Koninginnedag 2006, dit jaar op 29 april, traden De Nieuwe Vrolijkheid en Hallo Venray op in café Winston in Amsterdam. Beide Haagse bands gingen op verschillende manieren naar de locatie; De Nieuwe Vrolijkheid per trein en Hallo Venray met hun busje. Hier volgt het verslag van de avond. In de trein zitten Vincent, Natasha, Marcel en Barend. Onderweg wordt vooral onzin gepraat, variërend van paarden die op koeien lijken tot waar het woord ‘idylle’ voor gebruikt kan worden. Aangekomen op station Amsterdam CS is het een drukte van jewelste; het is immers Koninginnedag! Lopende door de stad, op weg naar Winston, is oranje de hoofdkleur. De Nieuwe Vrolijkheid heeft daar niets mee, want “oranje is een vreselijke kleur.” Aangekomen bij Winston – het is nu net 18 uur – is de kroeg dicht. Gelukkig is het hotel ernaast, waarvan het café onderdeel is, wel open. De bandleden van De Nieuwe Vrolijkheid worden verwelkomd door de technicus van vanavond. Dan komt de drummer van De Nieuwe Vrolijkheid, Pim, binnen. De spullen, die de dag ervoor al zijn gebracht, worden van het hotel naar het podium in de kroeg versjouwd. Hierna is het tijd voor de soundcheck. Vincent, Natasha en Pim bespelen stuk voor stuk hun instrumenten. Marcel let goed op wat de onvolkomenheden zijn in het geluid en geeft ze door aan de technicus van Winston. Deze past de mix aan, waarna het tijd is om een hapje te eten. Vlakbij de Dam wordt een snackbar bezocht. Pim laat per ongeluk zijn frikadel vallen, raapt hem weer op en tracht hem vervolgens op een balkon te gooien. Dat mislukt, wat gepaard gaat met een hoop lol. Dan keert de groep terug naar Winston, waar zanger/gitarist Henk Koorn en bassist Peter van Hallo Venray inmiddels zijn gearriveerd. Even later komt ook drummer Henk Jonkers de tent binnen. Het is inmiddels omstreeks negen uur en het publiek druppelt binnen. De dj draait Placebo, Johnny Cash en aanverwante muziek. Als het een half uur later is, staat De Nieuwe Vrolijkheid klaar om te spelen. Zoals ze ook op de bandverkiezing voor Koninginnenach in het Paard deden, speelt De Nieuwe Vrolijkheid een compleet nieuwe set. Gitariste Natasha neemt tegenwoordig de hoofdvocalen voor haar rekening, terwijl Vincent, ook letterlijk, meer naar de achtergrond is verschoven. Anders is het feit dat Vincent daarbij nu ook trommels bespeelt. Binnen de band een behoorlijke vernieuwing. Het geheel komt in de richting van Sonic Youth en dat is beslist geen slechte band om mee vergeleken te worden! De Nieuwe Vrolijkheid speelt zich ontspannen door de set heen en heeft het naar zijn zin op het podium. Doordat de nummers van hun eerste en tot nu toe enige demo niet meer gespeeld worden, zijn ze redelijk snel door hun materiaal heen. Als Hallo Venray op het podium staat, is de zaal behoorlijk gevuld. De eerste nummers Kicking en Travelling doen her en der wat mensen bewegen, maar het publiek wil voorlopig nog niet loskomen. Wellicht moet er meer gedronken worden om in de stemming te komen. Aan Henk, Henk en Peter zal het niet liggen; zij geven een set weg waar veel bands nog wat van kunnen leren. Vooral de gitaarsolo met bierglas in “Gasoline” is klassiek te nomen. Hoewel de meeste nummers erg rauw en hard klinken, gaat Hallo Venray ook iets rustigers als Syreen niet uit de weg. Tijdens de laatste twee nummers, beiden van hun doorbraak-cd uit 1992, gaat het publiek echt mee. Als de band het podium wil verlaten, vraagt ze om meer. Uiteraard volgt een toegift. Na afloop van beide optredens is het 23 uur. Er wordt nagepraat over de verrichtingen van zowel De Nieuwe Vrolijkheid als Hallo Venray. Positiviteit alom. Er moet wel gelet worden op de spullen, die staan opgesteld onder de sigarettenautomaat. Ondertussen draait de dj vrolijke dansmuziek, waar het inmiddels uitzinnige publiek op staat te dansen. Na een uur is het tijd om te gaan. De instrumenten worden gebracht naar het busje van Hallo Venray, waarna de leden van de twee bands zich weer splitsen. De trein waarmee de De Nieuwe Vrolijkheid naar Den Haag terug wil reizen, laat nog even op zich wachten. Er wordt wat gegeten en gedronken op het station om de tijd te doden. Als het vervoermiddel arriveert, is het stervensdruk op het perron. Alle Koninginnedagtoeristen willen ook mee natuurlijk. Dat wordt staan in de trein! Vincent en Marcel weten nog wel een plekje te bemachtigen in één van de coupés. Vincent valt zelfs in slaap en wordt pas wakker als Den Haag CS in het vizier ligt.