Na de persvoorlichting in het Paard Podiumcafé neemt programmamaker Henk Koolen de aanwezigen mee naar het Paard van Troje. Vanavond is ter introductie van het festival State-X/New Forms, dat gaat plaatsvinden op 16 en 17 december, het eerste Pre-State-X/New Formsavond met Cock Rock Disco Label Night. Grote man achter dit label is Jason Forrest, een graag geziene gast op het State-X/New Formsfestival, zo ook dit jaar waar hij met een aantal acts uit zijn stal een avond mag verzorgen in het Paard van Troje. Deze keer zijn de acts Duran Duran Duran, Next Life, About en Knifehandchop meegekomen. Uiteraard treedt Jason Forrest zelf ook op. De eerste die aantreedt, is tevens de enige Nederlandse act van vanavond, About. About draait om Rutger Hoedemaekers. Met zijn aparte, intrigerende en warme manier van zingen pakt hij de luisteraar in. Over de poppy songs schenkt hij verknipte beats en strijkt ermee over je hart. Je kunt het creatief knippen en plakken met muziek noemen, met hier en daar toegestane rustmomenten. Hij wordt bijgestaan door Marg van Eenbergen, vroeger zangeres van Seedling. Zij vult Rutger goed aan met zang en op gitaar. Bij een nummer komt zelfs een dwarsfluit tevoorschijn. Bij de samenzang krijg je af en toe kippenvel, de stemmen versmelten, zo goed passen ze bij elkaar. Ondanks dat About zijn best doet, valt het toch op dat het moeilijk is om zo’n avond te openen. De zaal is nog niet eens half gevuld en sfeer is er nog niet echt. Ondanks de interactie tussen Rutger en Marg komt er weinig respons vanuit de zaal. Aan About ligt het in ieder geval niet. Tweede is Next Life uit Oslo, Noorwegen. Zelf omschrijven de bandleden de muziek als gameboy deathmetal. Live word je door dit drietal geheid weggeblazen. Next Life is een wolf in schaapskleren. Als de drie muzikanten het podium komen oplopen, is er nog niets aan de hand. De zangeres is gekleed in een nette jurk en ziet er lieflijk uit. De andere twee ogen ook kalm. Zodra de eerste tonen worden ingezet, barst een vulkaan los. Paranoia geluiden storten zich over je heen. De zangeres begint rigide bewegingen te maken afgewisseld met spastische schokken. Grote ogen staren als verlamd de Grote Zaal in, een vloed van donkere, zware geluiden ontsnappen uit een wagenwijd open staande mond. De gitarist sloopt zijn knieën als je ziet hoe vaak hij op de meest heftige manieren uit zijn dak gaat tijdens het spelen en de toetsenist bewaart zijn kalmte totdat zijn moment daar is om ook in gekte uit te barsten. Next Life is goed, zwaar, heftig en zo snel dat je bijna smacht naar meer van dit soort adrenalinestoten. Derde van de avond is de man achter het Cock Rock Disco Label, Jason Forrest, ook wel bekend als Donna Summer. Vorig jaar platen brak hij platen tegen zijn hoofd en speelde al bloedend door. Voor het eerst vanavond begint het publiek enthousiast te dansen op zijn samengesmede stijl van jaren zeventig muziek met gabber en breakcore. De man is zelf ook razend blij. Hij stuitert opgewonden heen en weer en benut in zijn eentje een vrij groot stuk van het grote podium. Tussendoor houdt hij een praatje over progrock. Ineens komt er een mega-i-book het podium opgelopen. Op het programma is dit niet aangekondigd. Wat blijkt: vorig jaar verzorgde Jason een verrassingsoptreden bij Antistrot, nu verzorgt Antistrot een verrassingsoptreden bij Jason Forrest. De wandelende en springende mega-i-book vertoont allerlei pornoplaatjes. Met een sprong vanaf het podium duikt de i-book het podium af. I-book en een persoon in een fluffy pak komen los van elkaar. I-book hangt half aan elkaar, fluffy rolt tegen de bar aan en blijft er even versuft liggen. Ondertussen speelt Jason door. Als er enige beweging komt in fluffy, hijst hij de i-book het podium weer op, waarna enkele leden van Antistrot en Jason Forrest er bovenop duiken om de i-book in elkaar te trimmen, werkelijk hilarisch om te zien. Jason ontfutselt op een gegeven moment fluffy zijn pak, trekt dit zelf aan en staat vervolgens achter zijn laptop verder te stuiteren tot het eind van zijn optreden. Een geslaagde verrassing! De boel op het podium wordt weggeveegd en omgebouwd voor de vierde act van de avond, Duran Duran Duran. Deze Ed Flis maakt een aanstekelijke mix van jaren tachtig muziek met breakcore. Dit doet hij niet geheel onverdienstelijk. Het zou wel leuk zijn als hij net als de voorgaande acts meer interactie met zijn publiek zou zoeken. Nu lijkt hij op een dj die zomaar wat plaatjes staat te draaien op zijn laptop. Hekkensluiter van de Cock Rock Disco Label Night is Knifehandchop. Deze jonge man, Billy Pollard, komt uit Toronto en heeft al diverse releases op zijn naam staan. Zoals altijd lijkt hij onafscheidelijk van zijn zwarte muts, een soort van halve berenkap met een bolletje aan het uiteinde. Ook vanavond treedt hij hiermee op. Tot in de vroege uurtjes maakt hij elektronische beats, die gaandeweg veranderen in een helse rave. Welbeschouwd is de eerste Pre-State-X/New Forms avond geslaagd. De acts die er staan zijn vrij verrassend, je kan er leuk naar kijken, maar het gebeuren is ook heel dansbaar. Alleen jammer van de toch wel lage opkomst.