IO-festival spreekt tot de verbeelding

Veel diversiteit in programmering

Tino van Leeuwen / Foto's: Peisam Tsang, ,

Op de faculteit Industrieel Ontwerpen in Delft werd op vrijdagavond 16 juni het IO-festival gehouden. Het staat bekend om een goede programmering en had dit jaar Imagination als thema. De vele acts hebben zeker tot de verbeelding gesproken.

Veel diversiteit in programmering

Op de faculteit Industrieel Ontwerpen in Delft werd op vrijdagavond 16 juni het IO-festival gehouden. Het staat bekend om een goede programmering en had dit jaar Imagination als thema. De vele acts hebben zeker tot de verbeelding gesproken. Op het Slashpodium wordt om 21 uur muzikaal geopend met de SNC-Band. Het publiek krijgt een behoorlijke hoeveelheid covers voor zijn kiezen, afwisselend gezongen door een man en een vrouw. Ook doen ze enkele duetten. Nummers van The Kaiser Chiefs en Skunk Anansie komen voorbij, alsmede de afsluiter Proud Mary. Niet veel mensen zullen op deze act hebben zitten wachten. Later dan gepland staat State Of Monc binnen op het Tickpodium. De free jazz die dit gezelschap ten gehore brengt, is instrumentaal en redelijk dansbaar. Een goed opwarmertje voor de rest van de avond. Skip The Rush staat ondertussen alweer op het andere podium klaar. Er gaat een hoop energie uit van deze Amsterdamse band, vooral van zanger Jaap Warmenhoven, die rondhuppelt met de microfoonstandaard alsof hij er iets mee van plan is. Aan het eind klimt hij nog even in de stellage, wat hem letterlijk doet uitstijgen boven de rest. Mr. Love & The Stallions is een band uit Utrecht, die zijn opwachting maakt op het Tickpodium. Deze mensen spelen alternatieve muziek, die vrij moeilijk te plaatsen is. Leuk detail is dat de bassist op een gegeven moment zijn vocalen via een synthesizer laat lopen. Het publiek bij het Slash-podium krijgt een glimlach om de mond bij het zien van Malkovich, een metalband waarvan de zanger in zijn babyblauwe trainingspak staat te schreeuwen in de microfoon. Onverstaanbaar, maar wel leuk. De Nederlandstalige rockband Van Katoen staat binnen een show weg te geven. Zanger Bazz weet als geen ander het publiek op te zwepen en vertelt tussen het optreden door dat ze in Indonesië zijn wezen touren. "Het land van het sekstoerisme. Hoe zit het met het sekstoerisme op de TU hier?" Dan is het tijd voor Haagse inbreng. The Polar Exploration Ship doet lang over de soundcheck, maar het is het wachten waard. Hoewel hun nummers niet altijd even toegankelijk zijn, wordt er flink gedanst vooraan. Een speciale vermelding verdient de ultralange solo op driekwart van het optreden; indringend en psychedelisch! De Haagse hiphopformatie NuClear Family staat op het Tickpodium tekeer te gaan. Voor de gelegenheid is de hulp van bassist Bas van Di-Rect ingeschakeld. Eveneens Haags is de band Doll House Drama, die op het Slashpodium speelt. Er zijn veel technische problemen, maar de band weet dat goed te verbergen en zet een professionele show neer. De liedjes zijn dan misschien niet weggelegd om het publiek los te laten gaan, maar de band verdient wel veel respect voor zijn doorzettingsvermogen en krijgt een welverdiend applaus. The Palookas weten met hun skamuziek het intussen behoorlijk dronken geworden publiek binnen te vermaken. Buiten staat de metalband Shaboon te spelen voor een handjevol publiek. Iets waar de volgende band Try Drowning ook last van heeft. De zanger laat zich negatief uit over de situatie: "Het is dat we hiervoor betaald krijgen, anders waren we al lang weggeweest!" Waarop ze te horen krijgen dat ze niet meer mogen spelen en dan toch doorgaan. De microfoon wordt uitgezet, waarna de gitaar in het drumstel wordt gesmeten en de band het podium verlaat. De laatste act op het Tickpodium is Suwu3, een drum'n'bass gezelschap, dat de overgebleven mensen nog hevig uit hun dak weet te laten gaan. Om 6 uur is het festival dan echt afgelopen.