Tekst: Mireille van Hilten (Noblesse) | Leontine de Reede (Kinderen Tegen Kinderen, Tweak, Orange Grove) | Tino van Leeuwen (Quarantine, Analogue Beatz, Danceprogramma kleine zaal) | Ferry Bovet (All Missing Pieces) | Jeroen Thijssen (Seven, The Crowd) Foto’s: Ron van Varik (Paard grote zaal) | Inge Holstein (Paard kleine zaal) Het zit er nu dan echt op. De zevende editie van de Haagse Popweek is voorbij, schluss, einde. Echter niet voordat het gehele Paard van Troje nog even op z’n kop werd gezet. Met meer dan duizend bezoekers op de drie locaties (grote zaal, kleine zaal en café) mag ook de finale als zeer geslaagd worden bestempeld, net als de rest van de Haagse Popweek. Het begin van de finale in het Paard van Troje belooft wat. Kinderen Tegen Kinderen maakt er een vrolijk potje van door de o zo bekende nummers van Kinderen Voor Kinderen te verbeitelen in een mix van verschillende stijlen. De verkleedkist en de feestwinkel lijken geplunderd voor deze over the top vertoning. Soms probeert het collectief een beetje al te lollig voor de dag te komen, maar er zijn ook momenten dat zelfs de meest starre bezoeker zich laat meeslepen en met een glimlach van oor tot oor meebrult met ‘Op een onbewoond eiland’, waar je in dit geval bier in plaats van melk uit je kokosnoot drinkt. Een vrolijke chaos waar iedereen zo zijn eigen mening over heeft. Niet iedereen houdt immers van chubby ontblote bovenlijven met foptieten en liedjes uit zijn kindertijd die ongegeneerd vertrapt worden als de ballonnen op het podium. All Missing Pieces, de jongste talenten van Den Haag, mogen in de kleine zaal aftrappen. Bassist Quinten, met 9 jaar de jongste van de drie broertjes Meiresonne, oogt wat geïntimideerd door de zaal en het evenement. Wrister (11 jaar) verslikt zich nog wel eens in zijn drumpartijen en de gitaar van Camiel (13 jaar) klinkt ook niet altijd even zuiver. Maar aan enthousiasme en inzet ontbreekt het niet en na elk nummer klinkt een luidkeels (aanmoedigings)applaus. Na de set wordt er meteen ‘we want more’ gescandeerd en alsof ze er zeker van willen zijn dat dat geen vergissing is, vallen de broertjes na ongeveer 10 seconden alweer in. En hé, welke jongens van die leeftijd kunnen zeggen in het Paard gespeeld te hebben en welke jongens van die leeftijd zijn überhaupt al op zo’n manier met muziek bezig? Zodra Noblesse in de grote zaal begint met spelen, wordt het wat drukker. De driemansband speelt korte, pakkende punk/rock nummers. Het is opvallend hoe vol deze band klinkt op de wat drukkere stukken van de muziek, terwijl er toch echt maar drie jongens op het podium staan. Complimenten ook voor de sound en timing tijdens dit concert. Met trots kondigt zanger/gitarist Orson Sven het nieuwe album Sound the alarm aan. Tijdens het festival Langweiligkeit 7 zal het album officieel worden gepresenteerd. Na de uitreiking van de Haagse Popprijs voor beste live act, onder vele ‘ah’s’ aan Spike en Bas van Di-rect door de stoere mannen van All Missing Pieces, staat Tweak al in de startblokken. Maar liefst twee keer schitteren zij deze avond in aanwezigheid van de bezoekers van de finale. De hardcore fans kunnen later nog afdalen naar het Paard café voor Tweak op herhaling, maar eerst moet die kleine zaal plat! Dat gaat het populaire rockende viertal vrij makkelijk af. Die schare trouwe fans zitten al bij de eerste noten in hun zak en ook de rest van het publiek is welwillend. De tracks luisteren lekker weg en je krijgt vanzelf zin om in actie te komen door de energieke bokkensprongen die bassist Laurens opvoert. Een inmiddels gerespecteerde rockband met veel podiumervaring die strak op elkaar ingespeeld is. Orange Grove weet de grote zaal te beroeren. Gezellig was het al in het Paard, maar met de opkomst van deze band met leden afkomstig uit St. Maarten, Aruba, Curacao en Suriname, komt er een zonnige en energieke vibe vrij. Backstage hoorden we de band al uitgebreid jammen in de kleedkamer. Op het eerste gezicht is Orange Grove een heel fijne reggaeband, maar die term alleen zou tekortschieten. We horen invloeden als ska, rock en rap. De menigte begint op de aanstekelijke tonen mee te deinen. Als