ramon Keyzer en Lizette Bremer Foto’s: Peisam Tsang, Ron van Varik en Michella van Kuijkhoven Het was geluk hebben met het weer dit jaar op Schollenpop. Het was zaterdag 4 augustus perfect strandweer en het Zuiderstrand lag dan ook vol met zonnende mensen die op de koop toe ook nog een festival voorgeschoteld kregen. ’s Middags waren er o.a. optredens van Seven, Dennis, Hasselhoff, R.A.T. en All Missing Pieces. R.A.T. opent de prachtige zonovergoten zaterdag aan het Scheveningse Zuiderstrand. Het is een uur of 13:00 en nog behoorlijk rustig, maar deze jonge gasten doen hun uiterste best om het aanwezige publiek wakker te schudden. R.A.T. heeft de voorrondes voor Schollenpop gewonnen en presenteren meteen hun debuut-cd. De vier heren spelen een soort rapmetal, een beetje in de stijl van het oudere materiaal van (HED) P.E., Limp Bizkit en Korn. Niet bepaald mainstream en een genre dat verleden tijd lijkt. Rock And Terror sluit af met een grotendeels onverstaanbaar lied, wat een ode is aan Den Haag. “Als je niet springt ben je van Amsterdam” is wel verstaanbaar en dat noopt een trieste bezoeker om een volle beker bier naar de band te smijten. Het is echt niet slecht wat de heren brengen en gezien er flink wat cd’s zijn verkocht hebben zij de laatste lach. Cecile Morel heeft de eer om tijdens de elfde editie van Schollenpop het Local Stage te openen. Voor het eerst in elf edities dat er een tweede podium is. Cecile heeft haar begeleider Erik Minken meegenomen en mag een enkeling laten luisteren naar haar liedjes. Een enkeling, omdat de rest van het strand er voor kiest om relaxt een beetje verspreid in het zand te bivakkeren. Het geluid van het Local Stage reikt met de rustige singer-songwriterliedjes niet ver. Cecile vergelijkt zichzelf met The Corrs en Jewel en qua rustigheid en zoetsappigheid klopt dat wel. Ze is natuurlijk geen schim van de stem en de capaciteiten van Jewel Kilcher, maar toch zet Morel een hele tedere, gevoelige en meelevende set neer. Het is nog vroeg in de middag, maar we krijgen nu al een van de beste optredens van de dag voorgeschoteld. Beugelbekkie Dennis (Denise van Donselaar), bekend van TMF Kweekvijver, zet een lekker zomers optreden neer met veel swingende nummers. Ze heeft een goede band om zich heen verzameld en beschikt zelf over een uitermate goede stem. In combinatie met een flink aantal goede songs is dat bijna een garantie voor een goed optreden. Een goed optreden is het dan ook zeker, maar toch missen we iets. Het is allemaal nog net iets te braaf. Er mag wel wat meer pit in. Als dat verbeterd heb je gewoon een ideale festivalact. De hits Today en No can do, waarmee de set wordt afgesloten, gaan er goed in bij het vroege Schollenpop-publiek dat zich bij Dennis uitstekend vermaakt. All Missing Pieces is, vooral in het begin, een beetje zenuwachtig waardoor ze vrij veel fouten maken, maar dat doet niks af aan het enthousiasme en de energie die deze punkrockband weet uit te stralen. Vooral zanger Camiel, de oudste van de drie broers (14), weet dat goed op het publiek over te brengen. Als je zoveel in de regio speelt als All Missing Pieces, schuilt het gevaar dat je het publiek gaat vervelen, maar aan de, vooral voor dit ‘vroege’ tijdstip, grote publieke belangstelling te zien is het nog lang niet zo ver. De regio Haaglanden hebben ze inmiddels wel voor zich gewonnen en ook daarbuiten kijken ze al voorzichtig rond. Als zij zich ook buiten de Haagse regio in dit tempo blijven ontwikkelen, dan moeten ze binnen een jaar of twee toch wel op een groot festival als Lowlands kunnen staan. Ondanks dat het niet allemaal even strak was, brengt All Missing Pieces ook vandaag met hun enthousiasme en catchy nummers toch weer bij iedereen een grote glimlach op het gezicht. Het leuke van deze drie broers is ook dat ze op het podium ware rocksterren zijn, maar als ze na het optreden gezellig met mams een patatje staan te eten zijn ze plotseling helemaal niet zo rocksterachtig meer. Voor de 30 plus bezoekers zal de band Hasselhoff een waar feest zijn geweest: de band staat garant voor een terugblik op de eighties met een modern en experimenteel tintje. Dus ook leuk voor de tieners en twintigers. Altijd garant voor een opvallende en indrukwekkende liveshow laten de elektropop-rockers zich op Schollenpop van hun beste kant zien. De band die pas sinds januari 2006 bestaat staat op het podium alsof ze het al tien jaar doen, maar dan met meer enthousiasme en power. Hoewel de elektropop van Hasselhoff vernieuwend en opzwepend valt te noemen, is er ook prima naar te luisteren liggend in het zand met een biertje erbij. En toch dóet het iets met je, waardoor je het liefst op zou willen staan en de benen los te gooien. Jammer dat het zand niet zo dansbaar is. Hoe de organisatie er bij gekomen is om Eva te vragen voor het Local Stage is echt een raadsel. Als er een Haagse act is die niet op Schollenpop past, is het Eva wel. Haar optreden valt dan ook behoorlijk in het water, en dan hebben we het niet over een frisse duik in de nabije Noordzee. Doordat ze zichzelf enkel begeleid met piano valt het geluid grotendeels weg in de wind en door het pratende publiek. Als Seven dan ook nog eens voluit begint te soundchecken op het hoofdpodium is ze al helemaal niet meer te horen. Eva is duidelijk geïrriteerd, wat het optreden ook al niet ten goede komt. Ze blijft echter wel onverstoord doorspelen, zelfs door het betere drumwerk van Seven-drummer Oscar Kraal heen, wat zeker voor haar pleit, maar Eva verdiend toch wel iets meer. Voor het tweede achtereenvolgende jaar staat de Haagse band Seven op het Scheveningse festival. Seven staat er blijkbaar goed op bij de organisatie, al zullen ze de Suburbs natuurlijk nooit verslaan met het aantal optredens op Schollenpop. Overigens gaat het gerucht alweer de rondte dat de Suburbs volgend jaar weer op het programma zal staan. Ze kunnen er blijkbaar geen genoeg van krijgen. Seven doet ondertussen waar het goed in is; een solide rockshow neerzetten. Het blijft toch een wat vreemd verhaal met Seven. Hoe goed de vijf heren ook spelen, het lijkt het (Haagse) publiek werkelijk niets te kunnen schelen. Ging het publiek bij een optreden in Limburg een dag eerder nog volledig uit z’n dak, op Schollenpop krijgt Seven maar een handjevol mensen met zich mee. Is Den Haag dan zo uitgekeken op de vele rockbands uit de regio of ligt het toch gewoon aan Seven? Feit blijft dat het een band van niveau is met ijzersterke songs. Ook de aankomende single All for you is weer een topper. Hopelijk dat de nieuwe single de band eindelijk een stap verder brengt naar een nationale doorbraak.