The Levellers

“There is only one way of life and that’s your own..”

Sarah Ockhuysen, ,

Mensen die van lekkere folkpunk houden en het daarbij behorende feestje, waren op 3 mei aan het juiste adres in het Paard van Troje aan de prinsengracht in Den Haag. Hier speelden The Levellers en deze in 1988 opgerichte band is het geven van een geweldig feest nog lang niet verleerd.

“There is only one way of life and that’s your own..”

Mensen die van lekkere folkpunk houden en het daarbij behorende feestje, waren op 3 mei aan het juiste adres in het Paard van Troje aan de prinsengracht in Den Haag. Hier speelden The Levellers en deze in 1988 opgerichte band is het geven van een geweldig feest nog lang niet verleerd. De sfeer zit er vanaf het begin af aan goed in. Het eerste wat opvalt is de blijdschap die heerst. Het voorprogramma is geweest en iedereen wacht relaxed maar enthousiast op The Levellers. Eenmaal begonnen krijgen The Levellers het publiek goed mee. Mensen dansen, lachen, knuffelen en drinken met elkaar. Geen greintje chagrijnigheid te bekennen. Een concert zoals we die graag zien! Een combinatie van een leuke lichtshow en goed geluid zorgt ervoor dat The Levellers staan als een wolkenkrabber. Natuurlijk draagt de formatie op het podium zelf ook het belangrijkste steentje bij. De zes heren van The Levellers gaan duidelijk los en hebben het naar hun zin. Vooral bassist Jeremy Cunningham is in zijn element. Een muzikant met een performance die zo energiek is, dat je er spontaan ADHD van krijgt. Rustige akoestische nummers worden goed afgewisseld met de wat hardere folkpunk nummers en zo is er voor ieder wat wils. Voor het variërende publiek is dit erg prettig. Alles loopt er rond. Van oudere doorgewinterde rockers tot jongere punkers. Vrolijkheid heerst op en top en iedereen kan het goed met elkaar vinden. Mensen slaan bij nummers als ‘Beautiful Day’, ‘Men-an-tol’ en ‘One Way’ de armen om elkaar heen en zingen luidkeels mee. Wat opvalt, is dat de samenzang van Mark Chadwick en Simon Friend geweldig uit de verf komt. De heren zingen zuiver en mooi, wat duidelijk rillingen door het publiek teweegbrengt. Niet alleen de zang, maar ook de viool heeft een belangrijke bijdrage aan de nummers. Violist Jon Sevink tovert met zijn snerpend vioolgeluid een grote glimlach op menig gezicht. Verrassend is de komst halverwege de set van een didgeridoospeler. Compleet met kilt en masker speelt hij (of zij?) een paar nummers mee. Grappig is dat de didgeridoospeler in zijn enthousiasme zijn medespelers bijna voor hun hoofd slaat. Gelukkig weten de zes heren deze rondzwiepende didgeridoo nog net te ontwijken. De paar nummers die gespeeld worden van het album “Thruth and Lies” dat op 23 mei uitgebracht wordt, beloven veel goeds voor het aankomende album. Ietwat aangepaster aan de tijd en wat commerciëler gericht, maar nog steeds lekker vrolijk. Al met al zou gezegd kunnen worden dat dit optreden van The Levellers een succesvolle is. Eventuele problemen worden vergeten en het enige waar nog aan gedacht wordt is feest, feest en nog eens feest! Geen gezeik, lekker los gaan met elkaar en laat de traytjes bier maar komen! Het is duidelijk dat een band die dit soort muziek maakt en het op deze manier ten gehore brengt en over weet te brengen op het publiek erg gelukkig moet zijn! Het enige wat nog ontbrak waren de liter pullen bier (Guiness!!).