Twee dames die op de BinneNach optraden, Ruthie Foster en Delise, lieten zien dat je als vrouw je mannetje kunt staan tussen al die mannenbands en soloheren. We voelden ze na hun optreden wat nader aan de tand. Ruthie zet een fenomenaal optreden neer. Opvallend is dat bijna niemand van de luisteraars de zaal verlaat om een andere act op te zoeken. Ze heeft meer dan een dijk van een stem. Ongelooflijk wat er uit die strot komt. Maar ze slaagt er ook in een hechte band te scheppen met de zaal. Ruthie daagt haar publiek uit. Het moet meezingen, of proberen haar na te doen. Als de laatsten het op moet geven, knikt ze tevreden: “Mooi zo. Dat jullie het maar even weten.” Ruthie heeft een groot gevoel voor humor en slaagt er volledig in het publiek op de knieën te krijgen. Ruthie is na afloop dan ook totaal gelukkig. “Ik werd er helemaal vrolijk van. Dat publiek was fantastisch. Daardoor kostte mij het optreden geen enkele moeite. Allemaal samen zingen, de liefde die op je af komt. Iedereen luisterde. Geweldig. Wat een energie daar vrij komt! Er waren mensen die mijn liedjes woord voor woord meezongen. Een heel fijne verrassing.” Het is niet de eerste keer dat de 41-jarige gospel-blues zangeres in Nederland optreedt. “Vorig jaar september stond ik in De Melkweg en De Patronaat. Ik heb toen een toer gedaan van 2 ½ week.” Ruthie komt uit Austin, Texas. Zij maakt deel uit van een grote familie. “Ons gezin is niet zo groot, ik heb één broer en één zus, maar ik heb heel veel ooms en tantes. Mijn ooms zingen gospelmuziek, maar ik ben de enige in de familie die professioneel de muziek is ingegaan. Ik breng wat ik van kinds af aan heb meegekregen over op de buitenwereld.” Ze heeft geen kinderen. “Dat kan niet als je zo veel reist. Ik heb geen tijd voor een eigen gezin.” Bij haar optreden laat ze zich begeleiden door de bassist Alex Yeoman. “Ik zag hem in november optreden met Eric Bibb en Martin Simpson en dacht: het zou geweldig zijn om met hem de toer te doen. Vroeger had ik een percussionist, maar we zijn elk ons weegs gegaan.” Ruthie heeft vier cd’s uitgebracht. “De laatste is een live-cd. Live is live, dat kun je nooit precies zo laten klinken op cd. De kern van mijn optreden zit in de energie die ervan af straalt. Je kan die horen en voelen, hij weerkaatst tegen de muren.” We vinden Delise tussen het publiek dat wacht op het optreden van Chris Whitley. Allereerst vragen we haar of ze nu wel of niet Haagse is. “Ik ben geboren in Den Haag, maar ik woon in Woubrugge,” onthult ze. Over enige tijd komt haar eerste cd uit. “Tegelijkertijd met de lancering van mijn website.” Wanneer dat precies is, kan ze niet zeggen. Ze is nog bezig met opnemen in de Down Under studio in Hilversum. ”Het gaat heel relaxed. De mensen met wie ik samenwerk, de begeleidingsband van Anouk, hebben het heel druk met andere dingen.” Een platencontract heeft ze niet en ze twijfelt eraan of dat eigenlijk wel zo’n goede zaak is. “Ik heb er verschillende verhalen over gehoord.” Ondertussen maakt de zeventienjarige gewoon haar school af. “Ik moet nog één jaar VWO doen, dan ben ik klaar. Ik zou het liefst iets in de muziek doen. Als dat heel goed gaat, wil ik er veel tijd in steken. Maar anders wil ik rechten studeren.” Als de mannen kunnen, treedt ze op met de Anoukband. “Zo niet, dan begeleid ik mezelf.” Ze speelt behalve gitaar nog twee andere instrumenten. “Ik rommel een beetje op de piano en ik speel blokfluit.” Onlangs kreeg ze voor haar lied ‘’Everything Breaks’’ een eervolle vermelding in de Amerikaanse International Songwriting Competition (ISC). “Heel leuk,” reageert Delise. “Zeker als je ziet wie er verder mee hebben gedaan. Mijn manager heeft me opgegeven.”