Oudere en piepjonge hiphoppers kwamen donderdag 10 augustus samen in de Scheveningse Visafslag voor de eerste dag van Hague HipHop. Daar werden even geen maatjes verhandeld maar verbroederde hiphoppend Den Haag zich, met veel breakdance en een groot aantal plaatselijke acts. Het tweedaagse Hague HipHop-festival is op de eerste dag vanwege het natte weer verplaatst van de oorspronkelijke locatie op het Scheveningse strand naar de kantine van de Visafslag. Het is even zoeken tussen de loodsen in het havengebied, maar dan hangt daar gelukkig ineens een Hague HipHop-poster. De nieuwe locatie is een mooie, maar wel kleine ruimte, waar de posters van de Hollandse Nieuwe nog aan de muur hangen en in het drankenrek grote flessen Corenwijn staan. Binnen heerst er bijna een clubhuissfeer door de aanwezigheid van veel jonge kids, die meedoen aan het eerste programmaonderdeel: de rookie b-boy battles. De kids, onder wie menig Pharell in spe, oefenen al naar hartelust op de speciale vloer. Aan het begin van het eerste onderdeel, de 2 on 2 battle, wordt hen op het hart gedrukt om niks te proberen wat ze nog nooit eerder hebben gedaan. Aan de zijkant hangen de oudere hiphopfans, sommigen al huisvaders met bierbuiken, terwijl moeders met kinderwagen hun grut aanmoedigen. Op muziek van DJ Mista Sweet dagen de kids elkaar uit en spinnen erop los, waardoor menig baseballpetje door de wervelende vaart in het publiek belandt. Een driekoppige jury beoordeelt de kunsten van de jonge b-boys plus één b-girl. Twee stoere dreumesen stelen met hun fanatieke breakdance de harten van het publiek. Vooral de kleine Damiano kan er wat van. Na de finale van de 2 on 2 volgt de 3 on 3, wat eigenlijk een beetje teveel van het goede is. Aan het eind van de middag wordt de cup voor de beste danser uitgereikt aan de ook nog jonge Mickey B, die in zijn dankwoord speciaal zijn opa noemt, die hem altijd naar breakdanceles brengt. Opa hoort het trots aan, terwijl hij zijn kleinzoon staat te filmen. Rond een uur of zeven wordt meegedeeld dat de jeugd helaas moet opkrassen. Ze mogen na half acht niet meer in het pand zijn, omdat er dan alcohol wordt geschonken. Dat geeft hen nog net de tijd om de eerste act te zien, het trio PA Soldiers uit de Schilderswijk, dat een potje gangsterrap ten beste geeft. De korte set eindigt met een solo van de jongste van het stel, amper dertien jaar oud, die de ene bitch na de andere in de mond neemt. Maar ja, je komt uit de Schilderswijk of niet... Daarna is het de beurt aan de ook al dertienjarige Juanito en zijn broer uit het Laakkwartier, waarna de meiden van Dansschool Dolores een potje urban dansen, gretig gadegeslagen door de b-boys in de zaal. Davey G uit Delft doet een setje standaard bling bling-rap, met teksten vol girl dit en girl dat, maar zijn set komt wel over. De breakdance showcase van een professionele breakdance-crew die daarop volgt, blijkt twee juryleden van die middag te herbergen. Bees80 (even hardop uitspreken) is dan aan de beurt, vijf wel erg stoere jongens met lekkere beats en de juiste moves. Als er even later twee gitaren tevoorschijn komen voor een verstild nummer, is daar zowaar een Borsato & Ali B-moment. Coalition of the Wicked valt wat tegen. Met hun drieën, drums, groovende bas en zang/rap, lijken ze nog het meest op de Urban Dance Squad, maar echt overkomen wil het niet: de vloer voor het podium blijft erg leeg. DLQ ft. LTH brengt de mensen wel wat ze willen, met vrouwelijke mc DLQ in de hoofdrol en LTH, door de presentator omschreven als hiphopdinosaurus, als aangever. Dan is het toch echt tijd voor de Haagse hiphoptrots NuClear Family. Van tevoren is de ruimte al aardig volgestroomd en als de heren opkomen, is er geen doorkomen meer aan. Op de vette groove van de strakke ritmesectie geeft NuClear Family een explosief optreden, waarbij nog maar eens blijkt hoe lekker de stemmen van de drie mc's bij elkaar passen. Met een goede doorsnee van wat Den Haag aan hiphop te bieden heeft, was de eerste dag van Hague HipHop zeker geslaagd, hoewel het niveau van de acts wel wisselend was. De locatie was een trouvaille en vooral bij het optreden van NuClear Family heerste er een echte clubsfeer. Eigenlijk zou hier wekelijks iets te doen moeten zijn. Heren vissers, akkoord?