Haagse Popweek 2005: Geen trio maar duo in Oude Mol

Omschrijving Boogie Horse Acoustic in programmaboekje blijkt onjuist

Femke Japing, ,

Wie op dinsdag 18 oktober had verwacht een jazztrio aan te treffen in café De Oude Mol, gelegen aan de Oude Molstraat in Den Haag, was lichtelijk op het verkeerde been gezet. In het programmaboekje van de Haagse Popweek stond dat Boogie Horse Acoustic naast gitarist Stef van Es uit een drummer en bassist bestond en dat deze band voor de gelegenheid een akoestisch optreden zou geven. Dit bleek niet te kloppen: Stef trad op met zangeres Yoeroeke Weerdenburg. Samen speelden zij een gevarieerd coverrepertoire, voornamelijk bestaande uit jazznummers.

Omschrijving Boogie Horse Acoustic in programmaboekje blijkt onjuist

Wie op dinsdag 18 oktober had verwacht een jazztrio aan te treffen in café De Oude Mol, gelegen aan de Oude Molstraat in Den Haag, was lichtelijk op het verkeerde been gezet. In het programmaboekje van de Haagse Popweek stond dat Boogie Horse Acoustic naast gitarist Stef van Es uit een drummer en bassist bestond en dat deze band voor de gelegenheid een akoestisch optreden zou geven. Dit bleek niet te kloppen: Stef trad op met zangeres Yoeroeke Weerdenburg. Samen speelden zij een gevarieerd coverrepertoire, voornamelijk bestaande uit jazznummers. Het gemoedelijke sfeertje dat in de Oude Mol heerst, is een prima bodem voor de ingetogen muziek van Boogie Horse Acoustic. Het duo begint met een mooie versie van het nummer Time after time van Cindy Lauper. Zangeres Yoeroeke blijkt een zuivere, duidelijk geschoolde stem te hebben. Hoewel ze haar zang goed beheerst, mist deze af en toe wel iets aan overredingskracht, wat het optreden soms saai maakt. Hierna worden er voornamelijk jazznummers gespeeld. Uitzondering hierop is Castles made of sand van blueslegende Jimi Hendrix. Hiervan wordt een lange, wederom jazz-achtige versie gespeeld, met een klein uitstapje naar een ander Hendrixnummer, Little Wing. Gitaarvirtuoos Stef laat zich van zijn beste kant zien, maar het geheel duurt wel erg lang. De vrij brave stem van Yoeroeke is ook niet echt geschikt voor Hendrixcovers. Het publiek lijkt verveeld te raken - mensen beginnen afgeleid met elkaar te kletsen. Toch weten Stef en Yoeroeke de aandacht weer terug te krijgen en er wordt door velen met interesse geluisterd. Aan het eind van het optreden krijgt het tweetal een warm applaus van een goed vermaakt publiek.