Het zaaltje is voor Van Dik Hout misschien ietwat aan de kleine kant. Maar dit kleinschalige maakte het optreden juist intiem en extra gaaf. Direct vanaf het eerste nummer zit de sfeer er goed in. Iedereen swingt en zingt mee, zelfs de breed geschouderde uitsmijter. En alles of niets is duidelijk een motto van de heren: Van Dik Hout zet 14 april een uitverkocht Speakers in Delft op zijn kop. Voor diegenen die de aanvangstijd van de site van Speakers hebben aangehouden is het even geduld hebben. De mannen springen pas na ruim een uur het podium op. Dit mag de pret echter niet bederven. Meteen bij het eerste nummer gaan band en publiek los. En duidelijk is dat de zaal gevuld is met echte fans. Ook de nieuwere, minder bekende nummers worden uit volle borst meegezongen. Martin Buitenhuis vertelt tussen twee nummers door dat het sabbatical er nu echt op zit en ze volledig fit zijn. De heren zijn druk bezig met het schrijven van nieuwe nummers en hopen over een paar weken de studio in te gaan. Ze proberen er maar meteen één uit. Het nummer heet Ik ben mezelf en heeft een duidelijk Van Dik Hout-geluid. Helaas mist het nummer nog overtuiging, maar het heeft potentie. De eerste noten van Alles of niets doen de toeschouwers sidderen. Martin probeert het publiek te misleiden en gaat na het eerste couplet al springen. Het publiek trapt erin en wil het refrein al inzetten. Maar nee, nog een couplet en de band lacht. En even daarna dan toch met z´n alle uit volle borst: “Nee, ik kan niet leven zonder alles of niets!” Jammer genoeg valt in meerdere nummers de achtergrondzang vrijwel helemaal weg. Raar, omdat de mannen behalve veel roadies uiteraard ook een eigen geluidsman hebben meegenomen. Het geluid van de instrumenten en leadzang is overigens wel prima. Stil in mij mag uiteraard niet ontbreken. In het refrein kan Martin even pauze nemen, want het publiek neemt de zang perfect over. Toch altijd gaaf om mee te maken. Bij De stilte valt zo hard wordt overgegaan op een soort van akoestische formatie zonder drums en toetsen. Toch komt dit nummer nog beter tot zijn recht in een minder up-tempo versie. Maar je kan niet alles hebben. Na zestien nummers nemen de mannen even een korte break. Ondanks dat het publiek nog niet is begonnen met ‘we want more’, komen Martin en Sandro Assorgia alweer terug. Zij verrassen het publiek, net als eind vorig jaar in De Paap, met een prachtige akoestische versie van Meer dan een ander. Hierna voegen de andere vier zich applaudisserend weer bij de rest. De heren blijken er nog niet genoeg van te hebben. Het laatste nummer van de avond wordt Laat het Los. De mensen in het publiek laten helemaal niet los, maar pakken elkaar juist gebroederlijk vast. Zij hebben er duidelijk van genoten. Deze try-out in Delft belooft wat voor de rest van het jaar. Laat KoninginneNach en Den Haag Beatstad maar komen! Want ook bij dit optreden werd het weer duidelijk. Zoals de programmacoördinator van Speakers het mooi verwoordde: Van Dik Hout is gewoon een goeie band!