Robert-Jan Stips was geprogrammeerd in theater de Regentes op vrijdag 30 maart. Deze van origine Hagenees heeft in het verleden in een behoorlijk scala aan Nederlandse bands gezeten. Zo is hij bekend geworden met Supersister, was hij een tijdje vijfde lid van de Golden Earring, speelde bij The Nits en begeleidde Freek de Jonge. Het werd een avond die bol stond van muzikale herinneringen. Als Robert-Jan Stips opkomt, vraagt hij zich onmiddellijk af wie hij tegenover zich heeft. “Ik weet niet wie jullie zijn en jullie weten niet wat ik ga brengen.” Hij neemt plaats achter de opgestelde vleugel en start met een Supersister-nummer. Het zal sowieso een avond worden met veel werk van deze legendarische band. Robert-Jan speelt ook verzoekjes van de fans, die dat hebben aangegeven per mail. Zo speelt hij de b-kant van ‘She was naked’, de doorbraaksingle van Supersister uit 1970. Hij laat het publiek meedoen middels het zingen van een koortje. Tussendoor vertelt hij van ervaringen die hij heeft opgedaan in de Supersister-tijd. “We speelden veel in Katwijk en daar zat een school voor geestelijk minder begaafden. Als we op het terrein kwamen en we vroegen waar we heen moesten, dan wezen de vingers alle kanten op. Dat was erg grappig.” Supersister blijkt tijdens de punktijd opnieuw leven ingeblazen te zijn, maar dat was geen succes. “Als het publiek het leuk vond, kregen we hooguit bier over ons heen.” Robert-Jan Stips doet ook een aantal ‘experimentjes’, zoals hij dat zelf noemt. Bekende nummers van Nederlandse acts giet hij in een ander jasje en brengt ze ten gehore op zijn eigen karakteristieke manier. Het publiek mag raden wat hij speelt. Zo horen we ‘Venus’ van Shocking Blue, ‘Una paloma blanca’ van George Baker Selection en ‘Twilight Zone’ van The Golden Earring voorbij komen. Ook speelt hij ‘Dankzij de duinen’, een verbastering van ‘Dankzij de dijken’ van Freek de Jonge, wat weer afgeleid is van ‘In the Dutch mountains’ van The Nits. En zo is het cirkeltje weer rond. De versie die hij speelt van ‘Nescio’, de klassieker uit 1983 van The Nits, is een up-tempo uitvoering. Eén van zijn fans heeft per mail gevraagd of hij een nocturne wil spelen. Robert-Jan laat het publiek vrij om te blijven of te vertrekken. Het is immers geen stuk van hem en het duurt zo’n vijftien minuten. Het zal de derde set worden. Eigenlijk voor de echte fans dus. Hiermee eindigt het avondje Robert-Jan Stips in de Regentes