1.Velvet Lane - Titelloos De Haags/Goudse/Rotterdamse rockband Velvet Lane weet waar hij voor staat met mooie liedjes, in de rock- en popsfeer. Come around lijkt ons geen goede keuze als eerste nummer. Je kunt beter knallend openen. De overige vier nummers winnen aan kracht naarmate je er beter naar luistert. Dynamiek heeft de band wel en dat maakt het prettig om naar te luisteren. Deze band is er nog lang niet en moet oppassen dat de liedjes niet (te) saai worden. Maar de cd is zeker niet slecht. Het wachten is op een wat beter uitgewerkte opvolger. De vormgeving van de hoes van de cd komt wel professioneel over. 2. Arie B - Ik Wil Wat Jij Wil Arie B. de mysterieuze Delftenaar, stuurde een cd’tje met 2 nummers. Het eerste rapliedje, Weet je wel, kan ons niet echt blij maken. Een rapper die niet kan rappen, slappe beat, rap, die het woord hiphop niet mag dragen. Gek genoeg heeft het tweede liedje, Ik wil wat jij wil, een lekkere catchy feel. Een zwoele zangeres, een lekkere reggae groove, orgeltje, belletjes, spacy synthdeuntjes en die echt niet coole rap. Teksten met een laagje humor, het kan er net mee door. Maar het is en blijft een grap, dat staat als Arie B boven water. 3. VanSolinge - Never Again Americana, country, blues, het is weer helemaal hip en trendy. Of de band VanSolinge van deze opleving van rootsmuziek op de hoogte is weten wij niet, want echt vlot klinken de twee nummers niet. Het eerste is instrumentaal sterk, de heren kunnen spelen, en de subtiele slidegitaar jengelt lekker door de muziek heen. Maar de zang is monotoon en dof. Het tweede nummer Heat my heart up, een slow tempo, bluesachtig nummer, klinkt een stuk beter. Het lijkt of de zanger VanSolinge zich lekkerder voelt in een bluesy, jazzy sfeer. Al met al zeker niet slecht, maar meer scherpte is gewenst. 4. Delivery Men - The listening sessions EP Wat VanSolinge een beetje mist, die echte country/americanasfeer, heeft Delivery Men helemaal. Dit is muziek die je draait op een gure herfstdag of live wilt zien in een bruine kroeg. Af en toe een valse noot op de gitaar of piano, wat maakt het uit. De zang van Dennis Flinterman mag van ons af en toe wat overtuigender en iets minder nasaal klinken. Maar al met al is het gewoon een lekkere plaat. Prijsnummer is wat ons betreft Sweet Marie, het lekkerste voor het laatst zullen we maar zeggen. Top, die dubbele zangpartijen. De bluesharp (mondharmonica) maakt het helemaal af. 5. Turbid View - Blind Rock, dat is wat de klok slaat bij de Haagse band Turbid View. Het nummer Blinded kan ons niet echt boeien. Zeer matige compositie, slechte opbouw, slappe zang. We geven de moed bijna op, totdat we wakker worden geschud door het best lekker rockende nummer Inside My Mind. Okay, het nummer kakt wat in na het intro, oef, fout funky gitaartje. Het refrein is prima, maar het zakt na het tweede couplet weer in, weer dat door funky gitaartje. Jammer. Het laatste nummer, Set yourself free, maakt veel goed. Grunge, rock, lekkere rifjes. Wat ons betreft mag Turbid View nog even in de revisie. Helemaal hopeloos is het niet. Gewoon lekker doorrocken en schijt hebben aan de rest! 6. Screech - Paranoia Op de website van Screech staan heel wat optredens vermeld die de band al achter de rug heeft. Deze formatie heeft inmiddels in het harde circuit al enige naam verworven. Rocken en beuken, dat kunnen de drie heren uit Rijswijk als de besten. Is het eerste nummer Bodybag wat geluid betreft nogal eenvormig, het tweede nummer All eyes on you heeft een goede opbouw deels stevig in de seventies/eighties, noem een Black Sabbath, Iron Maiden, AC/DC en Twisted Sister, maar ook bands als NOFX en Suicidal Tendencies klinken door; een prima stijlcombi. Op Sreetch valt niet veel aan te merken. Nu maar hopen dat het live net zo goed is. Wij gaan zeker een keertje kijken.