Het was opvallend druk in cd-winkel VelvetMusic, gelegen aan de Voldersgracht in Delft, op vrijdag 17 februari. Dit was niet vanwege een speciale kortingsactie, maar vanwege een instore-optreden van de Belgische band Zita Swoon, die tussen optredens in Paradiso en Nighttown door toch nog even tijd had kunnen vinden voor deze gelegenheid. Eén voor één komen de leden van Zita Swoon de winkel binnendruppelen. Sommige zien er nog wat slaperig uit – dat zal wel door het optreden in Amsterdam van de vorige avond komen. De dames van het achtergrondkoortje, drie knappe donkergetinte zusjes, staan op hun gemak wat tussen de cd-tjes te snuffelen. Zanger Stef Kamil Carlens komt vrij laat binnen, maar gelukkig hoeft de band geen tijd te besteden aan een soundcheck: het optreden is geheel akoestisch. Dat moet ook wel, want plek voor een podium en geluidsapparatuur is er niet echt in de kleine winkel. Het is voor de negen bandleden al lastig om een plaatsje te vinden. Als de band dan toch eindelijk in positie staat, kan het optreden beginnen. De band zet met een lekker tempo het eerste nummer in. Stef Kamil speelt op een soort klein kindergitaartje, waarmee hij makkelijk wat kan rondlopen in de kleine ruimte die er nog over is tussen het publiek en de band. Bij gebrek aan een drumstel wordt er door twee heren op verschillende percussie-instrumenten gespeeld. Een cajon en klein trommeltje zorgen voor swingende ritmes en geven wereldmuziekachtige feel aan de popliedjes. De drie zingende zussen, die ontspannen tegen een schap met cd’s aangeleund staan met een kopje thee in hun hand, zorgen voor stevige, aparte koortjes. Het is bijna geen achtergrondzang te noemen, want de meiden hebben zo’n stemvolume dat Stef af en toe bijna niet meer te horen is. Hoewel ze mooi kunnen zingen is hun Engelse accent helaas niet zo geweldig. Door de akoestische instrumenten en de wat rommelige opstelling van de bandleden heeft het optreden een intieme, ontspannen sfeer. Er worden veel blikken uitgewisseld en af en toe wordt er ook gelachen. Tussen twee nummers deelt een medewerker van VelvetMusic koffie uit aan de bandleden. Het lijkt wel een soort huiskamerconcert. Na het derde nummer ontdoet gitarist Tom zich maar eens van zijn jas, die hij in de haast blijkbaar was vergeten uit te trekken. Zo, dat speelt waarschijnlijk toch wat makkelijker. Stef Kamil en Tom hebben blijkbaar geen stemapparaatjes meegenomen en proberen tevergeefs hun gitaren op elkaar af te stemmen. Uiteindelijk draait Tom maar even aan de knoppen van Stef, die blijkbaar de grootste moeite heeft met op gehoor stemmen. Het vierde nummer wordt in het Frans gezongen. Het mooie spel van de accordeonist past hier perfect bij. Na het vijfde nummer houdt de band het voor gezien. Jammer, van het publiek hadden ze nog best even door mogen gaan, maar Zita Swoon heeft een druk schema. Gelukkig kunnen de echte fans ’s avonds in Rotterdam nog een keer van de band genieten.