Klein bandje van minizangertje geeft kort concertje: Little Barrie

Gebrek aan repertoire nekt nieuwe Britband

Lilian van Dijk, ,

Maar krap veertig minuten stonden ze op het podium van de Kleine Zaal in Paard van Troje op donderdagavond 26 mei. Niet omdat ze weggehoond werden, maar de nummers waren op. Toch een beetje een teleurstelling. Little Barrie uit Londen is een leuk bandje.

Gebrek aan repertoire nekt nieuwe Britband

Maar krap veertig minuten stonden ze op het podium van de Kleine Zaal in Paard van Troje op donderdagavond 26 mei. Niet omdat ze weggehoond werden, maar de nummers waren op. Toch een beetje een teleurstelling. Little Barrie uit Londen is een leuk bandje. Zodra de band op het podium verschijnt, is duidelijk waar de bandnaam vandaan komt. Zanger-gitarist Barrie Cadogan is mager, klein en heeft een bijpassend hoofdje. De rest van de band vormt ongewild een wat grappig contrast. Op drums en backing vocals de kleine, dikke Wayne Fulwood en op bas de lange, onverstoorbare Lewis Wharton. Drie dertigers, die na veel omzwervingen langs andere formaties heel blij zijn met elkaar. De eerste cd, We Are Little Barrie, kreeg goede recensies. Little Barrie is in meer opzichten klein. Wayne Fuller heeft bepaald geen uitgebreide drumkit bij zich. Wat niet wegneemt, dat hij een boel lawaai uit zijn instrumentarium weet te halen. Hij drumt goed en zingt niet onverdienstelijk. Wayne is de man van de harde, hoge uithalen en leent een goede tweede stem aan de liedjes waarin Barrie de lead zingt. Die twee zijn samen goed in balans. Soms wisselen ze het af, de een het couplet, de ander het refrein. Of Barrie zingt en Wayne doorspekt dat met kreten. Een enkele keer pakt Wayne de solo, wat Barrie de ruimte geeft om alles uit zijn gitaar te halen. Want Barrie op de gitaar is een verhaal apart. Het lijkt of hij tegelijkertijd zowel slag- als sologitaar speelt. Een goede muzikant dus. Barrie pakt veel bluesy akkoorden, maar in een tempo dat voor blues veel te hoog ligt. Soort speedblues dus. Alles gaat eigenlijk snel, de liedjes zijn kort, maar pakkend en voordat het publiek het beseft, kondigt Barrie al weer het laatste liedje aan. Voor één toegift van één nummer zijn ze nog terug te halen, maar dan houden ze het voor gezien. En dat is jammer, want het publiek had graag wat meer willen horen. Het komt zelden voor dat een zanger aan het begin van het concert vraagt of iedereen naar voren wil komen “Anders kan ik jullie niet zien” en er dan ook in slaagt om die veertig man daar te houden en te zorgen dat de hoofden meeknikken en de voeten meetikken. Laten we hopen dat Little Barrie over, zeg, een half jaar terugkomt met meer repertoire.