Intwine’s Roger het podium opstapt voor een gastoptreden en het publiek vertelt dat zanger Michael vandaag jarig is, wordt daar luid gehoor aan gegeven. Ook Intwine’s gitarist voegt zich bij de band met akoestisch gitaar voor een kippenvel ballad, uitgevoerd als duet, met Michael en Roger als absolute blikvangers. Een volgepakte kleine zaal in het Paard van Troje. Veel mensen zijn gekomen om het afscheidsoptreden van The Crowd mee te maken. Net na de uitreikingen van wat Popprijzen (‘Beste recording’ voor Doll House Drama en ‘Aanstormend talent’ voor Juice) mag het gezelschap het podium betreden. Zanger Ivar Keuren is gehuld in een Motörhead T-shirt, wat meteen doet denken aan een track van het allereerste Motörhead album ‘Leaving here.’ Weliswaar gaat dat niet helemaal over het allerlaatste optreden van een band, juist over het slecht behandelen van vrouwen, maar toch is het qua songtitel wel een raakvlak met de band. Want The Crowd stopt ermee! Jammer, want The Crowd begint toch eigenlijk steeds beter te worden en speelt best aardige muziek. Afsluitend lied is een cover van Billy Idol. ‘Rebel Yell’ klinkt er van het podium en door de zaal. Echt rebels is het optreden niet, hoewel er wel een flink glas bier naar de band wordt toegesmeten. De werper wordt uitgenodigd om een paar tikken te komen ontvangen. Maar na het optreden komt alles weer goed, van je vrienden moet je het hebben! Nogmaals zonde dat het aanstormend talent ermee stopt! Seven rockt. Seven is groots. Althans, waarschijnlijk wordt Seven groots. Heerlijke stevige rechttoe rechtaan poprock Zo commercieel als het maar zijn kan, maar toch is het een gedegen optreden met prima songs. Bijna alles klopt, maar het is misschien jammer dat Seven niet de extremen durft op te zoeken, maar mogelijk zouden ze als ze echt gaan rocken of jammen de halve zaal wegjagen. Na driemaal Seven kun je het halve repertoire al meezingen. Bijvoorbeeld met ‘Whole,’ wat de volgende single gaat worden. Ondanks dat er hier en daar wat mensen minder geïnteresseerd een drankje doen of een sigaretje roken, wordt er gezongen en gedanst. Ook geven er wat rockers de ‘horns up’ signalen. Rock on! Seven gaat touren in het voorprogramma van het Haarlemse ‘The Sheer’ en staan 26 oktober weer in het Paard. In de Kleine Zaal draait rond middernacht Siuli K.O, een jongedame die breakbeats draait met groovende baslijnen, en later in de set electro. Haar stijl sluit vrijwel naadloos aan op de set van Star-Kid, een duo dat live geluiden programmeert en produceert. Star-Kid krijgt veel bijval van het aanwezige publiek. In de Grote Zaal is intussen Quarantine begonnen, een live band rondom Matthijs de Ridder, die elke keer een geheel nieuwe bezetting kent. Wat we vanavond te horen krijgen is o.a. hiphop en soul. De set begint met een rapper, die heel wat aparte geluiden weet te produceren. Even later staat er ook een zangeres op het podium en vullen vier blazers het geheel op. Je moet wel van jazz houden om hier op los te willen gaan en blijkbaar is dat niet bij veel mensen het geval, want het publiek beweegt – behalve vooraan – amper. In de kleine zaal wordt er flink gedanst op Dogdaze, een dj die zich manifesteert in het dubstep- en grimegenre. Inmiddels begint in de grote zaal de laatste act, te weten Analogue Beatz. Hierin zitten leden van ondermeer Nuclear Family en Juice. Ze worden geconfronteerd met een half leeggelopen zaal, maar laten de pret niet drukken. Ze laten het aanwezige publiek met zijn allen “nul-zeven-nul” scanderen. Even later verruilen de rappers hun moerstaal voor het Engels en komen er ook covers voorbij, o.a. ‘What’s going on’ van Marvin Gaye en ‘Chain of fools’ van Aretha Franklin. Als de performances in de grote zaal geëindigd zijn wordt aangekondigd dat er in de kleine zaal nog gedanst kan worden. Dat levert een mooie vangst op voor dj Phyra, die een tot de nok toe gevulde zaal voor zijn kiezen krijgt. Phyra draait harde en snelle drum ’n’ bass, wat door het publiek meer dan gewaardeerd wordt. Om vier uur komt er jammer genoeg dan toch een einde aan zijn optreden en kunnen we uitkijken naar volgend jaar, als de Haagse Popweek 2007 een feit is…