Zaterdag 30 september was De Grote Markt het decor voor de vierde editie van het Impolite Garage Fest. Een volle bak en een prima sfeer. Een gouden greep van The Peptones om de Zeta, September en de Zwarte Ruiter te benutten voor een feestje vol onvervalste Garagerock. Wat ongetwijfeld meespeelt, was de gratis entree. Niet iedereen voelt de behoefte om te betalen voor bandjes. Dit jaar hoefden de organisatoren Taco en Bram Haasdijk van The Peptones zich geen zorgen te maken over huur van een zaal en gages van de acts, zoals vorig jaar in One Four het geval was. De cafés bekostigden de bands en er was subsidie vrijgekomen voor dit Garagefestijn. De Zeta was het bolwerk voor Garagerock op vinyl, terwijl het live gedeelte zich eerst in September afspeelde en een grand finale in de Zwarte Ruiter de gemoederen hoog op liet spelen. Zoals het een goede gastheer beaamt opent The Peptones met een vette en onvervalste set. Hoe kan het ook anders dan met Impolite Boogie, het themanummer van deze avond. Al snel laat Taco zich gaan en springt op de box vooraan bij het podium. Het is een afgeladen huis in September. Alle bekende Peptones klassiekers komen weer langs. Black Casino, Asteroid en Plane to Istanbul worden soms luidkeels meegezongen. Eric Geevers is ook dit jaar de speciale gast bij het trio. In het tweede nummer I Wanna Feel doet Eric mee op tamboerijn. Even later bespeelt hij weer het voxorgeltje. Drummer Bram is erg in zijn sas; “Jeeehee! Er staan zelfs mensen op de rand. Wij kunnen nu eindelijk zeggen: Hebben jullie het een beetje naar je zin achteraan?”. Voor de mannen van The Peptones kan de avond niet meer stuk. Taco wordt er zelfs een beetje emotioneel van en draagt het nummer Never gonna lose op aan zijn verloofde. Om de boel aan elkaar te rijgen heeft de organisatie presentator PP ingeschakeld. Zijn energieke en enthousiaste manier van aankondigen werkt zo aanstekelijk dat je al enthousiast wordt voordat de band ook maar één noot heeft aangeslagen. Zo ook bij de Low Point Drains. PP kondigt ze aan zonder een woord te veel. Vette garagerock waarbij de ballen uit de broek worden gespeeld. In de Garagewereld een enorm populaire trio die weet hoe je het publiek onderste boven moet spelen. Hard, beuken, heftig en freaky lijken de termen voor deze mannen. Zeker in het nummer Rock your ass wordt alles duidelijk. Zanger Mr. Point opereert als een gedetineerde met ADHD. Bassist Mr. Low heeft zich opgesteld aan de rechterkant en speelt gewoon stug door onder zijn zilverkleurig kapsel. In het nummer Birthday stapt Mr. Point de bar op en begint al dansend boven het publiek uit te schreeuwen. Een rock ’n rollshow Extravaganza dus. Aan het eind komt het nummer What are we doin’ in this place langs. Een nummer over Hellevoetsluis. De thuisbasis van de band. “Hier valt geen ruk te beleven!” roept de zanger. Dit trio levert een puik stukje rock ’n' roll af en dat terwijl de drummer ziek is. De Zwarte Ruiter is volgelopen voor de oorverdovende Garagerock van de Sonic Litter. Ondertussen is deze band de huisband van deze kroeg. Afgelopen jaar heeft dit kwartet hier al zo’n vier keer gespeeld. Toch heeft Sonic Litter er zin in. Door het vele spelen is de band wel een eenheid geworden en heeft de rammelrock plaats gemaakt voor een krachtige en strakke sound. Ook visueel klopt het plaatje. De koppen van de mannen passen perfect bij de muziek. Goed doorleefde hoofden met een ‘Who the Fuck are you’ attitude. In de zaal staat producer Eric Schurman mee te springen op de ruwe bolster, blanke pit sound van de band. Hij heeft enige tijd geleden met de heren een cd opgenomen, die binnenkort het levenslicht zal zien. Als deze net zo klinkt als dit optreden en het andere werk van Schurman is er geen vuiltje aan de lucht. Slotact is The Miracle Men uit Klazienaveen. Deze band past niet helemaal in het plaatje van de avond. De sound is te soft. De liefhebbers van de ballen-uit-je-broek-rock laten na drie nummers deze band voor wat het is en gaan liever buiten een biertje drinken. In plaats van Garagerock speelt de Miracle Men Sixties Beat. Het geluid van de heren doet eerder denken aan Kinks, Motions en Rob Hoeke Rhythm & Blues Group dan aan de The Outsiders en Q65. De vier heren zien er ook een beetje sullig uit. Muzikaal zeker niet slecht. De nummers Stop Pushin' Me en Don't Hide Your Love zijn juweeltjes en hun album Teen Sound zal zonder meer klasse zijn. Alleen deze avond is het te eenduidig en wordt het op den duur wel saai. De Otis Redding cover Love Man kan hier niets meer aan toe voegen. Na de mannen uit Klazienaveen is het live gedeelte klaar en gaat het aan de Grote Markt nog door. Helaas leeft dit genre niet zo erg in Den Haag. In Rotterdam daarentegen is dit genre hotter dan hot! In Waterfront wordt er met grote regelmaat dit soort evenementen georganiseerd. Toch vestigt met Impolite Garage Fest de garagescene zich na vanavond definitief in Den Haag en kan er nagedacht worden over een grootschalig Impolite Garage Fest in drie zalen van het Paard van Troje met 15 bands. Dat zou echt Rock ’n Roll zijn!