Een bonte avond was het op vrijdag 25 november in De Helling, de dependance van popcentrum Tivoli in Utrecht. Theatergezelschap Alex d’Electrique gaf twee voorstellingen met als uitsmijter van de avond de Haagse band Doll House Drama. Door het slechte weer zijn twee acteurs van Alex d’Electrique te laat. Hierdoor loopt het programma al gelijk uit. Uiteindelijk gaan de zaaldeuren om half tien open voor publiek. Het theatergezelschap treedt voor het laatst op. Navraag leert dat de groep vorig jaar nog op de Uitmarkt in Amsterdam stond met deze show. De acteurs hebben de lachers deze avond overigens gelijk op hun hand. Alex d’Electrique maakt geen doorsnee theater, maar levert één grote, absurdistische sketch. Een soort slapstick met veel pats-boemgeluiden die, met dank aan de professionele technici, exact synchroon lopen met de handelingen van de acteurs. Na afloop van het stuk komen de spelers tot drie keer toe het podium op om het publiek te bedanken. Om half één betreedt Doll House Drama het podium. Zanger/gitarist/keyboardspeler Casper vertelt in de microfoon dat hij zojuist gearriveerd is, na vier uur in de auto te hebben gezeten. Zijn introverte voorkomen zorgt ervoor dat het overgrote deel van het publiek niet eens door heeft dat het optreden al begonnen is; er wordt nog luid gepraat. De band speelt stug door. Het is een pre dat ze dat doen, want na het derde nummer Sketches – waarbij Casper op een Korg speelt – wordt de band flink toegejuicht. Dollhouse Drama weet steeds meer de aandacht te trekken met zijn muziek. Het is trouwens overduidelijk de geest van Radiohead die rondwaart, niet alleen qua geluid, maar ook in compositorische zin. De nummers zijn erg dynamisch; nu eens heel rustig, dan weer tomeloze energie uitdragend. Af en toe neemt Duco, de medecomponist van het repertoire van Doll House Drama, de vocalen voor zijn rekening. Geen slechte zet, want ook hij zingt met verve. Na ongeveer drie kwartier kondigt Casper het laatste nummer aan. Het publiek, dat al een aantal nummers geleden is losgekomen, grijpt zijn kans. ‘Uit je dak gaan nu het nog kan’ lijkt het motto. Tijdens dit laatste nummer wordt de nieuwsgierigheid naar de kwaliteit van de komende demo flink aangewakkerd.