Vijfde editie van het HOT-Festival goed geslaagd

Lekker weer, goede sfeer, leuke programmering

Vince van Reeken en Remco van der Ham, ,

Het door studenten georganiseerde Haags Ongekend Talent (HOT)-Festival werd vrijdag 23 juni alweer voor de vijfde keer gehouden. Vorig jaar vond het nog plaats in het Huygenspark, dit jaar op het Plein in hartje Den Haag, een ideale locatie om nieuw talent aan het publiek te presenteren. Het weer zat gelukkig mee, de zon scheen lekker op het publiek en de sfeer was zomers en gezellig.

Lekker weer, goede sfeer, leuke programmering

Het door studenten georganiseerde Haags Ongekend Talent (HOT)-Festival werd vrijdag 23 juni alweer voor de vijfde keer gehouden. Vorig jaar vond het nog plaats in het Huygenspark, dit jaar op het Plein in hartje Den Haag, een ideale locatie om nieuw talent aan het publiek te presenteren. Het weer zat gelukkig mee, de zon scheen lekker op het publiek en de sfeer was zomers en gezellig. De band Virtuosa is de opener. Zangeres Carlinda begint opvallend genoeg al met het voorstellen van de band voor er ook maar één noot gespeeld is. Even later spelen klinken vrolijke, funky popliedjes over het Plein. De nummers zijn erg catchy en de band speelt vrij goed, maar hier en daar is het weinig origineel. Indruk maakt vooral gitariste Saskia met haar podiumuitstraling en goede tweede stem. Het leuke aan de programmering is dat nadat een band gespeelt heeft, er voor het podium een ander soort act te zien is. De eerste tussenact is de ABC Brassband, een Antilliaanse drumband. De leden lopen al spelend over het Plein, wat de sfeer er al goed in brengt. Verder is er een Chinese Leeuwendans te zien, en wordt er een Afrikaanse en Braziliaanse dans opgevoerd. Het publiek wordt uitgenodigd mee te doen...is dat geen bekende drummer daar? Dan is het tijd voor de meiden van Syreens. Via een internetpoll hebben zij een plekje gewonnen op dit festival. Deze band maakt een mengeling van soul, funk en rock. Dat de band bestaat uit zes meiden, onder wie een alt- en een tenorsaxofonist, geeft de band iets origineels ten opzichte van de meeste andere bandjes uit de regio. De eerste nummers klinken vrolijk en dansbaar. Helaas moet het publiek zijn draai nog vinden en is de belangstelling aan de matige kant. Met dit genre moet je ook vooral zorgen dat je het publiek erbij betrekt en dat je repertoire voldoende afwisseling heeft. Op het laatst van het optreden slaat de saaiheid toe. Zonde, want de meiden hebben muzikaal gezien genoeg in huis om een sterke indruk achter te laten. Gelukkig beweegt er toch hier en daar een voetje mee in het publiek. Dan is het de beurt aan de band Mick, die toch deze dag het meeste publiek voor het podium krijgt. Vanaf het moment dat de geluidsband met de intro start, merk je dat deze band het professioneel aanpakt. Alles klinkt strak en de muzikanten zijn goed op elkaar ingespeeld. Alleen is alles veel te gelikt. Er loopt bij sommige nummers een geluidsband mee met erg corny synthesizer geluidjes en de zangeres die op zich goed kan zingen, heeft geen interessante zanglijnen. De muziek is gewoon allesbehalve origineel, waardoor na een aantal liedjes alles op elkaar gaat lijken. Erg zonde, want met deze muzikanten kun je een hoop. Nu de liedjes nog. De volgende band op het programma is The Getaway. De band speelt punkrock en heeft in Den Haag al een behoorlijke bekendheid opgebouwd. Tijdens het 3voor12 Festival waren zij ook al een van de drie publieksbands. The Getaway begint het optreden goed met het nummer ‘The Getaway’, maar daarna zakt het niveau steeds verder naar beneden. De band krijgt al snel last van technische problemen, waardoor de band een beetje de weg kwijt lijkt te zijn. Nummers worden ingezet met slecht gestemde gitaren en de leden kijken elkaar een beetje verloren aan. Erg jammer allemaal, want de band kan zeker beter. Naar het eind van het optreden toe wordt het dan ook weer wat beter en staat de band meer relaxt op het podium. Ook wordt er nog een duet gedaan met zangeres Sarah Ockhuijsen. Het programma gaat door met Kinderen Tegen Kinderen. De band speelt bewerkingen van bekende Kinderen Voor Kinderenliedjes. Dit optreden is het absolute hoogtepunt van het festival. De bewerkingen zijn veelal hilarisch en het wat rustiger geworden Plein stroomt al snel weer voller. De versie van ‘Ik ben toch zeker Sinterklaas niet’ op de muziek van Killing in the name of van Rage Against The Machine getuigt van de grote creativiteit in deze band. Andere nummers die de band speelt zijn onder meer Stuntelkampioen, Hahaha je vader, Ik heb zo waanzinnig gedroomd en natuurlijk ontbreekt ook Op een onbewoond eiland niet. Als laatste band van de dag mag Super Fertile Sisters het podium betreden. Deze muzikanten maken een mix van punk, ska en surfplanken. Helaas is het meeste publiek al weer uitgewaaierd over het hele plein maar dat mag de pret niet drukken. Enkele diehard fans staan vooraan te dansen en te springen. En terecht, want de Sisters maken retestrakke, vrolijke festivalmuziek. Ze hebben dan ook veel plaatsen in Nederland aangedaan en die ervaring is te horen. Een leuk moment is als de zanger ineens een trompet uit zijn binnenzak tovert. Super Fertile Sisters toont zich een leuke afsluiter van een zeer geslaagd HOT-Festival.