Singer Songwriter Karavaan tourverslag deel 1

No sleep till Stadskanaal!

Cecile Morel / Foto's: Nadine van der Zalm, ,

Stadskanaal, 28 mei 2006. Of we nu in Drenthe of in Groningen hebben opgetreden weten we nog steeds niet. Vast staat, dat we door de inwoners omarmd werden. Aanvankelijk worden we wat meewarig aangekeken als we met de gepimpte caravan het drassige terrein van festival Pagepop oprijden. Oh jee, wat moet dit worden? De Singer Songwriter Karavaan houdt een tourverslag bij voor 3voor12.

No sleep till Stadskanaal!

Stadskanaal, 28 mei 2006. Of we nu in Drenthe of in Groningen hebben opgetreden weten we nog steeds niet. Vast staat, dat we door de inwoners omarmd werden. Aanvankelijk worden we wat meewarig aangekeken als we met de gepimpte caravan het drassige terrein van festival Pagepop oprijden. Oh jee, wat moet dit worden? De Singer Songwriter Karavaan houdt een tourverslag bij voor 3voor12. "Hebben jullie je merchandise bij je?’’ vraagt Frank als we hem en de caravan ophalen bij het tuindersbedrijf van zijn vader. Het is negen uur ’s ochtends. Nadine en ik zijn blijkbaar nog niet zo wakker als Frank, die er slechts een paar uurtjes slaap op heeft zitten. Bleek maar alert zit hij op de achterbank. Pagepop zal zijn vijfde optreden worden deze week. Duidelijk is dat er bij de dames eerst wat cafeïne in moet, maar we gunnen onszelf de tijd niet. Pauzeren kan straks altijd nog. Stadskanaal here we come! De geleende auto rijdt als een zonnetje. Nadine heeft goede vriend S. lief aangekeken en de auto voor het weekend geregeld. S. blijkt een brede muzieksmaak te hebben, want zijn cd’s bestaan uit een mengelmoes van Iron Maiden tot Nederlandstalig cabaret. Zelfs singer-songwriter Sophie zit er tussen. We lachen, want door haar caravan optreden op Parkpop een paar jaar terug is dit idee ontstaan. Nadine verwisselt de schijfjes, want bij te opruiende muziek gaat ze meer plankgas geven en met ons kleurig aanhangsel mogen we maar 80 km per uur. We maken een stop in het plaatsje Rogat en verschieten van kleur als blijkt dat de Chrysler van S. wel heel veel slurpt. Maar we zeuren niet, want we zouden wel eens binnen kunnen gaan lopen in Stadskanaal. Om 13.00 uur komen we in het Pagedal aan. ‘’Jullie caravan is geïsoleerd hè?’’ vraagt één van de medewerkers. Jaha, liegen wij. We hebben het beestje pas een week en zijn aan de isolatie niet toegekomen. Het geluid vanuit de feesttent is snoeihard. Maar bij een check in de caravan blijkt deze best geluiddicht te zijn. Omdat het dreigt te gaan regenen proberen we de voortent op te zetten, maar de wirwar van zeil en stokken drijft ons tot wanhoop. De noorderlingen om ons heen vermijden elk oogcontact. Mijn humeur daalt. Wat als we voor niets het hele eind zijn gaan rijden? Maar na een aspirientje en een broodje in de cateringtent heb ook ik er weer zin in. "Hé, wat mot dat daar in die caravan!’’ Een groepje van vijf aangeschoten jongens komt polshoogte nemen. ‘’Privé-concert. Eén euro voor een liedje. Kom gerust binnen,’’ roep ik terug. ‘’Straks misschien,’’ is het antwoord. Twee van hen zullen we later terugzien. Verder blijft het stil. We besluiten briefjes op de ramen te plakken. Hierop schrijven we wat de bedoeling is. Nu maar afwachten. Nadine en Frank zijn hun gitaren aan het stemmen en sturen mij erop uit om met de organisatie te praten. Als ze ons aankondigen, zou dat misschien wat schroom kunnen wegnemen. Inderdaad: vanaf 15.00 uur is het bal. Twee vijftienjarige meisjes zijn de eersten die zich aanmelden. Muisstil luisteren ze naar een lied van Nadine en Me. Na afloop verzuchten ze: ‘’Oh, wat vind ik dit tof! Kunnen we jullie ergens checken?’’ Met een dikke viltstift kalken wij onze website op een blaadje. Volgende keer maar visitekaartjes meenemen. Nou ze hier toch zijn willen ze ook een lied van Monsieur Cannibale horen. Frank verkoopt zijn eerste cd van de dag. Trots sms’en we naar Eva, die thuis met koorts op bed ligt. De volgende keer zal ze er weer bij zijn. Met een biertje op durven de Grunnigers wel binnen te komen. Hun reacties zijn hartverwarmend. Ze trommelen de maat mee op tafel of vertellen hun levensverhaal. Sommigen gaan spontaan ook een liedje voor ons zingen! Met een volle bak binnen staan de volgende geïnteresseerden al weer op de deur te kloppen. Binnenin de caravan is een feestje aan de gang! Nadine kijkt me tijdens het spelen corrigerend aan. De caravan staat te schudden op zijn grondvesten. Het helpt niet bepaald als ik ook de maat mee ga stampen. Na drie uur non-stop spelen laveert Nadine ons het terrein af. De rit naar huis verloopt vlekkeloos. Helaas moeten we weer langs een benzinepomp want we kunnen de Chrysler kwalijk met lege tank teruggeven. Op een paar biertjes na is ons verdiende geld op. Singer Songwriter Karavaan zal de volgende festivals aan doen: 3 juni, Kaderock / Den Haag, 17 juni, Kaaspop / Edam, 12 augustus Pieterpop / Heeswijk Dinther, 2 september Babypop / Woerden.