Den Haag heeft sinds 1 oktober een Nachvorst. Zo noemt Jille van der Veen zich na zijn verkiezing tot Nachburgemeester, want de enige echte is en blijft René Bom. “Hij legde ooit een statement af: ‘Je kán niet gekozen worden. Je bént het.’ Ik ben het wel met hem eens. Een officiële functie is het niet. Het is ooit door iemand bedacht omdat Deelder Nachburgemeester is van Rotterdam.” Jille beschouwt de hele verkiezingsprocedure een beetje als een lachertje. Den Haag had ooit een Nachburgemeester, Yolande Weerdenburg, maar niet iedereen was het eens met haar verkiezing en we horen al jaren niets meer van haar als nachtelijke burgermoeder. PvdA-fractiemedewerker Marko Fehres vatte het plan op nieuwe Nachburgemeesterverkiezingen te organiseren. “We kennen elkaar van de maandagavonden in café de Oude Mol. Marko kent me als een zwamneus. Hij vroeg me om mee te doen. Ik denk dat hij graag raadslid wil worden. Niks mis mee, het is een manier om je naam in de krant te krijgen.” Zeven kandidaten stonden enige tijd later hun kandidatuur te verdedigen in café De Pater. Drie uitgezocht door Marko, vier spontane aanmeldingen. Ik heb net als een echte politicus me beperkt tot one-liners, gebruik makend van mijn sonore stemgeluid.” Vervolgens kon er op alle zeven gestemd worden via het internet. Jille: “Flauwekul natuurlijk. Ik ben gekozen omdat ik een heel groot e-mailadressenbestand heb. Eigenlijk wou ik het helemaal niet worden. Dat ik de meeste stemmen vergaarde, was pure ijdelheid.” Sindsdien noemt hij zich Nachvorst. Toch wel met recht, vindt hij zelf. “Ik ga wel uit, hoewel niet dagelijks, en ik kom in de horeca in de binnenstad. Ik ben kunstenaar, ik zing en er zijn redelijk veel mensen die mij kennen.” Hij relativeert: “Als Nachvorst kun je niet alle kroegen van Den Haag aflopen. Ik vind mezelf te oud voor het dancegebeuren en ik ben zo doof als een kwartel, dus je ziet me niet in discotheken.” Jille woont in Pander, een grote flat waar veel kunstenaars wonen. “Al vanaf het begin, inmiddels al vijftien jaar. Afgezien dat ik bandjes inhuur die één keer per maand in de Panderbar spelen en betrokken ben bij de organisatie van het jaarlijkse Panderfestival – daar huur ik ook bandjes voor in – heb ik geen enkele officiële functie. Ik zit niet in werkgroepen of besturen, maar ik ben een geboren ‘wandelganger’. Ik wend mijn invloed aan in het informele circuit.” Jille wil dat ook doen als Nachvorst. “Ik ben er niet voor om wat te doen aan het nachtleven, maar ik spreek veel mensen van bandjes, de Kunstkring en Pulchri. Cultuur is allemaal uitgaansleven. Ik draag geen enkele verantwoordelijkheid, maar ik praat wel overal over mee. Ik hoop dat mensen mij aanspreken over kwesties in het uitgaansleven. Als ik daar de kans toe zie en ik spreek iemand die wat in de melk te brokkelen heeft, zal ik het erover hebben. Zo verenig ik het nuttige met het aangename.” “Het uitgaansleven vind ik heel belangrijk. Het is mijn lust en mijn leven. Als ik het als een functie zie, zou ik me daar los van maken. Ik ben een stapper die wel eens nadenkt.” Jille had twee programmapunten: “Hagenezen die vinden dat Den Haag een klotenstad is op andere gedachten brengen en de plaatselijke overheid ervan doordringen dat cultuur en het uitgaansleven steeds meer van economisch belang zijn.” Hij houdt niet van zeurpieten. “Wie in de binnenstad wil wonen, moet de lasten op de koop toenemen en niet klagen over overlast door het uitgaansleven. Dat is contraproductief.” Op dinsdag 18 oktober staat Jilles band Thunderkid in café September op de Grote Markt om 22.00 uur en op 24 oktober met het duo Janus en Nelis in café De Oude Mol in de Oude Molstraat, ook om 22.00 uur.