Denderende beats, een gezellige drukte, maar wonder boven wonder geen lange rij. Afgelopen zaterdag maakte het kersverse Issue haar belofte waar om Den Haag qua technofeesten op de landelijke kaart te zetten door Jeff Mills in het Paard uit te nodigen. Uit alle hoeken van het land trokken de concubines naar de Haagse Prinsegracht om de Detroit Wizard te bewonderen tijdens zijn 4 uur durende set. Amsterdam, Rotterdam en Utrecht watch out; Den Haag staat met Issue klaar om de technoscène te veroveren. En wie kan deze boodschap beter verkondigen dan technolegende Jeff Mills? Het is een druk Hollands weekend voor Jeff Mills. In een bliksemflits maakt deze wereldberoemde dj en oprichter van het even bekende collectief Underground Resistance een korte tour door ons land. Nadat hij vrijdag in Eindhoven op het STRP festival zijn nieuwe dvd ‘Blue Potential’ heeft gelanceerd, is het een dag later de beurt aan Den Haag om van zijn legendarische draaikunsten te genieten. Zijn Haagse fans kunnen veel van hem wachten; met Jeff Mills achter drie draaitafels en een 909 drummachine wéét je dat elk moment naar zijn spacey wereld gelanceerd wordt. 3, 2, 1..take off. Rond een uur of half twee is het Paard omgetoverd tot podium van een buitenaards spektakel. De spanning is hoog, hier en daar wordt enthousiast geklapt en gefloten. De zaal is bomvol en het publiek heeft er duidelijk zin in. Met een intens rustige uitstraling neemt Jeff Mills de minimale set van Nederlandse technodj Vincent de Wit over. Net alsof hij de denderende bass niet hoort en de juichende fans niet ziet, gaat Mills geconcentreerd achter de decks staan, compleet zit hij in zijn eigen wereld. Met zijn kalme uitstraling, smalle postuur, grote ogen en bijna kale hoofd heeft Mills uit zichzelf al een eigenaardige, spacey look. De fanatieke en tegelijk gecontroleerde beweging in zijn vingers bevestigen het beeld al helemaal: deze technolegende lijkt niet van deze planeet. Terwijl er in zijn gezicht geen spier vertrekt, racen zijn handen in korte snelle bewegingen over het mengpaneel om met het perfect getunede geluid van zijn eerste plaat de zaal op zijn kop te krijgen. Alhoewel zijn plaatkeuze ten opzichte van zijn eerdere set niet uitblinkt in originaliteit (regelmatig passeren de klassiekers die je van te voren al kan verwachten; Mills zet ze voor bijna elke set in), de formule werkt. Mills weet moeiteloos melodieuze klassiekers en groovy platen te mixen met het minimale en opzwepende geluid dat hij uit zijn drumcomputer weet te halen. Bovendien kan hij de bekende platen die hij draait tóch met zo een twist brengen dat je er geen genoeg van kunt krijgen. Detroit in da house! Rond een uur of vier (zomertijd, dus voor de partyanimals 3 uur) crasht de hogere sfeer als een ruimteschip neer. Fel wit licht schijnt op de bezwete gezichten. De muziek gaat plotsklaps uit. Beteuterde gezichten kijken hoopvol naar het podium. ‘Het is toch nog niet afgelopen?’ een lang meisje met kort donker haar is duidelijk geshockeerd. ‘Neej, ze houden toch zeker wel de wintertijd aan?’ vraagt een jongen haar zenuwachtig. Tien minuten later schijnt pas dat het om een brandalarm gaat. Een aantal bezoekers is dan al vertrokken, maar de diehards zijn niet van plan om ook maar één stap te zetten als het niet op een beat is. Nog eens vijf minuten later gaat het licht gelukkig weer uit, de geestverruimende muziek weer aan en kan iedereen los. Ook in de kleine zaal zit de sfeer er weer goed in. De wat zachtere maar toch minimale electro-beats van Bart Skils en Lauruz Lauhaus laten niemand stil zitten Toch is het in de grote zaal een stuk voller, want de techno van Jeff Mills kun je natuurlijk niet elke dag meemaken. En dat heeft ook Issue goed begrepen, die erin geslaagd is een technoavond van topkwaliteit voor te schotelen, niets meer en niets minder dan wat het heeft beloofd.