Het is vrijdagavond, 19 mei. Uit de kelder van Prinsengracht 8 schijnt een blauw neonlicht naar buiten. Voor de deur staan twee kleerkasten. Een ongewoon beeld. Het heeft alles te maken met Ground One alias de Haagse Broeddagen. Een experimenteel, kunstzinnig festival, georganiseerd door kunstenaars, bedoeld voor iedereen die een beetje creativiteit niet schuwt. Zij die klein genoeg zijn om door het lage poortje binnen te komen, kijken nieuwsgierig om zich heen. De muren zijn versierd met zwarte tape, de spiegels op de toiletten met schuimrubberen blinde darmen. Uit de boxen schalmt de weirde elektronica van DJ Moosz. Het bier komt uit blikken die worden overgeschonken in plastic bekers. Terwijl de bezoekers de eerste indrukken op zich laten inwerken, begint op het geïmproviseerde podium ‘De Breedband’ te spelen. Het is een gelegenheidsband die bestaat uit onder meer Jimi Hellinga, Vincent van Gerven Oei, Pascal Hallibert en Paul Borchers. Nooit eerder speelden deze mannen samen. Ze experimenteren er flink op los en zo ontstaat een postrock-achtig geluid met flink wat elektronica. Het is jammer dat de meeste muzikanten vooral zelf op de voorgrond willen treden, zodat niet alle instrumenten even goed hoorbaar zijn. Vooral saxofonist Vincent heeft daarom een ondankbare taak. Toch best een aardig experiment. Keiichi Miyashita, die ook deel uitmaakte van De Breedband, mag vervolgens solo verder gaan. Een mooie gelegenheid om het pand verder te verkennen. Via een poortje dat nog kleiner is dan de hoofdingang, kom je terecht in een lege ruimte die schijnbaar verbouwd wordt. Navraag leert dat het een expositie is. Die woorden komen nota bene van de kunstenares zelf. Ai! Schoenmaker, blijf bij je leest. Snel terug naar de andere zaal, waar publiekstrekker Xiu Xiu inmiddels klaar is om te beginnen. Het grote brein achter de band is de verlegen Jamie Steward. Samen met Carolee McElroy vormt hij Xiu Xiu. Geen alledaagse band, vandaar waarschijnlijk dat juist deze genodigd is om op dit festival te spelen. Het optreden past perfect in de avond. Er wordt gebruik gemaakt van gongen, receptiebellen en een in het oog springend roodkleurig gevaarte, dat een kruising lijkt tussen een klavecimbel en een accordeon. Stewards stem is soms prachtig ingetogen, met zo nu en dan een emotionele uitbarsting. Electronica, pop, avant-garde, rock, klassiek en nog meer genres wisselen elkaar in hoog tempo af. Bovenal is het een gepassioneerde show. Het optreden duurt wel een beetje kort, maar wat zeggen ze toch altijd over gegeven paarden? Juist, niet zeuren. Met Ground One is Den Haag een mooi festival rijker. Als de plannen doorgaan wordt het een jaarlijks terugkerend festijn. We hopen het van harte!