Slingers, malle pruiken en zelfs de broer van King Kong figureerden vrijdagavond 7 april op de dancefinale van de Grote Prijs van Zuid Holland, waar vijf bands streden om de bokaal. Toen het stof was neergedwarreld en de trommelvliezen waren moegebeukt van de lage bassen en vette grooves, bleef er één band overeind: het drum’n’bass-collectief Deformer. Met een gastenlijst van ettelijke kantjes was het uiteindelijk toch niet zo druk in het Rotterdamse poppodium Waterfront, waar vrijdagavond werd gestreden om de titel ‘beste Zuid Hollandse dance-act’. Met een set van een half uur moesten vijf acts de driekoppige jury, waaronder de Haagse DJ Kipkillah, overtuigen. Vele stijlen kwamen die avond voorbij, zoals dubrock, electroclash en sample pop. En als de bands aan het ombouwen waren kon je je in de foyer door een stel lekker overdreven nichtige kappers een nieuwe coupe laten aanmeten. De avond begon nog enigszins rustig, met de band Dioomen. Deze vijfmansband uit Roelofarendsveen moest voor een mager gevulde zaal de aftrap te verzorgen en dat lukte ze maar matig. De muziek had nog het meest wat van de Manchesterscene uit het begin van de jaren negentig, terwijl de teksten bleven steken in kretologie. Hoe hard de band ook z’n best deed, het kwam niet over. Pas als ze echt gingen grooven en de band loos ging, sloeg de vonk over. De samplepop van Okkernoot was uit ander hout gesneden. Met een zwaar groovende bassist die een vette basis neerlegde (en duidelijk wel eens naar Primus had geluisterd) was de basis okay en samen met de samples ontstond er best een lekkere sound: beetje Goldfrapp, beetje Lamb. Helaas was de zangeres geen frontvrouw, zodat de nummers wat in het luchtledige bleven hangen. Voor de aankleding had Okkernoot voor wat danseressen gezorgd. Helaas stond het potentiële showelement achter aan wat verveeld hun ding te doen, terwijl de dames voor op het podium de tent in vuur en vlam hadden kunnen zetten. Highroller was een vreemde eend in de bijt. De vijfmansband die niet had misstaan in een achterafzaaltje op North Sea Jazz, maakte instrumentale nummers à la Red Snapper. Hoewel de goede drummer wel uitstekende ritmes neerzette, was het echter beslist geen dance. En als de band in sommige nummers nog wat gas terugnam, werd het allemaal wel erg laidback. Maar af en toe, als de frontman er met zijn samplebox wat freaky geluiden in gooide, leek het wel weer verfrissend onhip en daar is ook lef voor nodig. Toen het gordijn voor het optreden van Deformer open ging, stond daar een uit de kluiten gewassen gorilla uitdagend het publiek in te kijken. Tuurlijk, hij was nep, maar het gevaarte creëerde wel de juiste sfeer voor de beukende set van Deformer, de band van drum’n’bass-omnivoor Mike Redman. Na een nummer met een rastazanger volgden enkele nummers van Redman met DJ Eniless, die de set aanvulde met scratching. De gorilla was niet het enige showelement van de mannen van Deformer, want tegen het eind van de set kwamen er nog twee jungle babes het podium op, die eens lekker tegen Kong aan kwamen rijen. De drum’n’bass was ondertussen intens, hoewel van het type goed maar volgens het boekje. Pornologic heette de laatste act en deze gast was het meest dance van allen: het betere anonieme stampwerk. Op het podium stond een batterij aan monitors opgesteld, van waarachter een energiek figuur, Mr. Pornologic himself, lekker loos ging op zijn eigen beats. Aan de aankleding had meneer ook gedacht, want terwijl zijn computers lekker doorstampten, ging hij relaxed slingers ophangen, om daarna op een tafel te klimmen en al springend het publiek gek te maken. En dat lukte, want de zaal ging stuiterend op en neer tijdens de set. En de muziek? Opgefokte electro die gierend door de bocht gaat. De jury beloonde Deformer voor hun gedegen drum en bass, maar de publiekprijs was voor Pornologic, die hem glunderend in ontvangst nam, evenals de felicitaties van het publiek dat na de prijsuitreiking massaal het podium opkwam. Was de jury wellicht wat te recht in de leer geweest?