Ieder heeft zijn eigen reden om naar Parkpop te gaan. Een favoriete band, bijkletsen met kennissen, lekker in het zonnetje liggen. 3voor12/denhaag vroeg regiogenoten naar hun Parkpopgevoel. In dit tweede deel bijdragen van Caroline Buser, Tino van Leeuwen, Leontine de Reede, Leonie Willemstein, Ferry Bovet en Tamara Andriessen. Ivo Nupoort woont pas drie jaar in Den Haag en heeft Parkpop sinds vorig jaar ontdekt. Eigenlijk gek want hij is een doorgewinterde festivalganger en muziekfreak. Lowlands staat ieder jaar weer standaard op zijn programma dus hij kent het klappen van de zweep. Wat Parkpop betekent voor deze nieuwbakken Hagenaar? "Ik ga vooral luieren en muziek luisteren met wat vrienden. Onder het genot van een paar biertjes natuurlijk hè!" Sylia en Lora werken allebei in de Boterwaag. Lora is sinds een jaar weer terug in Nederland. “Tien jaar geleden ben ik geweest. En als ik niet hoef te werken ga ik dit jaar zeker ook. Het gaat mij eigenlijk vooral om de goede sfeer. Ik hoop wel dat er genoeg toiletten zijn!” Sylia vind Parkpop altijd heel gezellig. “Vanaf mijn dertiende ben ik elk jaar geweest. Het is toch altijd een leuk feestje.” Een en ander hangt wel een beetje van het weer af. “Als het slecht is, ga ik gericht naar een band kijken. Als het lekker is, hang ik de hele dag rond en pak ik hier en daar een band mee.” Marten Schurink, 26 jaar, singer/songwriter onder de naam Material Jesus, is nog nooit op Parkpop geweest. Hij wil dit jaar voor het eerst gaan. “Ik wil The Kooks zien, dat vind ik een heel vette band.” Ook GEM en Infadels wil hij zien. Hij heeft nog geen Parkpopgevoel. “Het is het grootste gratis festival van Nederland, volgens mij zelfs van West-Europa. En het is op het Malieveld, geloof ik.” (Ga toch maar naar het Zuiderpark Marten – red). Hij woont hier al meer dan een jaar. “Het valt tijdens het hoogseizoen in de horeca. Ik moest werken.” Marten kende Parkpop al van naam, maar: “Ik heb nooit de moeite genomen om naar Den Haag te reizen.” Dat er geen grens is aan het aantal bezoekers, is voor hem een minpunt. “Het is retedruk en dat staat me wat tegen.” Brayn van Oeveren woont in Den Haag en is de vader van een mooie meid van bijna twee, Josefien. Hij houdt heel erg van muziek, zowel instrumentaal als elektronisch, en bezoekt met regelmaat allerlei festivals door het land, waaronder Parkpop. "Het tofste aan Parkpop en soortgelijke festivals, vind ik altijd kijken naar en genieten van de mensen die er rondlopen,” stelt hij. De Haagse studenten houden het kort en krachtig: Kim (studente CMV): "Een Parkpop gevoel...eh, ja nou, gewoon relaxen." Pieter (TU Delft): "Zon, gras en muziek". Rudy (IT, HHS): "Openbaar blowen." Wilco (industrieel productontwerper): "VIP tent, gratis sigaretten pakken en alles drinken en vreten wat er is." Linda (SPH, HHS): "Vooraan bij de grotere podia gaan staan en alles van de artiesten opvangen." Na allerlei omzwervingen heeft Galit Harmach, oorspronkelijk geboren in Israël, kennis mogen maken met ons polderland. Ze woont sinds een jaar in Amsterdam en heeft afgelopen week voor het eerst iets over Parkpop gelezen. De line up trok haar dusdanig aan dat ze 25 juni gelijk in haar drukke agenda heeft geblokkeerd. Wat ze op Parkpop gaat doen? “Mannen kijken en hopelijk een appetijtelijk exemplaar aan de haak slaan.” Voor Sjaak Bral gaat de Parkpopconnectie terug naar het allereerste festival. "Parkpop roept warme gevoelens bij me op. Ik was betrokken bij de organisatie van de eerste editie van Parkpop op 5 juli 1981. Heb zelfs geholpen het podium op te bouwen. In de jaren erna ben ik ook artiesten gaan begeleiden, waaronder mijn favoriete bands Midnight Oil en The Triffids. Helemaal te gek natuurlijk. Voor Radio West heb ik jarenlang verslag gedaan van Parkpop. Het is het grootste festival van Europa en puur Haags. Daar mogen we trots op zijn."