Bij het optreden op Crossing Border op vrijdag 18 november speelde Reinhard Vanbergen gitaar en viool, Niek Meul basgitaar en Bent van Looy wisselde de drums af met keyboards. Het was de tweede keer dat ze dit optreden hebben gegeven, vertelt Bent na afloop. “We hebben ook ter gelegenheid van de opening van het Gents Filmfestival een selectie van nummers van Daniel Johnston gespeeld. Ik heb de film The Devil and Daniel Johnston gezellig thuis bekeken. Prachtig vind ik hem. Echt een klassieker. Het is een tragisch verhaal.” Johnston kampt al bijna zijn hele leven met een zware psychiatrische aandoening. Bent kwam bij toeval in aanraking met het werk van de artiest. “Ik hoorde voor het eerst een nummer van hem bij een soloproject van Nina Persson van The Cardigans, een jaar of twee, drie geleden. Ze coverde het nummer Walking the cow. Toen ben ik verder gaan zoeken. Een vriend van me heeft Daniel geïnterviewd op een festival. Mijn vriend was ondertussen cola aan het drinken. Daniel stond de hele tijd te kijken. Hij kwam pas op gang toen hij ook wat van die cola mocht drinken.” Van het een kwam het ander. Bent ging zich verdiepen in Daniel Johnston en dat raakte bekend. Daarom vroeg de organisatie van het Gents Filmfestival Das Pop voor een optreden met nummers van Daniel op 11 oktober van dit jaar en Crossing Border liftte mee. “Een mooie manier voor ons om mensen die hem niet kennen met zijn werk kennis te laten maken.” Toch waren het heel verschillende optredens. “Voor Gent zaten we een hele week vanuit het niets in die tamelijk neerdrukkende sfeer te repeteren. Het concert betekende een ontlading. Vijftigduizend mensen kwamen luisteren, indrukwekkend. Het was leuk om het in Den Haag nog eens te doen. We hebben nu juist heel weinig gerepeteerd, dus waren we niet zo in de sfeer als toen.” Een cd van Das Pop met Johnstons muziek is voor Bent geen optie. “Ik vind het mooi dat die film gelukt is. Maar ik heb geen zin om er nog veel langer aan te zitten en ik wil zeker niet parasiteren op zijn muziek. Ik wil dat hij er beter van wordt.” Das Pop gaat goed, verzekert Bent met een blijde lach. “We zijn volop bezig aan onze nieuwe plaat. We nemen op in Brussel, in de ICP, de chicste studio van België.” De aanpak verschilt totaal van de vorige keer, toen de groep in Berlijn heel lang deed over The Human Thing. “Deze keer nemen we ouderwets live op. Dat gaat heel snel. Onze producers, Stephen en David Dewaele, zijn met Soulwax op wereldtournee. We moeten wachten met mixen tot ze terug zijn.” Das Pop heeft bij de opnames gekozen voor een driemansbezetting. “Een heerlijke formule,” omschrijft Bent. Hijzelf drumt, zingt en speelt onder andere klavecimbel. “Het gaat allemaal heel direct. We hebben net in elf dagen acht nummers opgenomen. Heerlijk om te doen, geweldig! Jullie moeten nog wel even wachten: de plaat komt niet uit vóór de zomer. Maar als hij uit is, gaan we overal toeren. In heel Europa en daarbuiten. Wie weet ook in Japan en Australië. Daar zijn we allemaal mee bezig.”