Op zondag 16 april vond in Rotown in Rotterdam, de finale van de Grote Prijs Zuid-Holland plaats in de categorie singer/songwriter. Deze wedstrijd wordt elk jaar door de Popunie op touw gezet. Vier dames en twee heren van uiteenlopende leeftijden kregen hier de kans om hun zang-, speel- en schrijfkwaliteiten te bewijzen. De twintigjarige zangeres/gitarist Pamela mag de avond openen. Geen zware taak, want het publiek in de volle zaal reageert op alles met een onvermoeibaar enthousiasme. Pamela, die een voor haar leeftijd indrukwekkende lijst van optredens op haar naam heeft staan, speelt funky liedjes met soul-achtige zangpartijen, begeleid door een drummer/percussionist en een contrabassist. Hoewel het geheel best lekker swingt, zijn niet alle nummers even sterk en laten Pamela’s zangkunsten soms wat te wensen over – ze heeft vaak moeite om de juiste noten te pakken en zingt met een nogal schelle stem. De outtro van het laatste nummer had ook wel wat korter gemogen, maar Pamela vindt het blijkbaar nodig om een niet aanwezige toetsenist en haar kapper te bedanken. De jonge Ruben Brinkhuis betreedt als tweede het podium. Hij moet duidelijk nog wat aan zijn presentatie werken, want hij kondigt het eerste nummer aan alsof hij een spreekbeurt gaat houden. Zijn popliedjes zitten goed in elkaar, maar klinken nogal standaard en wekken meteen associaties met vele andere nummers op. Wel valt zijn mooie gitaarspel op. Ook heeft hij een mooi, warm stemgeluid, maar als hij even wat harder zingt is het niet altijd helemaal zuiver. Na Ruben is Markowski aan de beurt. De basis van dit ensemble wordt gevormd door zangeres/gitarist Sonja Markowski en gitarist Jan van Bijnen. Voor de gelegenheid zijn ze aangevuld door een contrabassist. Sonja heeft een zuivere, hoge stem en speelt folky liedjes, mooi ingevuld door Jan, die afwisselend gebruik maakt van een dobro en een banjo. De bassist doet ook lekker mee en de nummers verlopen allemaal strak. De professionaliteit straalt er vanaf, maar het klinkt allemaal wel wat terughoudend en echt kippenvel veroorzaakt het repertoire niet. Als vierde is dan eindelijk de Haagse Ana Criado aan de beurt. Zij laat haar gitaar tijdens het eerste nummer nog even staan en laat het instrumentale gedeelte aan een pianist en contrabassist over. Hierdoor heeft zij de kans om een nogal theatrale performance te geven, met veel kleine handgebaartjes. Het is wel apart, maar heeft eigenlijk weinig met de muziek –een jazzachtig nummer- te maken en komt nogal gemaakt over. Ana heeft een mooie stem, maar brengt niet veel dynamiek in haar zang aan. Omdat sommige van haar nummers niet zo lang zijn is de set vrij vroeg afgelopen. Jammer, want bij zo’n wedstrijd moet je toch optimaal gebruik maken van de tijd die je hebt om je presentatie te geven. Iets meer ombouwtijd dus voor Simon van der Meer alias ZZ Tongue en zijn kornuiten. De drie spelen allemaal gitaar, waarvan één elektrisch en twee semi-akoestisch. Ze beginnen met een rustig nummer dat, voornamelijk door de gitaarpartijen en het ritme, een beetje aan Coldplay doet denken. Het kabbelt gemoedelijk door en dat gaat na een aantal maten wel een beetje vervelen. Simon en één van de andere gitaristen zingen ook een Nederlandstalig nummer, wat weer associaties met Bløf en Acda en de Munnik opwekt. De tweestemmige zang klinkt niet altijd juist geïntoneerd. Sowieso komt het geheel wat slordig en niet helemaal serieus over, mede door de wat flauwe manier waarop Simon de nummers aankondigt. Als laatste mag La Kidda haar set spelen. Deze dame, ook wel bekend van haar vorige band Handsome 3some, staat in haar eentje met een gitaar op het podium. Hoewel zij aanvankelijk een aangename, frisse afwisseling op de vorige acts lijkt, mede door haar aparte gitaarspel en zanglijntjes, lijken de nummers wel veel op elkaar en gaat het bij het tweede nummer een beetje vervelen. Wel brengt ze haar composities met veel overtuiging en rockt ze een stuk meer dan haar voorgangers. Het klinkt een stuk minder braaf dan de rest van de acts en dat is wel prettig om te horen. Na beraad van de jury gaat de eerst prijs naar Markowski overhandigd. Zij wordt geprezen vanwege haar smaakvolle zang en goede performance. Zij wint onder andere een geldprijs van 1000 euro, studiotijd, een cd-productie en een aantal optredens. De tweede prijs gaat naar La Kidda en onze eigen Ana Criado eindigt als derde. Publieksfavoriet blijkt ZZ Tongue te zijn. Wat gedurende de avond opviel was de bezetting van de acts. Door versterking van drums en elektrische gitaar leken sommige acts meer op bands dan op singer/songwriters. Waar ligt de grens? Pamela bijvoorbeeld zou net zo goed aan de GPZH voor bands mee kunnen doen. De term singer/songwriter wordt door de Popunie wel erg breed opgevat. Een goede singer/songwriter moet zonder toevoegingen van bas en drums toch ook een performance die staat kunnen geven. Over iemand als Pamela kun je je afvragen wat er zonder alle toevoegingen van haar act over zou blijven, terwijl Ruben en La Kidda het prima in hun eentje afkunnen. Misschien moeten de criteria de volgende keer toch iets aangescherpt worden.